Een nieuw seizoen, nieuwe gedachten. Het wordt weer langer licht, dus we krijgen weer meer energie. Meer energie om langer op te blijven, langer op straat te blijven hangen. Tuinfeestjes, verjaardagfeestjes, schuurfeesten, festivals. Ik heb de planning voor de maanden mei, juni, juli en augustus eens bekeken en heb gezien dat we elke weekend wel een evenement hebben dat politie-inzicht vergt. Dat betekent waarschijnlijk dat we met zijn allen wel een paar extra weekenden zullen moeten werken. In het stadje waar ik werk worden het meeste aantal evenementen georganiseerd van de regio. En de mensen maar klagen dat er niks te beleven valt. Nou, zei de gemeente en de horeca, dan doen we er nog gewoon een paar feessies bij?
Mensen schijnen zich niet te beseffen dat als een feestavond de ( extra) inzet vraagt van laten we zeggen vier politiemensen, diezelfde vier politiemensen de daaropvolgende week minder ingezet kunnen worden. Vanwege arbeidstijdregelingen, maar omdat politiemensen ook gewoon een sociaal leven hebben en hun geliefden ook wel eens willen zien terwijl ze níet liggen te slapen. Dat dat vervolgens weer koren is op de molen van inbrekers, dieven en ander gespuis, dat is dan kennelijk iets wat we op de koop toenemen. De wet van de communicerende vaten: als je hier drukt, dan doet het dáár pijn. We vinden de openbare orde dan dus belangrijker dan het vangen van boeven.
En het is nodig ook, hoor. Afgelopen weekend was het eerste schuurfeest alweer, en als je ziet hoe vreselijk dronken de jeugd er vandaan komt. Alles op de fiets, acht kilometer over een rechte weg met zijn vijven naast elkaar ( waarvan drie op het fietspad) nauwelijks verlichting, om van de afwezigheid van coördinatievermogen maar te zwijgen. Ik kwam een groepje tegen de op de weg fietste en een auto erachter die er niet langs kon. Ik geloof niet eens dat ze beseften waar het licht vandaan kwam, maar handig was het wel.
En met de wisseling van seizoenen komen ook de gekken, dwazen en plannenmakers uit Den Haag uit hun schulp. Schudden de winterslaap eens van zich af en gaan gekke dingen bedenken. Soms pakken die dingen niet eens zo gek uit. Zo krijgen we waarschijnlijk een nieuwe wapenstok, een uitschuifbare, die beter in te zetten is bij openbare ordeproblematiek. Vrij vertaald: je kunt er harder mee meppen, het doet meer pijn en de afstand tussen jou en de dronkenlap is groter. Alleen, dan komt de lentegekheid weer terug: degene die hem uit gaan proberen zijn niet alleen een contingent dienders uit Zwolle ( niks mis mee) maar ook de parketpolitie en de Rijksrecherche. Huh? De Rijksrecherche? Die doen toch alleen onderzoeken naar foute gedragingen van ambtenaren en zullen dus niet gauw in het nauw komen waarbij klappen vallen. Ik zie het al voor me, zeg: twee mannen in keurig kostuum , die belaagd worden door een afdeling financiën van de gemeente Lutjebroek. Met getrokken wapenstok en pepperspray houden ze de meute van zich af.
Maar gelukkig, de lente begint. Een korte periode van gekheid, net zoals de koeien die voor het eerst weer de wei in mogen. Je bent er zo weer aan gewend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten