Totaal aantal pageviews

donderdag 30 augustus 2012

Geen papieren tijgers meer

Als je maar lang genoeg bij de politie werkt en de juiste dingen hard genoeg roept, komen ze vanzelf uit. Dat dacht ik tenminste toen minister Opstelten gisteren bekend maakte dat hij het liefst ziet dat de papieren bekeuring gaat verdwijnen. Alle agenten moeten, als alles goed gaat en de Tweede Kamer ermee instemt, een handheld computer krijgen waarmee ze digitale bonnen kunnen uitschrijven. Ik roep dat al jaren, de techniek is er klaar voor, dus vooruit met de geit: de politie gaat ( steeds meer)  de digitale snelweg op. Ook al leggen we onszelf wel eens wat snelheidsbeperkingen op...

Omdat er van de berichtgeving verder niet veel klopte - ook niet uit de mond van Opstelten - besloot ik uit te leggen wat er nu eigenlijk gebeurt als u ( of ik) een bekeuring krijgt. Want er zitten nogal wat stappen tussen het papiertje onder uw ruitenwisser of de terechtwijzing van een agent aan uw portierraam en het moment dat de post uit Leeuwarden op de mat valt.

De bekeuringen die ik in mijn boekje schrijf, of soms in mijn voice-recorder inspreek, moeten, binnen twee weken in het bakje van mijn collega liggen, die als taakaccent de bonnen nakijkt. Er worden namelijk nogal eens wat fouten gemaakt. Ik moet namelijk de achterzijde van de bon ook invullen en dat doe ik op het bureau. Hierop komen onder andere de redenen van wetenschap te staan:" Ik heb gezien dat.." of "Ik hoorde dat...". Mijn waarnemingen, waar ik ook mijn handtekening onder zet, hebben dezelfde bewijskracht als een ambtsedig proces-verbaal. Ook moeten er soms bijlagen bij de bon gevoegd worden, bijvoorbeeld als het gaat om plaatselijke verordeningen, zoals hardvaren of wildplassen. Als die bijlage er niet bijzit, blijkt namelijk uit niets de strafbaarheid van het begane feit en is de bekeuring ongeldig. Als de correcties eventueel hebben plaatsgevonden gaan alle bonnen met de interne post naar een interne afdeling in de regio die alle bonnen nakijkt en invoert in de computer. Dat doen de agenten dus niet zelf, zoals beweerd werd. Duiken er dan nog fouten op - en dat gebeurt veel vaker dan je zou denken- dan wordt de bon teruggestuurd aan de verbalisant met het verzoek deze binnen vier weken opnieuw ter afhandeling aan te bieden. Pas daarna gaat het geheel naar het Centraal Justitieel Incasso Bureau, die de gehate acceptgiro's aanmaakt en verstuurt. Dat CJIB doet trouwens ook wel andere zaken, zoals smartengeld of schadevergoedingen innen bij criminelen die daartoe door de rechter zijn veroordeeld, maar dat geheel terzijde. Ook zijn zij opdrachtgever van de drie of meer pagina's met namen die tweewekelijks in het Algemeen Dagblad worden gepubliceerd. Namen die opgeroepen worden ter terechtzitting te verschijnen, omdat ze van het één of ander beschuldigd worden.

Wordt de boete niet betaald, dan volgt er na acht weken een verhoging van 25 % over het oorspronkelijke bedrag, Is er na acht weken daarna nog geen betaling binnen, dan volgt een verhoging van 50 % en na acht weken nog eens 75 %. Dat kan aardig oplopen, want zo wordt een boete die oorspronkelijk 75 euro kostte, ineens uitkomen op 175 euro. En da's toch zonde geld. Is de boete dan nog niet betaald, dan wordt de zaak door de Officier van Justitie voor de rechter gebracht. De OvJ vordert dan inbewaringstelling van het voertuig. Zien we dan dus iemand rijden die een boete niet betaald heeft, dan kan het zomaar zijn dat zijn auto, of iedere andere gelijkwaardige auto, afgesleept wordt. Dus het hoeft niet eens zijn eigen auto te zijn. Leidt dat alles niet tot betaling, dan kan de Officier van Justitie ook een gijzeling eisen. Meestal 7 dagen opsluiting per overtreding, terwijl het boetebedrag niet verandert. Je kunt de gezeten dagen dus niet wegstrepen tegen een gedeelte van het boetebedrag.

