Ik moest net even een paar boodschappen doen voor het avondeten. Als goed afgetrainde - zeg liever afgerichte- huisman sjokte ik braaf naar de buurtsuper. Toen ik weer naar buiten liep met benodigdheden voor een stevige winterkost, liep voor mij uit een jongeman van pakweg 18 jaar, aan zijn lengte te oordelen. Lang blond haar onder een baseballpetje.Geruit overhemd en een vale spijkerbroek met het kruis tot halverwege zijn knieën. Dat laaghangende kruis zorgde ervoor dat hij niet rechtuit kon lopen, maar wat wijdbeens moest lopen, een beetje zoals een cowboy die te lang op een paard heeft gereden. Hij liep ook nog wat ineengedoken, dus dit leek meer op een waggelende moedereend. In zijn hand een halve literblik bier dat het vast niet erg lang zou redden. En ik dacht een typische ouwe-lullengedachte: Moeten we daar nou de oorlog mee winnen? Is dat de toekomst van mijn prachtige Nederland?
Dezelfde gedachten had ik toen ik vanmorgen de krant opensloeg en wederom de foto's van Wesley van W. zag en het bericht over zijn rechtszaak las. En de foto's van zijn facebookpagina zag, met een lange joint en flessen drank, wat kennelijk zijn grootste hobbies zijn. Onder invloed van een halve fles cognac en opgejut door zijn maten besloot hij daad bij woord te voegen en het veld op te rennen om de keeper van AZ te schoppen. En tijdens de rechtszaak werd ook nog een ander delict behandeld, namelijk het zonder enige reden in elkaar slaan van een man en vrouw in Amsterdam, in Februari van dit jaar. Wesley kon zich niet meer alle details herinneren. "Dronkenschap" luidde het politierapport. Maar Wesley weet dit aan het feit, dat Justitie er zo lang over had gedaan voordat hij werd opgeroepen, dat hij de details vergeten was. "Jullie schuld!" was zijn verweer. De straf is in mijn ogen zeer mild: zes maanden gevangenisstraf waarvan twee maanden voorwaardelijk en twee jaar stadionverbod voor alle wedstrijden van Ajax, AZ of Oranje. Moeten we met dit soort lui een dialoog aangaan over waarom ze niet zo dom moeten doen? Ga toch weg. Die zijn allang verloren. Hoeveel stoornissen iemand ook heeft, als hij keer op keer wordt opgepakt moet er toch ooit een lichtje gaan schijnen in de lege schedel van hun?
Het is ouwemannen gebral, ik weet het. Door de eeuwen heen zetten jongeren zich af tegen hun ouders, draaien muziek die ouderen bestempelen als teringherrie, dragen kleren waarin een zwerver zich niet zou willen laten zien en veranderen later in precies dezelfde moraalridders die hun ouders ooit waren en gezworen hadden nooit te zullen worden, een enkele uitzondering daargelaten. Soms ligt het aan de opvoeding thuis, of op school. Soms functioneert het gebrekkig daar bovenin. En er zijn er ook die bewust de verkeerde kant opzoeken, al dan niet meegesleept door hun vriendjes, die geen kans onbenut laten om elkaar te verraden als ze er zelf beter van worden. En als ze de 30 gepasseerd zijn, worden het langdurig werkelozen met net genoeg hersencellen om de keuken niet onder te schijten.
Er helpt maar één ding tegen: Ze moeten aan de vrouw!(M/V). Dat had u niet gedacht he? Maar probleemjochies die een relatie krijgen, verdwijnen bij ons al heel gauw uit beeld. Omdat ze gaan settelen, samenwonen, trouwen, kinderen krijgen, niet noodzakelijkerwijs in die volgorde. Een project van de Amsterdamse politie ( hé! eindelijk eens wat goeds uit Amsterdam!) was zeer succesvol: een oproep aan meisjes om hun vriendjes aan te geven als ze een overval hadden gepleegd leverde heel wat verdachten op. Gewoon omdat ze vonden dat dat niet kon. Als criminelen merken dat zelfs hun eigen thuisfront zich tegen hen keert, dan bedenken ze zich misschien wel twee keer.
Je moet soms gewoon een beetje een ouwe lul zijn om een goede agent te zijn, denk ik wel eens. En bij sommigen komt dat talent gewoon aanwaaien.....
vrijdag 30 december 2011
donderdag 29 december 2011
Overvallen
Ik las het bericht net op www.nu.nl, mijn startpagina thuis als ik het internet open: bewoner (66) overleden bij woningoverval is Oostzaan. De bewoners van het huis waren vastgebonden en achtergelaten door de overvallers. Voor de 66- jarige mannelijke bewoner kwam hulp te laat.
