Het kan u niet ontgaan zijn, de afgelopen dagen, tenzij u in een grot op de noordpool leeft ( maar dan leest u deze blog ook niet) : Een jongeman is in Eindhoven fors in elkaar getrapt door acht andere jongens. Alles staat op camera. De politie heeft de bewakingsbeelden naar buiten gebracht. En Nederland staat op zijn achterste benen. Het zoveelste voorbeeld van zinloos geweld.
Op mijn officiële twitteraccount kreeg ik de vraag, of de straffen voor dit soort delicten niet omhoog konden, teneinde dit soort uitwassen te voorkomen. Ik heb terug geantwoord dat je de straffen niet kunt blijven verhogen, en trouwens, de straffen zijn al fors. Voor openlijke geweldpleging - mishandeling of vernieling gepleegd door meerdere verdachten - staat een maximale straf van zes jaar indien er enig letsel ontstaat, negen jaar bij zwaar lichamelijk letsel ( als het slachtoffer meer dan zes weken niet zijn normale bezigheden kan uitoefenen) en 12 jaar indien er een dodelijk slachtoffer valt, plus een geldboete uit de vierde ( 19.500 euro) of de vijfde (78.000 euro) categorie. En daar komen dan nog kosten bij aan het slachtoffer voor medische verpleging, gederfde inkomsten et cetera.
De rechter heeft het laatste woord hierover. En aangezien de wet wel een maximale straf kent, maar geen minimale straf ( iets waar de politiek zich een paar jaar geleden erg druk over maakte maar waar je nu niemand meer over hoort) kan de rechter zelf kiezen welke straf hij of zij oplegt. Zonder zich iets aan te hoeven trekken van de publieke verontwaardiging, politieke druk of andere invloeden van buitenaf. Het is het systeem waar we met zijn allen voor gekozen hebben en we moeten het ermee doen, totdat we iets nieuws bedenken. Zo simpel is het.
Ik was trouwens vrij cynisch toen ik hoorde over de verontwaardiging. Ik vroeg me af hoelang het zou duren voordat er weer een stille tocht gehouden zou worden. Gelukkig was het slachtoffer niet overleden, dus dat was nogal zinloos(...) , maar we hebben kennelijk niks geleerd van het vorige grote geweldsincident dat Nederland schokte.
Nu heeft het O.M. nog geen uur geleden een bericht wereldkundig gemaakt, dat Nederlanders niet voor eigen rechter moeten gaan spelen en de vervolging aan de rechter en het OM over moeten laten. Ze refereren hier aan de zoektocht die vele gebruikers via sociale media hebben opgestart en binnen no-time de identiteit van de verdachten hebben achterhaald en deze op internet hebben gepost. En wat er ook wordt beweerd, de opsporing door de politie op het internet staat- nou, nog niet eens in de kinderschoenen, maar vér daaronder. Als er een grote zaak is, met kinderporno of vastgoedfraude, dan wordt er een heel blik internetrechercheurs opengetrokken, maar bij zoiets als dit? Je mag van geluk spreken als er vier weken na de aangifte een gelukkige wordt gekozen bij een wijkteam - dus een gewone man in blauw, geen rechercheur - die de zaak mag draaien. Tussen alle noodhulpdiensten door. En je mag al helemaal van geluk spreken als diezelfde gewone diender na een week of acht een getuige heeft weten te vinden of de identiteit van één van de daders heeft weten te achterhalen. Dat is de simpele realiteit. Dus ik zeg, dat de verontwaardiging en de daaraan gekoppelde zoektocht een zegen is voor de opsporing. We wilden de burger toch meer betrekken bij de opsporing, bij het verhogen van de veiligheidsgevoelens? Nou dan!
Natuurlijk heeft het OM van haar kant dan wel weer gelijk, als ze stelt, dat het daartoe beperkt moet blijven. We willen immers geen lynchpartijen, geen bedreigingen op het internet, geen brandende kruisen en witte kappen en geen pek en veren, maar is het zo erg als de identiteit van de verdachten bekend wordt op het internet? Als dat niet gebeurd was, hadden ze zich echt niet gemeld bij de politie. Dat is een ding wat zeker is. De bescherming van de rechten van een verdachte is de laatste jaren toch al de pan uit gerezen, terwijl de rechten van het slachtoffer nogal eens vergeten werden. En de advocaten maar jammeren...
Nee, de oproep van het OM is in mijn ogen geheel zinloos. Kennelijk maakt de bevolking van Nederland zelf uit waar ze zich druk om maakt. En dan gaan we er ineens allemaal voor.
De twitteraar vroeg trouwens ook wat we nog meer tegen deze uitwassen konden doen. Dat is redelijk simpel: Bijna iedereen heeft tegenwoordig een smartphone. De politie heeft een app ontwikkeld, waarmee je niet alleen filmpjes kunt opnemen maar ook direct kunt doormailen aan de Nationale Politie. Die dan zorgt dat het juiste onderzoeksteam de beelden krijgt. Je kunt je melden als getuige. Vertel wat je gezien, gehoord en gevoeld hebt. Ook daardoor laat je je verontwaardiging blijken. Je laat zien dat dit niet door de beugel kan. En je kunt natuurlijk altijd zelf ingrijpen. Mits je jezelf niet laat meeslepen door het geweld, want vuur met vuur bestrijden is leuk voor de brandweer, maar in dit geval niet bepaald productief. Ik snap dat de meeste mensen daarin aarzelen. Maar toch: alarmeer via 112, maak beelden van de verdachte, zorg voor het slachtoffer en vertel aan de politie wat je er van weet. Dat is de beste hulp die we ons kunnen wensen.
woensdag 23 januari 2013
zondag 20 januari 2013
Nadere uitleg
Wie veel TV kijkt, kan over veel dingen meepraten. Als je, zoals ik, redelijk tot ernstig verslingerd bent aan je beroep ( een veelgehoorde en vaak terechte klacht van echtgenoten van politiemensen is dat het werk op de eerste plaats komt) kijkt naar de vaste programma's komen daar ook een groot aantal mankementen naar voren. Want degenen die die programma's ook kijken maar geen tot weinig verstand van zaken hebben, zijn bij uitstek de mensen die je op een verjaardag tegenkomt. Ze verkondigen dan luidkeels hun meningen voor waarheid en als ik ze dan fijntjes en met feiten onderbouwd op hun fouten wijs, dan mokken ze vaak " zo zeiden ze het op TV" . Als ik er over nadenk klinkt dit heel erg als mijn vader, maar die leest dit forum toch niet, dus ik kan het makkelijk zeggen, haha.