Door het invoeren van de handhelds, zoals Opstelten dat wil, vervallen er een flink aantal functies, want die interne afdeling biedt nu toch wel werk aan zo'n 20 man, die dan ineens overbodig worden. Slecht voor deze collega's maar beter voor de betalingsbalans. Kunnen we dat geld weer aan andere, niet noodzakelijk betere, dingen uitgeven. De Tweede Kamer moet echter toestemming geven voor de wetswijziging omdat het nu verplicht is om zoveel mogelijk een papieren afschrift van de bekeuring uit te reiken. Dat gaat natuurlijk niet als u geflitst bent langs de snelweg, maar bij elke andere overtreding wel. Misschien moeten we gewoon naar een verplicht e-mailadres, zodat de post daar naartoe verzonden kan worden. Kom je thuis, heb je gelijk een afschrift van de bekeuring in je postvak. Een commentator vond het niet meer dan terecht dat het CJIB het recht zou moeten krijgen om het verschuldigde bedrag direct van je bankrekening af te schrijven, maar daar kleven ( gelukkig) nogal wat wetstechnische en ethische bezwaren aan. Big brother kan tenslotte ook te ver gaan.

Ik geef u in ieder geval op een papiertje dat de dingen gaan veranderen!

vrijdag 24 augustus 2012

Poppetjes

Het was een bericht om je vingers bij af te likken, de afgelopen dagen. Een ondernemer uit Friesland die grossiert in polyester poppen en dieren, nota bene een oud-politieman, heeft een pop gemaakt van een politieman met een lasergun in zijn handen en plaatste deze aan de openbare weg in de struiken. Dit in een poging om de hardrijders af te schrikken. En de politie Fryslan is daar he-le-maal niet blij mee.

De politie Fryslan stelt dat "automobilisten zouden kunnen schrikken van de politiepop en dat er dan ongelukken zouden kunnen gebeuren. Daarnaast is het verboden om je als politieman te kleden", zo stelde een zegsman, dus we beraden ons op stappen. Wat wilden ze doen: de pop een bekeuring geven?

U kunt zich misschien nog een niet zo'n oude blog herinneren waarin ik een geval van een zwerver, wiens politiekleren waren gestolen, opnieuw werd uitgerust met een uniform zodat hij weer agentje kon gaan spelen . Kennelijk kijkt men per korps toch heel anders tegen zulke vraagstukken aan.Daarnaast kan ik me herinneren dat ze in Engeland al langer officieel gebruik maken van dergelijke poppen en soms zelfs hele bordkartonnen auto's om de schijn van politie-aanwezigheid op te wekken. En het helpt, want kennelijk zijn hardrijders en ciminelen ziende blind en laten zich van de valsheid van zo'n opstelling niet makkelijk overtuigen, getuige de lage overtredingscijfers in zo'n buurt.

En natuurlijk waren de commentaren weer niet van de lucht. De politie heeft geen gevoel voor humor! Ze staan toch altijd in de bosjes te laseren dus wat is het verschil? Moeten ze zich hier nou zo druk om maken? De boete-inkomsten zullen wel weer naar beneden gaan hierdoor.