Het is een trend in crimineel Nederland, de laatste twee jaar, om woningen te overvallen. Banken zijn te goed beveiligd en vraagt gedegen voorbereiding. Daarnaast, hoeveel contant geld heeft een bank nou nog in huis? Winkels worden zich ook steeds bewuster van hun kwetsbare positie en stellen allerlei maatregelen in. Zij mikken vooral op vertraging, iets waar een overvaller gezien de tijdsdruk niet van houdt. Benzinestations? Ook daar gebeurt het gros van de betalingen elektronisch, dus is er misschien buit in natura, maar daar houdt het wel mee op. De enige die nog niet echt beveiligd zijn, zijn particuliere woningen.
Toen ik net zes maanden op straat zat ( d.w.z.) na de opleiding) werd ik voor een kwartaal bij de recherche gedetacheerd. Ik viel met mijn neus in de boter. Een veehandelaar, traditioneel een beroep waarin veel contant geld om gaat, was overvallen in zijn eigen huis. Door een combinatie van geluk en goed recherchewerk kregen we videobeelden binnen van een winkel, waar de overvallers hun benodigdheden hadden gekocht. En mocht ik met mijn kop op Opsporing Verzocht om de zaak te presenteren. En dat leidde inderdaad tot de aanhouding van de twee jongens. Allebei net 16 jaar. Dat is tegenwoordig ook al geen uitzondering meer.
In de loop der tijd hebben wij in onze regio dus nogal wat woningovervallen gehad. Het is ook een makkelijke prooi; ga maar eens na wie er allemaal de deur opendoet als er gebeld wordt, ook zonder te kijken. Je verwacht toch niet dat je gelijk een klap voor je kop krijgt en dat ze je geld komen halen? En wat ligt er nou helemaal aan geld of echt waardevolle goederen in een gemiddeld huis? Zelfs een laptop nemen ze al niet meer mee, te moeilijk om mee weg te rennen. Blijft 'alleen' geld en sieraden over. En soms is er ook sprake van gebrekkige voorbereiding van e zijde van de overvallers: pakken ze de verkeerde woning. Is al meerdere malen gebeurd. En het trauma voor de bewoners is er niet minder om. Daarnaast gaat het vaak ook nog eens om oudere mensen, die zichzelf meestal niet kunnen verweren, hoewel er bij tijd en wijle verhalen in de pers verschijnen van krasse knarren die met behulp van een stofzuigerstang of bezemsteel de overvallers de deur uit slaan. Zoals dat omaatje in Engeland, die overvallers met haar handtas van hun brommer afsloeg, toen ze poogden een juwelier te overvallen. Werelds!
En als we dan met veel gezwoeg de overvallers hebben aangehouden en ze worden veroordeeld ( ook niet altijd een gegeven) dan komt de Dienst Penitentiaire Inrichtingen, zeg maar het gevangeniswezen, om de hoek kijken. Want zij en de reclassering mikken erop dat de overvallers, vooral de jeugdigen, een tweede kans moeten kunnen krijgen. En moeten kunnen reïntegreren in de maatschappij. En daar kun je in het oog van deze instanties niet vroeg genoeg mee beginnen. Meerdere malen hebben mijn collega's en ik een verzoek op het bureau gekregen waarin om advies gevraagd wordt. Advies om de jeugdige overvaller in een half-open inrichting te plaatsen.( wat is er gebeurd met die goeie ouwe gevangenissen, waar het hek altijd dicht zat? Hoe kan een gevangenis nou half-open zijn? Dan doet iemand zijn werk toch niet goed?!?) zodat hij in de weekenden naar huis kan. En wij mogen een advies geven, dat eerlijk gezegd meestal negatief is, vanwege de maatschappelijke onrust. Maar het blijft een advies, en Justitie is niet verplicht dat advies over te nemen, laat staan om bekend te maken wat de uiteindelijke beslissing wordt. En worden wij op straat zomaar ineens geconfronteerd met een overvaller, waarvan wij dachten dat hij vastzat. Daar wordt je als politieman toch wel een beetje door....overvallen, juist ja!