Twee dingen die ik zag dit weekend behoeven toch even nadere toelichting. Eén vandaag had een item over het alcoslot, een ingebouwde startonderbreker die mensen opgelegd krijgen die onder invloed van alcohol een auto hebben bestuurd. Ik moet de eerste nog tegenkomen langs de weg, maar toch schijnen er al 4000 van die dingen ingebouwd te zijn in Nederland. Een leuke bijverdienste voor de firma dräger, die de politie al voorziet van ademanalyseapparatuur. Ik las op de site dat die dingen tot zo'n 3500 euro per stuk kosten, wat de veroordeelde zelf moet betalen. Bovenop de kosten van de boete, dus. Gelukkig biedt dräger een leuke lease-regeling aan! Heb je geen auto van jezelf, dan mag je een andere auto uitkiezen waar je regelmatig in rijdt om het apparaat in te laten bouwen. Vrachtauto's en bussen zijn uitgesloten van deelname. Heb je geen auto, dan wordt je rijbewijs voor vijf jaar ongeldig verklaard.
Even voor de duidelijkheid: rijden onder invloed kan écht niet meer en gelukkig weten de meeste mensen dat. De ongelukken die door alcohol veroorzaakt zijn, zijn ontelbaar en iedere politieman heeft daar spookverhalen over, ook ik. Iemand die zoveel drinkt dat zijn rijbewijs ingevorderd wordt, krijgt niet alleen van de rechter straf - een boete en mogelijk een ontzegging van de rijbevoegdheid - maar ook een bestuurlijke maatregel van het Centraal Bureau voor de Rijvaardigheid. Dat is de Educatieve maatregel Alcohol, een driedaagse cursus van 798,00 euro die je verplicht moet bijwonen én inbouw van het alcoslot. Al met al ben je dus zomaar een duizend of vijf, zes verder. Ik kan niet in uw portemonnee kijken, maar ik heb het niet zo één twee drie liggen. In het TV-programma kwam een eenmalige overtreder ( zei hij) aan bod, die al deze maatregelen en boetes opgelegd had gekregen. Hij vond het allemaal te veel van het goede en een strafrechtdeskundige onderstreepte dat. Waar even aan voorbijgegaan werd, vond ik, was dat er met teveel alcohol op achter het stuur, iedere keer een potentiële moordenaar de weg op gaat. Het maakt niet uit of het nou de eerste of de tiende keer is, dergelijke personen kun je niet hard genoeg straffen, vind ik. De pakkans echter, gaat wel omlaag. Er is een beleidskeuze gemaakt om meer op criminaliteit te controleren ten koste van de grootschalige alcoholcontroles. Daar kun je wat van vinden. Het is allebei belangrijk en er is vast wel een mixvorm van beiden te bedenken, zo weet ik uit ervaring.
He tweede programma was, natuurlijk, wegmisbruikers op SBS6. Daar was een item in uit Limburg, waar bij een verkeerscontrole door de burgemeester een veiligheidsgebied was aangewezen, waar binnen preventief gefouilleerd mocht worden op het bezit en dragen van verboden wapens. Echter in het filmpje kwamen ook mensen voor die in hun auto een stalen zaklamp, een bandenlichter of een schaar hadden liggen. Deze mensen mochten direct een boetebedrag aftikken die een beleidsmedewerker van Justitie ter plekke uitrekende.
Ik kan de verontwaardiging bijna proeven! Mag je niet eens een bandenlichter in je auto hebben? Dat is toch gewoon gereedschap! Een briefopener? Een huishoudschaar?
In de wet wapens en munitie staan alle wapens, messen, pistolen en boksbeugels omschreven die je wel of niet mag hebben. Vaker niet dan wel en dan nog onder bepaalde voorwaarden. Maar diezelfde wet stelt ook, in artikel 2, categorie IV onder 7, dat:
7°. Voorwerpen waarvan, gelet op hun aard of de omstandigheden waaronder zij worden aangetroffen, redelijkerwijs kan worden aangenomen dat zij zijn bestemd om letsel aan personen toe te brengen of te dreigen en die niet onder een van de andere categorieën vallen.
Dit zijn de voorbeelden die ik zoeven noemde. Let vooral op de aard en omstandigheden. Als je midden in de nacht vier jongemannen controleert die allemaal een honkbalknuppel bij zich hebben, kun je gevoegelijk aannemen dat ze niet onderweg zijn naar het honkbalveld. Een beschonken jongeman ( sorry, dames doen dit soort dingen meestal niet) met een gebroken bierglas in zijn hand, op zoek naar rottigheid is ook zo'n voorbeeld. Maar een zakenman met een briefopener in zijn koffertje? Een chefkok met een foedraal met koksmessen? Een klusser met een bandenlichter? Dat zijn echt geen overtredingen van de wet wapens en munitie. De adder in het gras is wel, dat als je een van de laatstgenoemde zaken gebruikt om iemand letsel toe te brengen, of te dreigen, dan kan je wel voor verboden wapenbezit vervolgd worden. Het valt of staat dus met de omstandigheden waaronder het voorwerp werd aangetroffen. Een agent zal dit dus heel duidelijk moeten kunnen omschrijven.
Ik hoop de discussies op feesten en partijen zo weer een beetje in te korten. Ik wil graag van alles vertellen over mijn vak, dus het is een wat langer item geworden. Volgende keer weer over eigen ervaringen en wat minder droge stof. Maar ja, de media maken je het soms ook wel eens zo makkelijk...
Twee dingen die ik zag dit weekend behoeven toch even nadere toelichting. Eén vandaag had een item over het alcoslot, een ingebouwde startonderbreker die mensen opgelegd krijgen die onder invloed van alcohol een auto hebben bestuurd. Ik moet de eerste nog tegenkomen langs de weg, maar toch schijnen er al 4000 van die dingen ingebouwd te zijn in Nederland. Een leuke bijverdienste voor de firma dräger, die de politie al voorziet van ademanalyseapparatuur. Ik las op de site dat die dingen tot zo'n 3500 euro per stuk kosten, wat de veroordeelde zelf moet betalen. Bovenop de kosten van de boete, dus. Gelukkig biedt dräger een leuke lease-regeling aan! Heb je geen auto van jezelf, dan mag je een andere auto uitkiezen waar je regelmatig in rijdt om het apparaat in te laten bouwen. Vrachtauto's en bussen zijn uitgesloten van deelname. Heb je geen auto, dan wordt je rijbewijs voor vijf jaar ongeldig verklaard.