Hoewel ik de laatste tijd wat minder gebruik maak van de laser - omdat de woonwijken steeds meer 30-km zones worden en de buitenwegen steeds meer 60-km zones, waar geen georganiseerde snelheidscontroles MOGEN plaatsvinden van het college van procureurs-generaal - sta ik nooit in de bosjes of achter een boom. De enige keer dat ik iets verscholen sta is als ik wat meer steun zoek om goed te kunnen richten, maar voor de rest is het geen geheim en mag iedereen mij zien staan. Zeker met de nieuwe gele jassen is dat niet moeilijk, hoewel je je er nog over verbaast hoeveel mensen zelfs dat niet zien. En als ze me wel op tijd zien en de snelheid omlaag gooien - nou doel bereikt! Voor de wat jongere collega's is dat jammer omdat die graag bonnen willen schrijven ( ik was ooit ook zo jong maar da's al zo lang geleden) maar uiteindelijk is dat het doel: de snelheid omlaag brengen zodat mensen tijdig kunnen remmen bij een opdoemend gevaar. Met de nieuwe lasergun is ontsnappen trouwens vrij onmogelijk, omdat ik op afstanden van 750 meter al een gelsaagde meting kan maken. Zelfs de beste coureur kan niet zover vooruit kijken.

De goeroe van de snelheids- en alcoholcontroles, mr. Koos Spee verscheen onlangs in het nieuws omdat iemand gezien had, dat er een verkeerde kentekenplaat op zijn fietsendrager zat, dat niet correspondeerde met het kenteken van zijn auto. "Klopt" zo verklaarde Spee in de media "de kentekenplaat van mijn camper zat er nog op. Maar ik ben al een jaar met pensioen en het verbaast me dat mensen nog zo op mij aan het jagen zijn!" De man wordt inderdaad nog steeds verguisd in de rubrieken van vrije meningsuiting, maar ik zal u hier en nu vertellen dat de man door zijn beleid verantwoordelijk is voor een spectaculaire daling van het aantal verkeersdoden, door snelheidscontroles en alcoholcontroles. En dat kan niet slecht zijn, toch?

Nee, dan het bericht dat de polities in sommige regio's moeite heeft om op maandagochtenden tussen zes en negen uur moeite heeft om op tijd te komen voor prio-1 ritten. Kennelijk heeft de politie net zo goed last van maandagochtendziekte als de rest van Nederland.

Misschien meer poppetjes inplannen...?

zondag 19 augustus 2012

Boete doen....

Ik kon het niet helpen, vanochtend. Net uit bed na een nachtdienst  veel te vroeg, maar wie kan er slapen met de rothitte  las ik een berichtje in de Telegraaf dat de politie veel minder boetes had uitgeschreven in de eerste zes maanden van 2012 dan in de vergelijkbare periode vorig jaar. Een zegsman van Veiligheid en Justitie echter, spande de kroon. Hij zei dat dit, en ik citeer, "Ongetwijfeld speelt een combinatie van factoren een rol. Het is niet wetenschappelijk onderbouwd, maar we denken dat mensen de regels beter naleven. En mogelijk dat de crisis een rol speelt, omdat minder mensen op de weg zijn.” Daar móest wel een blog uit voortkomen....

Die man of vrouw heeft zich duidelijk de laatste tijd niet tussen de mensen begeven, maar ik zal toch trachten een en ander te verduidelijken. Er worden inderdaad veel minder boetes geschreven door de politieman of vrouw op straat. En dat heeft een tweetal oorzaken. De eerste ligt in het feit dat politiemensen niet meer verplicht zijn een aantal bonnen per jaar te schrijven. Toen ik bij e politie kwam, was iedere agent verplicht om jaarlijks 160 staandehoudingen ( dus geen parkeerbonnen, maar daadwerkelijk mensen op hun gedrag aanspreken) schrijven, wilde hij goed beoordeeld worden. Wat je daar ook van mag vinden, bekeuringen schrijven hoort bij het vak van politieman. Als je niet bereid bent bekeuringen te schrijven, moet je niet bij de politie gaan werken. Je kunt per slot van rekening ook niet in de bouw gaan werken en vanuit religieuze of levensbeschouwelijke motieven weigeren een hamer en spijkers ter hand te nemen. Dat werkt niet. En het geeft de chefs de mogelijkheid een beeld van hun mensen te vormen. Want een agent die geen boetes schrijft, wat is daar dan mee? Is hij bang om mensen aan te spreken op hun gedrag? Of is er iets anders aan de hand?