Het is een trend in crimineel Nederland, de laatste twee jaar, om woningen te overvallen. Banken zijn te goed beveiligd en vraagt gedegen voorbereiding. Daarnaast, hoeveel contant geld heeft een bank nou nog in huis? Winkels worden zich ook steeds bewuster van hun kwetsbare positie en stellen allerlei maatregelen in. Zij mikken vooral op vertraging, iets waar een overvaller gezien de tijdsdruk niet van houdt. Benzinestations? Ook daar gebeurt het gros van de betalingen elektronisch, dus is er misschien buit in natura, maar daar houdt het wel mee op. De enige die nog niet echt beveiligd zijn, zijn particuliere woningen.
Toen ik net zes maanden op straat zat ( d.w.z.) na de opleiding) werd ik voor een kwartaal bij de recherche gedetacheerd. Ik viel met mijn neus in de boter. Een veehandelaar, traditioneel een beroep waarin veel contant geld om gaat, was overvallen in zijn eigen huis. Door een combinatie van geluk en goed recherchewerk kregen we videobeelden binnen van een winkel, waar de overvallers hun benodigdheden hadden gekocht. En mocht ik met mijn kop op Opsporing Verzocht om de zaak te presenteren. En dat leidde inderdaad tot de aanhouding van de twee jongens. Allebei net 16 jaar. Dat is tegenwoordig ook al geen uitzondering meer.
In de loop der tijd hebben wij in onze regio dus nogal wat woningovervallen gehad. Het is ook een makkelijke prooi; ga maar eens na wie er allemaal de deur opendoet als er gebeld wordt, ook zonder te kijken. Je verwacht toch niet dat je gelijk een klap voor je kop krijgt en dat ze je geld komen halen? En wat ligt er nou helemaal aan geld of echt waardevolle goederen in een gemiddeld huis? Zelfs een laptop nemen ze al niet meer mee, te moeilijk om mee weg te rennen. Blijft 'alleen' geld en sieraden over. En soms is er ook sprake van gebrekkige voorbereiding van e zijde van de overvallers: pakken ze de verkeerde woning. Is al meerdere malen gebeurd. En het trauma voor de bewoners is er niet minder om. Daarnaast gaat het vaak ook nog eens om oudere mensen, die zichzelf meestal niet kunnen verweren, hoewel er bij tijd en wijle verhalen in de pers verschijnen van krasse knarren die met behulp van een stofzuigerstang of bezemsteel de overvallers de deur uit slaan. Zoals dat omaatje in Engeland, die overvallers met haar handtas van hun brommer afsloeg, toen ze poogden een juwelier te overvallen. Werelds!
En als we dan met veel gezwoeg de overvallers hebben aangehouden en ze worden veroordeeld ( ook niet altijd een gegeven) dan komt de Dienst Penitentiaire Inrichtingen, zeg maar het gevangeniswezen, om de hoek kijken. Want zij en de reclassering mikken erop dat de overvallers, vooral de jeugdigen, een tweede kans moeten kunnen krijgen. En moeten kunnen reïntegreren in de maatschappij. En daar kun je in het oog van deze instanties niet vroeg genoeg mee beginnen. Meerdere malen hebben mijn collega's en ik een verzoek op het bureau gekregen waarin om advies gevraagd wordt. Advies om de jeugdige overvaller in een half-open inrichting te plaatsen.( wat is er gebeurd met die goeie ouwe gevangenissen, waar het hek altijd dicht zat? Hoe kan een gevangenis nou half-open zijn? Dan doet iemand zijn werk toch niet goed?!?) zodat hij in de weekenden naar huis kan. En wij mogen een advies geven, dat eerlijk gezegd meestal negatief is, vanwege de maatschappelijke onrust. Maar het blijft een advies, en Justitie is niet verplicht dat advies over te nemen, laat staan om bekend te maken wat de uiteindelijke beslissing wordt. En worden wij op straat zomaar ineens geconfronteerd met een overvaller, waarvan wij dachten dat hij vastzat. Daar wordt je als politieman toch wel een beetje door....overvallen, juist ja!
maandag 26 december 2011
Reasons to quit
Gezien? De reportage van RTL Nieuws op zaterdag avond? Op Korpsnet, zeg maar bureaunetwerk stond een vooraankondiging dat RTL dit onderwerp zou aansnijden: het - in hun ogen - hoge aantal van collega's die in de afgelopen jaren ontslagen waren voor gedragingen die onverenigbaar met de dienst waren. Ik weet niet waarom die vooraankondiging was gedaan; misschien als waarschuwend vingertje. Pas op, het kan jou ook overkomen.