Even voor de duidelijkheid: rijden onder invloed kan écht niet meer en gelukkig weten de meeste mensen dat. De ongelukken die door alcohol veroorzaakt zijn, zijn ontelbaar en iedere politieman heeft daar spookverhalen over, ook ik. Iemand die zoveel drinkt dat zijn rijbewijs ingevorderd wordt, krijgt niet alleen van de rechter straf - een boete en mogelijk een ontzegging van de rijbevoegdheid - maar ook een bestuurlijke maatregel van het Centraal Bureau voor de Rijvaardigheid. Dat is de Educatieve maatregel Alcohol, een driedaagse cursus van 798,00 euro die je verplicht moet bijwonen én inbouw van het alcoslot. Al met al ben je dus zomaar een duizend of vijf, zes verder. Ik kan niet in uw portemonnee kijken, maar ik heb het niet zo één twee drie liggen. In het TV-programma kwam een eenmalige overtreder ( zei hij) aan bod, die al deze maatregelen en boetes opgelegd had gekregen. Hij vond het allemaal te veel van het goede en een strafrechtdeskundige onderstreepte dat. Waar even aan voorbijgegaan werd, vond ik, was dat er met teveel alcohol op achter het stuur, iedere keer een potentiële moordenaar de weg op gaat. Het maakt niet uit of het nou de eerste of de tiende keer is, dergelijke personen kun je niet hard genoeg straffen, vind ik. De pakkans echter, gaat wel omlaag. Er is een beleidskeuze gemaakt om meer op criminaliteit te controleren ten koste van de grootschalige alcoholcontroles. Daar kun je wat van vinden. Het is allebei belangrijk en er is vast wel een mixvorm van beiden te bedenken, zo weet ik uit ervaring.
He tweede programma was, natuurlijk, wegmisbruikers op SBS6. Daar was een item in uit Limburg, waar bij een verkeerscontrole door de burgemeester een veiligheidsgebied was aangewezen, waar binnen preventief gefouilleerd mocht worden op het bezit en dragen van verboden wapens. Echter in het filmpje kwamen ook mensen voor die in hun auto een stalen zaklamp, een bandenlichter of een schaar hadden liggen. Deze mensen mochten direct een boetebedrag aftikken die een beleidsmedewerker van Justitie ter plekke uitrekende.
Ik kan de verontwaardiging bijna proeven! Mag je niet eens een bandenlichter in je auto hebben? Dat is toch gewoon gereedschap! Een briefopener? Een huishoudschaar?
In de wet wapens en munitie staan alle wapens, messen, pistolen en boksbeugels omschreven die je wel of niet mag hebben. Vaker niet dan wel en dan nog onder bepaalde voorwaarden. Maar diezelfde wet stelt ook, in artikel 2, categorie IV onder 7, dat:
7°. Voorwerpen waarvan, gelet op hun aard of de omstandigheden waaronder zij worden aangetroffen, redelijkerwijs kan worden aangenomen dat zij zijn bestemd om letsel aan personen toe te brengen of te dreigen en die niet onder een van de andere categorieën vallen.
Dit zijn de voorbeelden die ik zoeven noemde. Let vooral op de aard en omstandigheden. Als je midden in de nacht vier jongemannen controleert die allemaal een honkbalknuppel bij zich hebben, kun je gevoegelijk aannemen dat ze niet onderweg zijn naar het honkbalveld. Een beschonken jongeman ( sorry, dames doen dit soort dingen meestal niet) met een gebroken bierglas in zijn hand, op zoek naar rottigheid is ook zo'n voorbeeld. Maar een zakenman met een briefopener in zijn koffertje? Een chefkok met een foedraal met koksmessen? Een klusser met een bandenlichter? Dat zijn echt geen overtredingen van de wet wapens en munitie. De adder in het gras is wel, dat als je een van de laatstgenoemde zaken gebruikt om iemand letsel toe te brengen, of te dreigen, dan kan je wel voor verboden wapenbezit vervolgd worden. Het valt of staat dus met de omstandigheden waaronder het voorwerp werd aangetroffen. Een agent zal dit dus heel duidelijk moeten kunnen omschrijven.
Ik hoop de discussies op feesten en partijen zo weer een beetje in te korten. Ik wil graag van alles vertellen over mijn vak, dus het is een wat langer item geworden. Volgende keer weer over eigen ervaringen en wat minder droge stof. Maar ja, de media maken je het soms ook wel eens zo makkelijk...
zaterdag 19 januari 2013
Kattekwaad
Hoewel het artikel in de nieuwe politiewet 2013 een plaatsje is opgeschoven, is de inhoud en de strekking nog steeds hetzelfde: De politie heeft tot taak in overeenkomst met de geldende rechtsregels en in ondergeschiktheid aan het bevoegd gezag te zorgen voor handhaving van de rechtsorde en hulp verlenen aan hen die dat behoeven. Goed he? Ik hoefde het niet eens op te zoeken, als teken dat er toch nog iets is blijven hangen van al die rechts- en wetskennis die ik 13 jaar geleden op de Boskamp leerde - meestal nadat we eerst een uur in het zwembad hadden gelegen en dus helemaal groggy waren.
Als je dat dan leest, dan is het eerste wat bepaald niet bij je opkomt, het vele werk dat de politie aan de winterse weersomstandigheden heeft. Natuurlijk, er waren wat aanrijdingen van de week, maar eigenlijk verrassend weinig vergeleken met vorige winters. Zouden de Nederlandse automobilisten dan toch langzaam aan het leren zijn? Oké, er was wat meer file en de spoorwegen waren weer niet in staat om alle treinen in beweging te houden. ook zoiets, in landen waar het véél strenger vriest lachen ze daarom. Canada en Zwitserland zijn de eerste die me te binnen willen schieten. En er is een vaarverbod afgekondigd voor plassen en kanalen, maar hoe moet ik dat in 's hemelsnaam gaan handhaven als ik er zelf ook niet mag varen? Vanaf de kant roepen dat ze moeten stoppen heeft over het algemeen niet veel effect.
Nee, de bulk van het werk zit hem in de meldingen van 'sneeuwbalgooiende jeugd'. Je zou verwachten dat mensen dat soort kattenkwaad met een glimlach afdeden, maar nee. We zijn allang onze eigen jeugd vergeten waarin we zelf net zo hard sneeuwballen naar alles en iedereen gooiden. En in de zomer was belletje trekken of vragen om oud papier ( heb ik niet. Oh nee, nou, dan nu wel! En dan lag de hele gang vol) favoriet. Niet leuk als het je overkwam, maar ik betwijfel of de politie gebeld werd en als dat wel gebeurde, werd er ingepraat op de melder over leven en laten leven. Er ging in ieder geval geen surveillanceauto naar toe. Nu wel. Stel je toch eens voor zeg, dat ze zo maar ongestraft je huis met sneeuwballen konden bekogelen en daarmee wegkwamen. De rechtstaat is ernstig geschokt! Minister Opstelten belooft een KEIHARDE aanpak en verhoogt de boetes voor sneeuwballengooien en het verkeer met 300 %.