De andere reden voor minder boetes had de zegsman van V&J dan wel weer gelijk, of althans ten dele. Een beetje boete tegenwoordig kost echt een hoop geld. Ik bedoel, ik zou er goed ziek van zijn als ik een boete van 220 euro voor een rood licht kreeg, of voor niet handsfree telefoneren. Natuurlijk, dan had ik maar niet zo dom moeten zijn om niet tijdig te remmen of de telefoon gewoon te laten rinkelen, maar dat verandert niks aan de financiële consequenties. Dus agenten aarzelen om dergelijke hoge boetes uit te schrijven in deze tijd van crisis. Want wij zien dat wel degelijk onder de bevolking. Wij krijgen een steeds grotere stapel arrestatiebevelen van mensen die hun boetes niet op tijd betaald hebben. Daar gaat veel werk in zitten en we komen soms schrijnende verhalen tegen.

Begrijp me niet verkeerd hoor: ik heb er geen enkele bezwaar tegen om boetes te schrijven. Nooit gehad ook. En als het uit pure hufterigheid voortkomt, of uit een stuk minachting voor je medemens of de regels, dan al helemaal niet. Ook als de reactie een hoop hete rook en gescheld is op dingen Die We Eigenlijk Zouden Moeten Doen, daar lach ik om. Kijk eerst maar eens naar je eigen gedrag. Maar dat is moeilijk voor Nederlanders. Dat had ik afgelopen nacht toen ik een 18jarige, zeer dronken jongeman wees op het feit dat zijn fietslicht het niet deed. Ik schreef hem er niet eens voor op. En hij bestond het mij te zeggen dat ik eens moest gaan letten op ander uitgaanspubliek bij zijn huis, waardoor hij niet kon slapen.

En daarmee kom ik gelijk op het laatste punt van mijn betoog: Nederlanders zouden zich meer aan de wet houden. Laat me niet lachen zeg! Nederlanders zijn steeds meer een volkje geworden van opstandige, wij-bepalen-zelf-wel-wat-goed-voor-ons-is, hufterige betweters geworden die zich niks meer laten vertellen door polities, ambulanciers, dokters, pastoors en politici. Voor die laatste categorie heb ik zelf ook steeds minder sympathie, maar daar hebben we met zijn allen over vier weken de gelegenheid om iets aan te doen. We hebben een hekel aan gezag en iedereen mag het weten. En voor wie het niet gelooft: kijk de filmpjes op internet, de berichten in het journaal of vraag je wijkagent eens of je een paar uurtjes mee mag draaien met zijn dienst om te zien of het echt allemaal zo erg is. Ik garandeer je dat je schrikt. Vooral van je buren of je beste vrienden. Niet dat je niet kritisch mag zijn hoor, maar zorg even voor wat objectiviteit en eerlijkheid, of beter nog, een stuk zelfreflectie voordat je in protest  gaat.

Als je jezelf terug zag op video, zou je spontaan boete gaan doen voor je gedrag. Gaan we toch weer een beetje terug naar de 60er jaren, toen gezagsdragers nog wat te vertellen hadden....

woensdag 15 augustus 2012

Kat en muis....

Vooral de mannen die dit lezen zullen het herkennen, maar vlak de dames niet uit: het sleutelen aan je bromfiets zodat hij harder kon rijden, was vroeger ( en nu nog) een veel beoefende hobby. Het resultaat was meestal niet indrukwekkend: een hoop meer rook, een hoop meer lawaai, hoger brandstofverbruik en weinig meer kilometers per uur. Een vriendje leerde me om de cilinderkop van de brommer bij te vijlen, zodat de cilinderinhoud werd vergroot en dus meer vermogen zou opleveren. Ik heb staan vijlen en schuren totdat je bijna door de cilinderkop héén kon kijken, maar veel beter werd het er allemaal niet op. Dan kon je ook nog de uitlaat uitbranden, door er wat benzine in te gieten en aan te steken, zodat de aangekoekte roet weg zou branden en de brommer harder zou rijden - of zoiets. Liters benzine - toen nog mengsmering, want brommers reden nog niet op euro 95 -  gingen er doorheen, maar schoner werd de uitlaat nauwelijks. Echte techneuten, zoals mijn oudere broer, monteerden een grotere sproeinaald en dat zette tenminste zoden aan de dijk: zijn Kreidler ging veel harder dan alle Zundapps uit de buurt, en daar was het allemaal om begonnen.