Bij het artikel op internet zat een overzicht van 2009 en 2010, waarvoor collega's ontslagen waren. Ik herkende er tenminste één collega van ons bureau uit. En eerlijk is eerlijk: de redenen die ertussen stonden waren reden voor ontslag, geen twijfel. Of moet ik zeggen: de meeste redenen. Want ik vond - en na discussie met collega's waren ze het met mij eens - dat er ook redenen tussen stonden die, nou ja, laten we zeggen dat als we die reden vaker zouden hanteren, er wel meer ontslagen zouden worden.
De hele lijst kunt op inzien op http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2011/12_december/24/verrijkingsonderdelen/Ontslagzaken_politie_2009_2010.pdf
In de lijst staan allerlei wangedrag, van rijden onder invloed tot zedenmisdrijven. Maar ook een student, die een verslag van de opleiding gekopieerd had van een mede-student. Als ze dáár al voor straffen, dan kunnen ze de helft van alle werkstudenten wel de laan uitsturen. Want knippen en plakken met Windows is een veel gebruikt hulpmiddel bij dit soort opleidingen. En er stond er nog één: slapen op post. Nou, zonder iemand ammunitie te willen geven, ik mag soms ook wel even de ogen sluiten als ik het niet meer trek. En zeg nou zelf, dat is toch veel veiliger als doorrijden met het risico dat die boom toch niet opzij ging? Ook stonden er voorbeelden tussen van collega's bij wie loonbeslag was opgelegd vanwege financiële problemen. Ik besef mezelf dat mensen, en vooral agenten, dan kwetsbaarder zijn voor fout geld, bijvoorbeeld van criminelen om inlichtingen te verstrekken, maar toch: Zeker in deze tijd kan het voorkomen dat je financieel de zaken niet meer kunt overzien. En heeft de baas daar dan iets mee te maken? Ben je verplicht dat te melden? Ik heb zoiets van: Als ik er zelf uit kan komen, hoeven ze dat op het werk echt niet te weten, hoor. Maar dat ben ik maar....
Laat geen misverstand bestaan: de meeste redenen in deze lijst zijn stuk voor stuk goede redenen om iemand geen politie-ambtenaar meer te laten zijn. Want je mag verwachten in een land als het onze dat de politie onkreukbaar is. Dat je ze kunt vertrouwen, of je het nu eens bent met de handelswijze of niet. En dat als politiemensen zich misdragen, er geen schijn mag bestaan dat ergens iemand ze de hand boven het hoofd houdt. Zoals ik eerder zei, ik herkende één voormalige collega's uit de lijst. En ik ken nog wel meer voorbeelden van ons bureautje. Een werkstudent die samenwoonde met een drugsdealer. Een vrouwelijke collega wier vriend verzekeringsfraude pleegde en er met een groot geldbedrag vandoor ging naar zijn geboorteland. En zij kwam terug toen de relatie over was met het idee dat ze gewoon verder kon gaan waar ze opgehouden was. Nee, dat is niet het soort collega's waar ik trots op ben. Het moet ook geen heksenjacht worden, maar fout is fout. En als je over de scheef gaat en strafbare feiten begaat, krijg je te maken met de politie. Ook als je zelf politie bent.
Bij het artikel op internet zat een overzicht van 2009 en 2010, waarvoor collega's ontslagen waren. Ik herkende er tenminste één collega van ons bureau uit. En eerlijk is eerlijk: de redenen die ertussen stonden waren reden voor ontslag, geen twijfel. Of moet ik zeggen: de meeste redenen. Want ik vond - en na discussie met collega's waren ze het met mij eens - dat er ook redenen tussen stonden die, nou ja, laten we zeggen dat als we die reden vaker zouden hanteren, er wel meer ontslagen zouden worden.