Ik had een tweet hierover gepost en de reacties waren gemengd. Ja, maar, zei iedereen, als er nou steentjes in zitten? Als er nou naar voorbijrijdende auto's gegooid wordt? als mijn ruiten nou kapot gaan?
Dan heb je het alweer over iets heel anders. Iemand die een steentje in de sneeuwbal rolt, doet dat met de intentie om iets te vernielen. Dat is geen onschuldig vermaak meer. Sneeuwballen gooien naar voorbijrijdende auto's kan gevaarlijk zijn, vanwege de onverwachte reactie van de bestuurder met alle mogelijke gevolgen van iedereen. Maar sneeuwbal gooien op zich? Kom op mensen, laten we de dingen wel in het juiste perspectief blijven zien.
Morgen gaat het weer sneeuwen. De wereld is zo mooi als er een witte deken ligt over het land. Geniet er met volle teugen van! Ik zou liever willen schaatsen, maar dat is persoonlijk. Gooi gerust een sneeuwbal. Een facebook oproep afgelopen week om een massaal sneeuwballengevecht uit te lokken was alleen maar leuk en er kwam geen wanklank van! Zo kan het dus ook.We zijn allemaal jong geweest....
Als je dat dan leest, dan is het eerste wat bepaald niet bij je opkomt, het vele werk dat de politie aan de winterse weersomstandigheden heeft. Natuurlijk, er waren wat aanrijdingen van de week, maar eigenlijk verrassend weinig vergeleken met vorige winters. Zouden de Nederlandse automobilisten dan toch langzaam aan het leren zijn? Oké, er was wat meer file en de spoorwegen waren weer niet in staat om alle treinen in beweging te houden. ook zoiets, in landen waar het véél strenger vriest lachen ze daarom. Canada en Zwitserland zijn de eerste die me te binnen willen schieten. En er is een vaarverbod afgekondigd voor plassen en kanalen, maar hoe moet ik dat in 's hemelsnaam gaan handhaven als ik er zelf ook niet mag varen? Vanaf de kant roepen dat ze moeten stoppen heeft over het algemeen niet veel effect.
Nee, de bulk van het werk zit hem in de meldingen van 'sneeuwbalgooiende jeugd'. Je zou verwachten dat mensen dat soort kattenkwaad met een glimlach afdeden, maar nee. We zijn allang onze eigen jeugd vergeten waarin we zelf net zo hard sneeuwballen naar alles en iedereen gooiden. En in de zomer was belletje trekken of vragen om oud papier ( heb ik niet. Oh nee, nou, dan nu wel! En dan lag de hele gang vol) favoriet. Niet leuk als het je overkwam, maar ik betwijfel of de politie gebeld werd en als dat wel gebeurde, werd er ingepraat op de melder over leven en laten leven. Er ging in ieder geval geen surveillanceauto naar toe. Nu wel. Stel je toch eens voor zeg, dat ze zo maar ongestraft je huis met sneeuwballen konden bekogelen en daarmee wegkwamen. De rechtstaat is ernstig geschokt! Minister Opstelten belooft een KEIHARDE aanpak en verhoogt de boetes voor sneeuwballengooien en het verkeer met 300 %.
Ik had een tweet hierover gepost en de reacties waren gemengd. Ja, maar, zei iedereen, als er nou steentjes in zitten? Als er nou naar voorbijrijdende auto's gegooid wordt? als mijn ruiten nou kapot gaan?
Dan heb je het alweer over iets heel anders. Iemand die een steentje in de sneeuwbal rolt, doet dat met de intentie om iets te vernielen. Dat is geen onschuldig vermaak meer. Sneeuwballen gooien naar voorbijrijdende auto's kan gevaarlijk zijn, vanwege de onverwachte reactie van de bestuurder met alle mogelijke gevolgen van iedereen. Maar sneeuwbal gooien op zich? Kom op mensen, laten we de dingen wel in het juiste perspectief blijven zien.
Morgen gaat het weer sneeuwen. De wereld is zo mooi als er een witte deken ligt over het land. Geniet er met volle teugen van! Ik zou liever willen schaatsen, maar dat is persoonlijk. Gooi gerust een sneeuwbal. Een facebook oproep afgelopen week om een massaal sneeuwballengevecht uit te lokken was alleen maar leuk en er kwam geen wanklank van! Zo kan het dus ook.We zijn allemaal jong geweest....
zaterdag 12 januari 2013
Ontheffingen
De kranten en het nieuws stonden er vorige week weer bol van: politieagenten in het verkeer zijn een stelletje brokkenmakers. Er worden enorme bedragen aan schade gereden en er vallen gewonden en soms zelfs doden door het rijgedrag van agenten. De cijfers rijzen de pan uit! Tijd voor extra rijtraining.
Zoals altijd bij hedendaagse berichtgeving is het tijd voor enige nuance. De cijfers zijn gebaseerd op berichtgeving van de politie zelf. Die cijfers zijn op zijn minst twijfelachtig. Want ten eerste wordt lang niet elke aanrijding gemeld; agenten doen soms hun best om aanrijdinkjes met geringe schade niet te melden. Pak je en dienstauto en dan zit er ineens een dikke kras op. Aangezien er een man of dertig gebruik maken van die ene politieauto is het onmogelijk te achterhalen wie de schuldige is. Als ik voor elk mailtje, dat ik in de afgelopen jaren voorbij heb zien komen en die over een schade ging, een euro had gekregen, kon ik me op zijn minst een lekker weekendje weg veroorloven. En waarom het niet gemeld wordt? Ik zou het niet weten, want kosten worden vrijwel nooit doorberekend. Wel gebeurt het dat iemand, die vaak schade rijdt, een tijdje de toegang tot dat vervoermiddel ontzegd wordt. Of een extra rijtraining krijgt.
Verder worden alle ongelukken gemeld als niet meer dan dat: een ongeluk. En de nieuwsdiensten interpreteren dat als Enorme Aanrijdingen, met schade, letsel en paniek! Dat is natuurlijk helemaal niet waar, want daar zit óók een paaltje bij dat we even over het hoofd zagen, parkeerschades, maar inderdaad ook de ernstiger aanrijdingen.
Maar wat mág de politie nou precies wel en niet? Daarover bestaat nogal wat onduidelijkheid. Er circuleert een filmpje van de politieacademie, maar dat kon ik zo snel niet vinden. Tegenwoordig krijgen werkstudenten een uitgebreide rijtraining met een heuse rijsimulator, circuittraining op Lelystad en een rijopleiding op de weg, bestaande uit verschillende onderdelen. Toen ik bij de politie kwam bestond er een rijopleiding van vier dagen en een vijfde voor een rijtest. Daarin leerde je wat harder rijden dan gebruikelijk, in diverse omgevingen. Er zou, eenmaal in het korps nog een vervolgopleiding volgen, maar die heb ik om duistere reden nooit gekregen.