Ik heb een Honda MB gehad en een Puch. Met die Puch ben ik ettelijke malen op de rollenbank geweest, maar een boete hield ik er niet aan over, hoewel het weinig scheelde. Ook toen al vonden agenten het niet leuk, als je als zestien-jarig pikkie met je bijdehante smoel opmerkingen maakte als "die brommer ziet er dan oud uit, hij is nieuwer dan die motor van jou!" Nee, dat vonden motoragenten geen geslaagde grap.

Hoe harder we vroeger probeerden de controles te ontduiken, des te fanatieker zijn de motoragenten van nu om de brommers te pakken. We zijn ouder geworden en soms een beetje wijzer. Het is een kat-en-muisspelletje. De jeugd rijdt weg voor de politie en de politie probeert ze te pakken. Maar wel met de achterliggende gedachte dat het een aantal malen vreselijk is misgegaan. Ik heb een aantal zware ongelukken gezien, zelfs met dodelijke afloop, waar brommers bij betrokken waren. En probeer dat vooral de huidige generatie niet wijs te maken dat ze niet te hard moeten gaan en een helm moeten dragen. "Dan gaat me haar door de war" of " Ik mag toch zelluf weten of ik mezelluf doodrijd, of niet soms?" Daar falen alle wijsheden tegen.

Als je brommer te hard reed, dan namen wij hem in beslag en werden door twee techneuten, die meer door veel te hobbyen dan door formele opleiding een schat aan kennis hadden opgebouwd, alle onderdelen eraf gehaald die niet fabriekseigen waren. Die was je dan kwijt. Maar nu heeft minister Opstelten nieuwe regelgeving aangekondigd op het gebied van handhaving van snelheid. Met de achterliggende gedachte dat brommers en scooters met name in de grote steden voor veel irritatie zorgen, veel te hard rijden op plekken waar dat niet mag en niet zelden worden gebruikt bij overvallen en tasjesdiefstallen. Als je binnenkort wordt gepakt, wordt je kentekenbewijs ingevorderd en is het aan de eigenaar zelf om de brommer weer in de originele staat aan te bieden bij de politie. Die technisch nauwelijks voldoende onderlegd is om een opgevoerde van een niet-opgevoerde brommer te onderscheiden, die enkele techneut daargelaten.

Ik denk niet dat de jeugd zich er iets van aantrekt dat het kentekenbewijs wordt ingevorderd. De brommer hebben ze toch nog, dus er kan gereden worden. Als er een boete volgt, dat zien we dan wel weer. En die twee techneuten hebben straks geen werk meer, dus die kunnen mooi wegbezuinigd worden. En die opgebouwde kennis? Die wordt ook wegbezuinigd. Want geen kennis is nuttelozer dan kennis die achterhaald is. Maar ik zeg: hou ze nog maar even in dienst en laat ze de kennis overbrengen naar de jongere generatie.

Ik heb een paar jaar geleden gelezen dat de lidstaten binnenkort door Europa vrij worden gelaten of de constructiesnelheid of de maximumsnelheid voor brommers vrijgegeven wordt. Zodat lidstaten dat zelf mogen bepalen. Op zich al een unicum dat Europa macht uit handen geeft, maar dat is weer een heel ander verhaal. In Duitsland namelijk, mag je op je B-rijbewijs een lichte motor rijden die niet harder gaat dan 70 km/u. Op je 16e. Als de wetgever dat hier wil toestaan, dan gaan er waarschijnlijk meer verkeersdoden vallen, maar ja, dat dacht ik ook toen het brommers werd toegestaan op de weg te gaan rijden in plaats van op het fietspad. En dat is gelukkig erg meegevallen. Maar het vormt wel een alternatief voor de auto. Want als je op je B-rijbewijs een lichte motor mag rijden voor een fractie van de prijs van een auto, dan is dat welkom in deze dure tijden. Ik kan het weten want ik heb zelf jaren op de brommer van en naar het werk gereden. Door weer en wind. Ik ben dus ervaringsdeskundige. Maar het zal nog wel even op zich laten wachten. Kunnen we nog een tijdje doorbrommen.....

maandag 13 augustus 2012

Te laat....