De hele lijst kunt op inzien op http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2011/12_december/24/verrijkingsonderdelen/Ontslagzaken_politie_2009_2010.pdf
In de lijst staan allerlei wangedrag, van rijden onder invloed tot zedenmisdrijven. Maar ook een student, die een verslag van de opleiding gekopieerd had van een mede-student. Als ze dáár al voor straffen, dan kunnen ze de helft van alle werkstudenten wel de laan uitsturen. Want knippen en plakken met Windows is een veel gebruikt hulpmiddel bij dit soort opleidingen. En er stond er nog één: slapen op post. Nou, zonder iemand ammunitie te willen geven, ik mag soms ook wel even de ogen sluiten als ik het niet meer trek. En zeg nou zelf, dat is toch veel veiliger als doorrijden met het risico dat die boom toch niet opzij ging? Ook stonden er voorbeelden tussen van collega's bij wie loonbeslag was opgelegd vanwege financiële problemen. Ik besef mezelf dat mensen, en vooral agenten, dan kwetsbaarder zijn voor fout geld, bijvoorbeeld van criminelen om inlichtingen te verstrekken, maar toch: Zeker in deze tijd kan het voorkomen dat je financieel de zaken niet meer kunt overzien. En heeft de baas daar dan iets mee te maken? Ben je verplicht dat te melden? Ik heb zoiets van: Als ik er zelf uit kan komen, hoeven ze dat op het werk echt niet te weten, hoor. Maar dat ben ik maar....
Laat geen misverstand bestaan: de meeste redenen in deze lijst zijn stuk voor stuk goede redenen om iemand geen politie-ambtenaar meer te laten zijn. Want je mag verwachten in een land als het onze dat de politie onkreukbaar is. Dat je ze kunt vertrouwen, of je het nu eens bent met de handelswijze of niet. En dat als politiemensen zich misdragen, er geen schijn mag bestaan dat ergens iemand ze de hand boven het hoofd houdt. Zoals ik eerder zei, ik herkende één voormalige collega's uit de lijst. En ik ken nog wel meer voorbeelden van ons bureautje. Een werkstudent die samenwoonde met een drugsdealer. Een vrouwelijke collega wier vriend verzekeringsfraude pleegde en er met een groot geldbedrag vandoor ging naar zijn geboorteland. En zij kwam terug toen de relatie over was met het idee dat ze gewoon verder kon gaan waar ze opgehouden was. Nee, dat is niet het soort collega's waar ik trots op ben. Het moet ook geen heksenjacht worden, maar fout is fout. En als je over de scheef gaat en strafbare feiten begaat, krijg je te maken met de politie. Ook als je zelf politie bent.
donderdag 22 december 2011
Je bent een.....
Laten we even voorop stellen: ik heb helemaal niks met voetbal. Voetbal is opium voor het volk, een spel dat meer bekend is om de uitwassen er omheen da om het spel zelf. De gebeurtenissen rondom de wedstrijd Ajax-AZ van gisterenavond laten me dan ook koud. We hebben nogal wat fanatieke Ajax-supporters in ons dorp. Logisch, als je onder de rook van Amsterdam woont. Een collega trakteerde van de week omdat hij jarig was geweest. Hij had tompouces met daarop het Ajax-logo laten maken. Er waren sommige collega's die het logootje aan de kant legden. Ik niet, ik vreet van alle walletjes!
Echter, iets anders dat afgeleid is van dat incident raakte me wel. Op de site van de telegraaf stonden binnen no-time alle bijzonderheden van de HIQ ( ofwel de Hooligan in Question), inclusief zijn voor- en achternaam, zijn woonplaats en het feit dat hij op zijn rug een grote tatoeage heeft met de lieflijke tekst: ACAB, de afkorting van Alle Cops Are Bastards, ofwel alle agenten zijn klootzakken.
Het Nederlandse wetboek van strafrecht kent niet alleen een artikel over belediging, maar ook een verzwaring als het belediging van een ambtenaar in functie betreft. Je mag een ambtenaar dus niet uitschelden op zijn werk. De hierboven genoemde tekst is dus een regelrechte belediging aan mij en de mijnen, maar hoe gaan we die overtreding doen stoppen? Want als het op een T-shirt of jas stond werd de jas in beslag genomen. In Goes leverde een verdachte dat een boete van 200 euro op of 4 dagen hechtenis. Daarbij is door de rechtbank een uitspraak gedaan, die jurisprudentie oplevert voor soortgelijke zaken.
Maar nu? Moeten we soms zijn huid afstropen? Dat gaat een beetje ver. Maar stel nu dat de rechter als maatregel kon opleggen dat de tatoeage verwijderd moet worden? Of dat tatoeage- shops het verboden werd soortgelijke teksten aan te brengen? Dat laatste zal wel niet gebeuren, want het is jouw lichaam en wat je erop wilt zetten moet je zelf maar weten. Als jij de kop van André Hazes of John de Wolff of voor mijn part Vader Abraham op je rug wilt dragen totdat de rimpels erin staan, moet je dat zelf maar weten. Maar als je weet dat de afbeelding beledigend is of aanstootgevend, dan mag je hem dus niet in het openbaar tonen.