Het Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens uit 1990, onderdeel van de Wegenverkeerswet 1994, zegt hierover het volgende:
Dit betekent dat de politie niet altijd blauwe zwaailichten ( inmiddels is het allemaal ledverlichting, niet meer die ronddraaiende flitslampjes met een reflector) en sirenes hoeft te voeren om de verkeersregels te mogen negeren. Overigens is het wél zo, dat die twee altijd tegelijkertijd gevoerd moeten worden, wil de politie, of een andere hulpdienst, aanspraak maken op de titel ; voorrangsvoertuig'. Wel moet er sprake zijn van een dringende taak. Dit is ter beoordeling van de agent achter het stuur. Een aantal regels blijven altijd overeind staan. De politie mag zich niet zodanig gedragen dat gevaar of hinder voor andere weggebruikers ontstaat of kan ontstaan ( art 5 WVW) of dood of letsel in het verkeer veroorzaken ( art 6 WVW) . Daarnaast kent de politie sinds enige jaren de brancherichtlijn verkeer, waarin aanvullende regels gesteld staan over rijgedrag op de weg met ontheffingen. Dat is een beetje te technisch om daar hier dieper op in te gaan en mijns inziens trouwens een wassen neus, maar dat terzijde.
Ziet u dus een politieauto die uw pad kruist, tegemoet of achterop komt, hou dan wat extra rekening met plotselinge manoeuvres. Ga niet remmen als we met blauw-blauw achterop komen, maar stuur naar de berm, als de weg dat toelaat, zodat we over de middenstreep kunnen inhalen. Geef geen extra gas maar maak ruimte! U wilt toch ook, dat we op tijd zijn om de boef te pakken of om hulp te verlenen? Om dat te bereiken moeten we soms dingen doen die in uw ogen misschien asociaal overkomen, maar voor ons gewoon nodig zijn. We zijn er zeker niet op uit om u te hinderen of om een show weg te geven, maar het is echt noodzaak.
Zoals altijd bij hedendaagse berichtgeving is het tijd voor enige nuance. De cijfers zijn gebaseerd op berichtgeving van de politie zelf. Die cijfers zijn op zijn minst twijfelachtig. Want ten eerste wordt lang niet elke aanrijding gemeld; agenten doen soms hun best om aanrijdinkjes met geringe schade niet te melden. Pak je en dienstauto en dan zit er ineens een dikke kras op. Aangezien er een man of dertig gebruik maken van die ene politieauto is het onmogelijk te achterhalen wie de schuldige is. Als ik voor elk mailtje, dat ik in de afgelopen jaren voorbij heb zien komen en die over een schade ging, een euro had gekregen, kon ik me op zijn minst een lekker weekendje weg veroorloven. En waarom het niet gemeld wordt? Ik zou het niet weten, want kosten worden vrijwel nooit doorberekend. Wel gebeurt het dat iemand, die vaak schade rijdt, een tijdje de toegang tot dat vervoermiddel ontzegd wordt. Of een extra rijtraining krijgt.
Verder worden alle ongelukken gemeld als niet meer dan dat: een ongeluk. En de nieuwsdiensten interpreteren dat als Enorme Aanrijdingen, met schade, letsel en paniek! Dat is natuurlijk helemaal niet waar, want daar zit óók een paaltje bij dat we even over het hoofd zagen, parkeerschades, maar inderdaad ook de ernstiger aanrijdingen.
Maar wat mág de politie nou precies wel en niet? Daarover bestaat nogal wat onduidelijkheid. Er circuleert een filmpje van de politieacademie, maar dat kon ik zo snel niet vinden. Tegenwoordig krijgen werkstudenten een uitgebreide rijtraining met een heuse rijsimulator, circuittraining op Lelystad en een rijopleiding op de weg, bestaande uit verschillende onderdelen. Toen ik bij de politie kwam bestond er een rijopleiding van vier dagen en een vijfde voor een rijtest. Daarin leerde je wat harder rijden dan gebruikelijk, in diverse omgevingen. Er zou, eenmaal in het korps nog een vervolgopleiding volgen, maar die heb ik om duistere reden nooit gekregen.
Het Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens uit 1990, onderdeel van de Wegenverkeerswet 1994, zegt hierover het volgende:
Artikel 29
- 1. Bestuurders van motorvoertuigen in gebruik bij politie en brandweer, motorvoertuigen in gebruik bij diensten voor spoedeisende medische hulpverlening, en motorvoertuigen van andere door Onze Minister aangewezen hulpverleningsdiensten voeren blauw zwaai-, flits- of knipperlicht en een tweetonige hoorn om kenbaar te maken dat zij een dringende taak vervullen.
Artikel 91
Bestuurders van een voorrangsvoertuig mogen afwijken van de voorschriften van dit besluit voor zover de uitoefening van hun taak dit vereist.
Dit betekent dat de politie niet altijd blauwe zwaailichten ( inmiddels is het allemaal ledverlichting, niet meer die ronddraaiende flitslampjes met een reflector) en sirenes hoeft te voeren om de verkeersregels te mogen negeren. Overigens is het wél zo, dat die twee altijd tegelijkertijd gevoerd moeten worden, wil de politie, of een andere hulpdienst, aanspraak maken op de titel ; voorrangsvoertuig'. Wel moet er sprake zijn van een dringende taak. Dit is ter beoordeling van de agent achter het stuur. Een aantal regels blijven altijd overeind staan. De politie mag zich niet zodanig gedragen dat gevaar of hinder voor andere weggebruikers ontstaat of kan ontstaan ( art 5 WVW) of dood of letsel in het verkeer veroorzaken ( art 6 WVW) . Daarnaast kent de politie sinds enige jaren de brancherichtlijn verkeer, waarin aanvullende regels gesteld staan over rijgedrag op de weg met ontheffingen. Dat is een beetje te technisch om daar hier dieper op in te gaan en mijns inziens trouwens een wassen neus, maar dat terzijde.
Ziet u dus een politieauto die uw pad kruist, tegemoet of achterop komt, hou dan wat extra rekening met plotselinge manoeuvres. Ga niet remmen als we met blauw-blauw achterop komen, maar stuur naar de berm, als de weg dat toelaat, zodat we over de middenstreep kunnen inhalen. Geef geen extra gas maar maak ruimte! U wilt toch ook, dat we op tijd zijn om de boef te pakken of om hulp te verlenen? Om dat te bereiken moeten we soms dingen doen die in uw ogen misschien asociaal overkomen, maar voor ons gewoon nodig zijn. We zijn er zeker niet op uit om u te hinderen of om een show weg te geven, maar het is echt noodzaak.
maandag 7 januari 2013
Nationale Politie -deel 1
Het jaar 2013 is inmiddels bijna zeven dagen oud en Nederland heeft een Nationale Politie. Hoera! of toch niet?