Het overkomt iedereen wel eens een keertje: je wordt wakker uit een gelukzalige, diepe slaap en werpt een blik op de wekker om te zien hoelang je nog mag. En dan zie je: Te Laat.

Sommigen racen naar het werk om de schade goed te maken, maar ik heb altijd zoiets van: te laat ben ik toch al, dus ik kan net zo goed eerst ontbijten en even douchen.

Het overkwam mij in een iets andere versie afgelopen weekend. In de volle overtuiging dat ik een vrij weekend had, was ik met mijn vrouw en hond afgereisd naar onze vaste vakantiestek op de Veluwe. Ik had immers het vorige weekend gewerkt en zou dus dit weekend vrij zijn, zoals altijd. Ik had mijn chef wel horen mopperen, afgelopen week. Ondanks de vakantieroosters en zorgvuldige planning (...) waren er nog zoveel gaten te dichten voor komende week, dat hijzelf had aangeboden te koen werken. En dat nam de planning graag aan: ze hebben hem twee vroege diensten gegeven in een stadje naast het onze.

Toen hij me dan ook wakker belde, afgelopen zaterdagochtend en vertelde dat ik óók twee vroege diensten had en spoorslags mijn vrije weekend vaarwel kon kussen, was ik bepaald niet blij. Maar wat moet dat moet. Dus ik heb mijn vrouw heel voorzichtig het slechte nieuws verteld ( voortaan neem ik mijn kogelwerende vest mee naar huis) en heb ontbeten en ben teruggereden naar mijn bureau. Ik was er tegen tienen, drie uur te laat. Niemand, behalve mezelf, nam het me kwalijk hoor. Vergissen is menselijk. En al met al heb ik dit weekend toch wel wat leuke en nuttige klussen kunnen doen.

Ik verslaap me niet veel, minder dan de meesten in ieder geval. Ik kan me echter wel één spectaculair geval herinneren van een jaar of vijf terug. Ik was in de veronderstelling dat ik vrij was, dus na een rondje hardlopen gingen we op tijd naar bed. Ik ben zo'n man die snel zijn tweede been onder de dekens moet trekken, want zodra mijn hoofd het kussen raakt ben ik vertrokken en dan slaap ik de nacht met de been buiten boord. Mijn vrouw klaagt ook altijd dat ik niet zo'n beste beschermer ben, want ik wordt gewoon nergens wakker van. Behalve van haar elleboog, die zich onzacht in mijn zij boorde. "Er staat iemand met een zaklamp in de tuin"!" Slaapdronken trok ik het gordijn open en ik werd verblind door twee maglights, en de woorden "Politie, wilt u even open doen?"
Ik verweet de twee collega's van en ander korps dat ze wel heel ver gingen om een kop koffie los te praten, maar wat bleek: ik had nachtdienst. Ik had de huistelefoon niet gehoord. Ik had mijn mobiel niet gehoord. Ik had mijn werk-mobiel niet gehoord. En de politie had zelfs enkele ooms en tantes met dezelfde achternaam in mijn woonplaats gevonden en die gebeld, maar ook die hadden me niet kunnen bereiken. Hoe dan ook, met nauwelijks een half uurtje slaap ben ik aan het werk gegaan. Om vervolgens wel die nacht vijf inbrekers van een school aan te houden.

Hoe dan ook, het afgelopen weekend verliep even anders dan ik me had voorgesteld. Dat moeten we een andere keer maar weer inhalen, vind ik.....

zaterdag 4 augustus 2012

Top of flop?