Sinds bijna zeven dagen dus, werk ik voor - en ben ik onderdeel van- de Nationale Politie. Er is in de pers veel over geschreven en gezegd, maar wat merk ik nou vanuit de binnenkant van de organisatie? Ik kan u vertellen: niet veel! En dat is ook precies wat ik verwachtte. Want hoe je het ook went of keert, het is een enorme klus. De reorganisatie van 26 regiokorpsen naar 10 eenheden, de vorming van wijkteams naar robuuste basisteams, het herstructureren van de infrastructuur van een korps, het verschuiven van mensen, het invullen van werkzaamheden, dat alles is nou eenmaal niet iets wat je bedenkt op een regenachtige zaterdagmiddag in de kroeg en uittekent op de achterzijde van een bierviltje. Daar zijn mensen al anderhalf jaar of langer mee bezig daar het hoofd over te breken. En tot mijn genoegen moet ik zeggen, dat het er op lijkt dat er dit keer meer en beter is geluisterd naar de mensen in het veld, die aan het eind van de lijn staan en het werk moeten uitvoeren. Daar ontbrak het in het verleden nogal eens aan.
Dus de vraag: wat merk ik er van, blijft beperkt tot wat kleine zaken. Er druppelen langzaam nieuwe berichten binnen over een nieuw uniform, per 1 januari 2014 te realiseren. Op de auto's zijn de regionamen vervangen door het woord POLITIE ( en nog in een spuuglelijke lettersoort die niet past bij de overige schrifttekens) . Hebben we allemaal dezelfde e-mail handtekening gekregen. Er komen berichten over nieuwe werkwijzen maar die hadden, als je het me eerlijk vraagt, ook wel gekomen als er geen Nationale Politie was geweest. De werkwijzen komen voort uit de politiek, die wilde dat aangevers van woninginbraken binnen twee weken op de hoogte zouden worden gesteld wat er met hun aangifte gedaan was. Nou, dan doen we dat. Bekend is geworden wie de nieuwe chef van de regionale eenheid wordt en dat is dezelfde als de naam die al twee jaar lang circuleert en die alle voorbereidende werkzaamheden heeft verricht. Ik ken haar nog uit de tijd dat ze districtschef was in het gebied waar ik nu nog steeds werk. Zijn de telefoonnummers allemaal vervangen door overheidsnummer die allemaal beginnen met het kerngetal 088.
Intussen hang ik aan de lippen van de Korpschef en de Minister van Justitie en Veiligheid, Gerard Bouman en Ivo Opstelten ( wanneer nemen die twee eens een twitteraccount?). Daar hoor je ongeveer, min of meer, wat er zou kunnen gaan komen. Soms geeft dat hoop en soms niet. Zo wilde Bouman dat leiderschap bij de politie voortaan op basis van geschiktheid zou worden vervuld, in plaats van het aantal dienstjaren. Daar heeft hij gelijk in want als je 10 jaar of langer bij de baas werkt, wil dat nog niet zeggen dat je ook leiding kunt geven. Aan de andere kant betichten de vakbonden Bouman en de zijnen ervan dat hij de invoering van het LFNP tegenhoudt. Voor de niet-ingewijden onder u: het LFNP, wat staat voor het Landelijk Functiegebouw Nederlandse Politie, is een beschrijving van 90 functies die, na invoering, gelden voor alle eenheden van de Nationale Politie. Met een daaraan verbonden salaris. Want voorheen waren er maar liefst 12.000 verschillende functiebeschrijvingen en inschalingen. Daardoor kon een wijkagent in verschillende korpsen verschillende taakomschrijvingen hebben en verschillende salarisschalen.
En Opstelten? Die man is een held! Die heeft eindelijk de knoop doorgehakt - al dan niet onder druk van de politiek, waar hij zelf deel van uit maakt - om toe te geven dat alle in het verleden gedane investeringen in ICT bij de politie helaas niet gebaat hebben. Er is opdracht gegeven om een nieuw computersysteem te ontwerpen dat alle oude systemen overbodig moet maken, zodat het beter te onderhouden is en - ook niet onbelangrijk - minder kosten. En dat niet alleen: de geldverslindende machine die vtsPN heet, is onder curatele gezet en 600 externe krachten zijn op non-actief gezet of ontslagen. Sowieso is de organisatie achterhaald, omdat we door de komst van de Nationale Politie toch al gaan samenwerken. En het aantal miljoenen dat door die club is verspild, zijn inmiddels niet meer te tellen. Aan de andere kant lijkt het aantal arbeidsplaatsen bij de politie wel omlaag te gaan, naar 49.500 agenten in 2015 terwijl dat er nu nog zo'n 52.000 zijn - een paar meer of minder - en komen er jaarlijks 2100 aspiranten bij om de vergrijzing op te vangen. Of dat genoeg is? We zullen het af moeten wachten.
Ik zal regelmatig berichten over de vorming van de Nationale Politie, als dat doordruppelt naar de gewone man in blauw en als het interessant genoeg is om te lezen.
Sinds bijna zeven dagen dus, werk ik voor - en ben ik onderdeel van- de Nationale Politie. Er is in de pers veel over geschreven en gezegd, maar wat merk ik nou vanuit de binnenkant van de organisatie? Ik kan u vertellen: niet veel! En dat is ook precies wat ik verwachtte. Want hoe je het ook went of keert, het is een enorme klus. De reorganisatie van 26 regiokorpsen naar 10 eenheden, de vorming van wijkteams naar robuuste basisteams, het herstructureren van de infrastructuur van een korps, het verschuiven van mensen, het invullen van werkzaamheden, dat alles is nou eenmaal niet iets wat je bedenkt op een regenachtige zaterdagmiddag in de kroeg en uittekent op de achterzijde van een bierviltje. Daar zijn mensen al anderhalf jaar of langer mee bezig daar het hoofd over te breken. En tot mijn genoegen moet ik zeggen, dat het er op lijkt dat er dit keer meer en beter is geluisterd naar de mensen in het veld, die aan het eind van de lijn staan en het werk moeten uitvoeren. Daar ontbrak het in het verleden nogal eens aan.
Dus de vraag: wat merk ik er van, blijft beperkt tot wat kleine zaken. Er druppelen langzaam nieuwe berichten binnen over een nieuw uniform, per 1 januari 2014 te realiseren. Op de auto's zijn de regionamen vervangen door het woord POLITIE ( en nog in een spuuglelijke lettersoort die niet past bij de overige schrifttekens) . Hebben we allemaal dezelfde e-mail handtekening gekregen. Er komen berichten over nieuwe werkwijzen maar die hadden, als je het me eerlijk vraagt, ook wel gekomen als er geen Nationale Politie was geweest. De werkwijzen komen voort uit de politiek, die wilde dat aangevers van woninginbraken binnen twee weken op de hoogte zouden worden gesteld wat er met hun aangifte gedaan was. Nou, dan doen we dat. Bekend is geworden wie de nieuwe chef van de regionale eenheid wordt en dat is dezelfde als de naam die al twee jaar lang circuleert en die alle voorbereidende werkzaamheden heeft verricht. Ik ken haar nog uit de tijd dat ze districtschef was in het gebied waar ik nu nog steeds werk. Zijn de telefoonnummers allemaal vervangen door overheidsnummer die allemaal beginnen met het kerngetal 088.
Intussen hang ik aan de lippen van de Korpschef en de Minister van Justitie en Veiligheid, Gerard Bouman en Ivo Opstelten ( wanneer nemen die twee eens een twitteraccount?). Daar hoor je ongeveer, min of meer, wat er zou kunnen gaan komen. Soms geeft dat hoop en soms niet. Zo wilde Bouman dat leiderschap bij de politie voortaan op basis van geschiktheid zou worden vervuld, in plaats van het aantal dienstjaren. Daar heeft hij gelijk in want als je 10 jaar of langer bij de baas werkt, wil dat nog niet zeggen dat je ook leiding kunt geven. Aan de andere kant betichten de vakbonden Bouman en de zijnen ervan dat hij de invoering van het LFNP tegenhoudt. Voor de niet-ingewijden onder u: het LFNP, wat staat voor het Landelijk Functiegebouw Nederlandse Politie, is een beschrijving van 90 functies die, na invoering, gelden voor alle eenheden van de Nationale Politie. Met een daaraan verbonden salaris. Want voorheen waren er maar liefst 12.000 verschillende functiebeschrijvingen en inschalingen. Daardoor kon een wijkagent in verschillende korpsen verschillende taakomschrijvingen hebben en verschillende salarisschalen.
En Opstelten? Die man is een held! Die heeft eindelijk de knoop doorgehakt - al dan niet onder druk van de politiek, waar hij zelf deel van uit maakt - om toe te geven dat alle in het verleden gedane investeringen in ICT bij de politie helaas niet gebaat hebben. Er is opdracht gegeven om een nieuw computersysteem te ontwerpen dat alle oude systemen overbodig moet maken, zodat het beter te onderhouden is en - ook niet onbelangrijk - minder kosten. En dat niet alleen: de geldverslindende machine die vtsPN heet, is onder curatele gezet en 600 externe krachten zijn op non-actief gezet of ontslagen. Sowieso is de organisatie achterhaald, omdat we door de komst van de Nationale Politie toch al gaan samenwerken. En het aantal miljoenen dat door die club is verspild, zijn inmiddels niet meer te tellen. Aan de andere kant lijkt het aantal arbeidsplaatsen bij de politie wel omlaag te gaan, naar 49.500 agenten in 2015 terwijl dat er nu nog zo'n 52.000 zijn - een paar meer of minder - en komen er jaarlijks 2100 aspiranten bij om de vergrijzing op te vangen. Of dat genoeg is? We zullen het af moeten wachten.
Ik zal regelmatig berichten over de vorming van de Nationale Politie, als dat doordruppelt naar de gewone man in blauw en als het interessant genoeg is om te lezen.
dinsdag 1 januari 2013
Lichtlekken
Als politieman draai ik regelmatig nachtdiensten. Het is iets wat bij het werk hoort. De politie kan nu eenmaal niet zeggen : vannacht zijn we er even niet en als u ons nodig hebt, zijn we er om 07.00 uur weer. 10% van de Nederlandse beroepsbevolking werkt wel eens 's-nachts. Dat heeft zowel voor- als nadelen. Voordelen zijn dat je meer je eigen tijd overdag kunt indelen en dat er een redelijke extra vergoeding tegenover staat, maar nadelen zijn dat het slecht is voor je gezondheid. Er is meer kans op hart- en vaatziekten, meer kans op diverse soorten van kanker en overgewicht.
Onderzoek heeft uitgewezen dat een korte serie van nachtdiensten het beste is voor de mens, maar ook voor het werk. Hoe meer nachtdiensten je achter elkaar draait, des de slechter wordt je concentratie en je alertheid. Dat begint al in de eerste nachtdienst en wordt steeds erger naarmate de cyclus duurt. Daarnaast slaap je overdag slechter en ben je minder uitgerust, ondanks dat je hetzelfde aantal uren ( of meer) hebt geslapen als tijdens een normale nacht.
Nou wordt er bij de politie ( en andere nachtelijke werkzaamheden) niet veel over gesproken, maar het gebeurt natuurlijk wel: mensen vallen in slaap tijdens het werk. Soms omdat het lichaam het gewoon opgeeft, maar soms ook omdat ze zelf even de tijd nemen om een tukje te doen. Ik behoor tot de laatste categorie en daar schaam ik me niet voor. Als het druk is, dan kan ik prima de hele nacht doorgaan, omdat er genoeg prikkels van buitenaf zijn om me wakker te houden en bezig te houden. Als er echter niks gebeurt, dan ben ik tegen een uur of vier he-le-maal kapot. Dan kies ik vaak even een momentje om de batterijen weer even op te laden en te controleren of er geen lichtlekken in mijn oogleden zijn ontstaan. Dat duurt een half uurtje, en dan kan ik er weer tegenaan.
Onlangs werd bekend dat een powernap van 20 tot 30 minuten de concentratie ten goede komt. Voorwaarden is dat het niet langer duurt dan dat, want dat in die eerste tijd herstelt het lichaam zich het snelste. Slaap je langer, dan wordt je meer gedesoriënteerd wakker en kun je slechter presteren. Ook moet je eigenlijk direct weer aan de bak na je powernap, zodat je hersens direct weer gestimuleerd worden.