De Olympische spelen zijn al een goede week bezig en in het bureau staat de TV bijna onophoudelijk aan, zodat iedereen tussen de bedrijven door de prestaties van de topsporters uit alle landen kan volgen. Ik voor mij vind het schitterend als iemand een medaille heeft gewonnen en het volkslied wordt gespeeld. De emotie die je dan ziet op iemands gezicht als beloning voor jarenlang keihard werken, dat doet me iets.

Ook de bloopers en flops worden breeduit besproken. Zo haalde de Nederlandse schermer Bas Verwijlen, bijvoorbeeld, zich onze spot op de hals door bij iedere punt breeduit zichzelf op de borst te kloppen in een uiting van "merck toch hoe sterck". En hij werd even later kansloos door een Duitser verslagen. Laat nou deze schermer in het dagelijks leven politieman zijn!

En er zijn er nog meer. Vijf Nederlandse politiemensen staan op dit moment op de Olympische spelen om te trachten het hoogst haalbare te winnen. Dat zijn  Teun Mulder (baanwielrennen), Sanne Keizer (beachvolleybal),  Kenny van Weeghel (wheelen) en de uit Emmen afkomstige Tonnie Heijnen (tafeltennis) en de al eerder genoemde Bas Verwijlen. Ik gun ze alle goeds, al vind ik de vernoeming 'politieman ( of vrouw) ietwat overdreven. Net als Yuri van Gelder werkzaam was bij defensíe en vast zo nu en dan eens het legergroen aantrok, verwacht ik niet dat deze vijf regelmatig in een blauw uniform op straat te vinden zijn of in het cellencomplex verdachten afhoren. Nee, ze staan wel op de loonlijst bij de politie, maar ze doen ander werk. Het is iets waar de politie als werkgever mee kan pronken.

Nu maakte de raad van Hoofdcommissarissen van de week bekend dat het aantal topsporters bij de politie uitgebreid gaat worden van acht naar zestien. Dat terwijl Defensie, die al jaren drastisch moet bezuinigen juist vorige maand kenbaar maakte het topsportersproject te gaan stoppen. Mag Yuri toch weer met een geweer over de heide gaan rennen. De reden die de politietop hiervoor opgaf was, dat deze topsporters een inspiratie moesten vormen voor de gewone diender op straat om eens wat meer aan sport te gaan doen. Om beter in conditie te komen. Om zijn of haar lijf goed te onderhouden en tot grotere prestaties te komen.

Heb je het ooit zo zout gevreten????

De NOS plaatste in haar reportage consequent de uitgezakte billen van twee collega's op leeftijd die te voet een surveillance uitvoerden. Waaruit overigens bleek dat de broeken die de vtsPN tegenwoordig uitlevert zeer slecht van pasvorm zijn.

Alle collega's op mijn bureau doen wel iets aan sport. Hardlopen. Fitness. Tennis. Bowlen. Iedereen doet zijn best om fit te blijven en er was nog niet zo lang geleden een tijd waarin afvallen met shakes en poedertjes heel hip leek. Maar hoewel er tijdens de primaire opleiding hard gewerkt wordt aan de fysieke vaardigheden van agenten-in-opleiding, is er voor agenten in daadwerkelijke dienst niets geregeld. Je wordt verondersteld je eigen conditie op peil te houden. Maar in de niet al te verre toekomst kun je wel afgetoetst en beoordeeld worden op diezelfde fysieke conditie. Je baan zou er vanaf kunnen hangen, zeg maar.

Ik vind het onzin om te stellen dat ik geinspireerd zou worden door het feit dat de politie (meer) topsporters in dienst heeft. Ik vind het leuk voor die mensen dat ze hun topsport kunnen beoefenen, maar ik sport er niet meer of minder om. Ik denk dat dat geld dat daaraan besteed wordt, echter beter besteed kan worden om collega's dienstsport aan te bieden. Hardloopclubjes op te richten. Contracten met fitnessclubs af te sluiten. Goede sportschoenen te verstrekken. Conditietraining opzetten en desnoods gewichtsbeheersing en goede voeding bevorderen.

Sport is goed voor je. Ik vraag me af of de commissaris, die het hele plan glunderend presenteerde, binnenkort ook begint met een andere sport dan denksport.