Nou is de politie, ondanks alle moeite om het verschijnsel uit te bannen, nog steeds een enorme macho-groep als het aankomt op kijk-mij-eens-beter-dan-jou-zijn gedachte. Weinig politiemensen, vooral de jongeren, zullen toegeven dat ze fysiek geraakt worden door de nachtdiensten en zien het als een zwaktebod als hun collega in slaap valt naast hen in de auto. Je wordt er behoorlijk mee gepest, rotgeintjes vinden plaats ( een favoriet is de auto naast een plas of sloot parkeren en hard tegen je slapende collega te roepen: Daar gaat-ie! en dan uitstappen en hard wegrennen. ) Terwijl het verschijnsel op zich beter is voor de concentratie en dus het verminderen van het aantal ongelukken of bijna-ongelukken. Ik was verheugd toen ik de uitslag van dit onderzoek las, want dat betekende dat ik het al jaren goed deed en de rest niet! En er gebeuren best een aantal ongelukken door vermoeidheid, bij alle nachtwerkzaamheden. Collega's die tegen een boom belanden of in de sloot rijden onderweg naar huis of nog tijdens de dienst kennen we allemaal.
Afgelopen nacht was de nieuwjaarsnacht. Door het ontzettend slechte weer is het heel rustig gebleven, terwijl we allemaal een naar gevoel erover hadden. De burgemeester had namelijk een 25-jarige traditie verbroken door het jaarlijkse vreugdevuur te verbieden. Dit vond altijd plaats op een kruising in de dorpskern waarbij enkele caravans - bij voorkeur geladen met autobanden en niet ontdaan van de gasflessen - in de brand te steken. Maar de risico's voor de aanliggende woningen werden te groot. En de aanzuigende werking van de jeugd met al het illegale vuurwerk zorgde nou ook niet bepaald voor een veilig gevoel onder ons hulpverleners. Dus wij waren ervan overtuigd dat er, hoewel alle inwoners een brief van de burgemeester hadden gekregen, nog wel eens hommeles zou kunnen komen. Maar dat bleef uit. Ik heb vaak op datzelfde kruispunt gestaan dat de zaak volledig uit de hand liep, maar nu vroeg ik me af of ik wel op het goede kruispunt stond.
Zoals de politie zegt: regen is een zegen! Als dat de eerste zegen is van het nieuwe jaar, dan is het een goede geweest, want bij ons - en eigenlijk in het hele land - geen of nauwelijks geweld tegen hulpverleners. Of het nou door het weer of door iets anders komt, ik zeg dat dit een goed ding is. De kunst is nou om dat vast te houden.
Ik wens u alle goeds voor 2013.
Onderzoek heeft uitgewezen dat een korte serie van nachtdiensten het beste is voor de mens, maar ook voor het werk. Hoe meer nachtdiensten je achter elkaar draait, des de slechter wordt je concentratie en je alertheid. Dat begint al in de eerste nachtdienst en wordt steeds erger naarmate de cyclus duurt. Daarnaast slaap je overdag slechter en ben je minder uitgerust, ondanks dat je hetzelfde aantal uren ( of meer) hebt geslapen als tijdens een normale nacht.
Nou wordt er bij de politie ( en andere nachtelijke werkzaamheden) niet veel over gesproken, maar het gebeurt natuurlijk wel: mensen vallen in slaap tijdens het werk. Soms omdat het lichaam het gewoon opgeeft, maar soms ook omdat ze zelf even de tijd nemen om een tukje te doen. Ik behoor tot de laatste categorie en daar schaam ik me niet voor. Als het druk is, dan kan ik prima de hele nacht doorgaan, omdat er genoeg prikkels van buitenaf zijn om me wakker te houden en bezig te houden. Als er echter niks gebeurt, dan ben ik tegen een uur of vier he-le-maal kapot. Dan kies ik vaak even een momentje om de batterijen weer even op te laden en te controleren of er geen lichtlekken in mijn oogleden zijn ontstaan. Dat duurt een half uurtje, en dan kan ik er weer tegenaan.
Onlangs werd bekend dat een powernap van 20 tot 30 minuten de concentratie ten goede komt. Voorwaarden is dat het niet langer duurt dan dat, want dat in die eerste tijd herstelt het lichaam zich het snelste. Slaap je langer, dan wordt je meer gedesoriënteerd wakker en kun je slechter presteren. Ook moet je eigenlijk direct weer aan de bak na je powernap, zodat je hersens direct weer gestimuleerd worden.
Nou is de politie, ondanks alle moeite om het verschijnsel uit te bannen, nog steeds een enorme macho-groep als het aankomt op kijk-mij-eens-beter-dan-jou-zijn gedachte. Weinig politiemensen, vooral de jongeren, zullen toegeven dat ze fysiek geraakt worden door de nachtdiensten en zien het als een zwaktebod als hun collega in slaap valt naast hen in de auto. Je wordt er behoorlijk mee gepest, rotgeintjes vinden plaats ( een favoriet is de auto naast een plas of sloot parkeren en hard tegen je slapende collega te roepen: Daar gaat-ie! en dan uitstappen en hard wegrennen. ) Terwijl het verschijnsel op zich beter is voor de concentratie en dus het verminderen van het aantal ongelukken of bijna-ongelukken. Ik was verheugd toen ik de uitslag van dit onderzoek las, want dat betekende dat ik het al jaren goed deed en de rest niet! En er gebeuren best een aantal ongelukken door vermoeidheid, bij alle nachtwerkzaamheden. Collega's die tegen een boom belanden of in de sloot rijden onderweg naar huis of nog tijdens de dienst kennen we allemaal.
Afgelopen nacht was de nieuwjaarsnacht. Door het ontzettend slechte weer is het heel rustig gebleven, terwijl we allemaal een naar gevoel erover hadden. De burgemeester had namelijk een 25-jarige traditie verbroken door het jaarlijkse vreugdevuur te verbieden. Dit vond altijd plaats op een kruising in de dorpskern waarbij enkele caravans - bij voorkeur geladen met autobanden en niet ontdaan van de gasflessen - in de brand te steken. Maar de risico's voor de aanliggende woningen werden te groot. En de aanzuigende werking van de jeugd met al het illegale vuurwerk zorgde nou ook niet bepaald voor een veilig gevoel onder ons hulpverleners. Dus wij waren ervan overtuigd dat er, hoewel alle inwoners een brief van de burgemeester hadden gekregen, nog wel eens hommeles zou kunnen komen. Maar dat bleef uit. Ik heb vaak op datzelfde kruispunt gestaan dat de zaak volledig uit de hand liep, maar nu vroeg ik me af of ik wel op het goede kruispunt stond.
Zoals de politie zegt: regen is een zegen! Als dat de eerste zegen is van het nieuwe jaar, dan is het een goede geweest, want bij ons - en eigenlijk in het hele land - geen of nauwelijks geweld tegen hulpverleners. Of het nou door het weer of door iets anders komt, ik zeg dat dit een goed ding is. De kunst is nou om dat vast te houden.
Ik wens u alle goeds voor 2013.
Abonneren op:
Posts (Atom)