Als verbalisant wordt je geacht de overtreding te doen stoppen. Maar ik weet niet hoe ik dit zou moeten stoppen. Los daarvan denk ik dat de HIQ sowieso al niet gezegend is met een helder denkvermogen, getuige zijn optreden. Bij hem trachten te doorgronden waarom hij dit soort tattoo's neemt, zal ook wel geen helder antwoord opleveren. "Mooi" of "Gaaf" zal wel het meest samenhangende zijn.
Oh, en dat stadionverbod? Sinds kort bestaat er in Nederland een Voetbalwet, die het voor overlastveroorzakers - niet alleen voetbalhooligans - moeilijker moet maken naar wedstrijden te gaan of naar plaatsen waar ze onrust kunnen veroorzaken. Er kan een meldingsplicht worden opgelegd. Maar het is een relatief nieuwe wet en niet iedereen weet nog precies hoe hem te gebruiken. Voor deze jongeman zou het in ieder geval een probaat middel zijn, mits hij zijn shirt aanhoudt. Anders wordt hij iedere keer aangehouden voor belediging. En de prijzen daarvoor zijn niet gering. Kun je bijvoorbeeld een hele aardige tatouage voor laten zetten. "I love COP's" bijvoorbeeld.....
Echter, iets anders dat afgeleid is van dat incident raakte me wel. Op de site van de telegraaf stonden binnen no-time alle bijzonderheden van de HIQ ( ofwel de Hooligan in Question), inclusief zijn voor- en achternaam, zijn woonplaats en het feit dat hij op zijn rug een grote tatoeage heeft met de lieflijke tekst: ACAB, de afkorting van Alle Cops Are Bastards, ofwel alle agenten zijn klootzakken.
Het Nederlandse wetboek van strafrecht kent niet alleen een artikel over belediging, maar ook een verzwaring als het belediging van een ambtenaar in functie betreft. Je mag een ambtenaar dus niet uitschelden op zijn werk. De hierboven genoemde tekst is dus een regelrechte belediging aan mij en de mijnen, maar hoe gaan we die overtreding doen stoppen? Want als het op een T-shirt of jas stond werd de jas in beslag genomen. In Goes leverde een verdachte dat een boete van 200 euro op of 4 dagen hechtenis. Daarbij is door de rechtbank een uitspraak gedaan, die jurisprudentie oplevert voor soortgelijke zaken.
Maar nu? Moeten we soms zijn huid afstropen? Dat gaat een beetje ver. Maar stel nu dat de rechter als maatregel kon opleggen dat de tatoeage verwijderd moet worden? Of dat tatoeage- shops het verboden werd soortgelijke teksten aan te brengen? Dat laatste zal wel niet gebeuren, want het is jouw lichaam en wat je erop wilt zetten moet je zelf maar weten. Als jij de kop van André Hazes of John de Wolff of voor mijn part Vader Abraham op je rug wilt dragen totdat de rimpels erin staan, moet je dat zelf maar weten. Maar als je weet dat de afbeelding beledigend is of aanstootgevend, dan mag je hem dus niet in het openbaar tonen.
Als verbalisant wordt je geacht de overtreding te doen stoppen. Maar ik weet niet hoe ik dit zou moeten stoppen. Los daarvan denk ik dat de HIQ sowieso al niet gezegend is met een helder denkvermogen, getuige zijn optreden. Bij hem trachten te doorgronden waarom hij dit soort tattoo's neemt, zal ook wel geen helder antwoord opleveren. "Mooi" of "Gaaf" zal wel het meest samenhangende zijn.
Oh, en dat stadionverbod? Sinds kort bestaat er in Nederland een Voetbalwet, die het voor overlastveroorzakers - niet alleen voetbalhooligans - moeilijker moet maken naar wedstrijden te gaan of naar plaatsen waar ze onrust kunnen veroorzaken. Er kan een meldingsplicht worden opgelegd. Maar het is een relatief nieuwe wet en niet iedereen weet nog precies hoe hem te gebruiken. Voor deze jongeman zou het in ieder geval een probaat middel zijn, mits hij zijn shirt aanhoudt. Anders wordt hij iedere keer aangehouden voor belediging. En de prijzen daarvoor zijn niet gering. Kun je bijvoorbeeld een hele aardige tatouage voor laten zetten. "I love COP's" bijvoorbeeld.....
donderdag 15 december 2011
Uitzendbureau
Ik kreeg daarstraks een lumineus idee. Ik lag te ontspannen bij Politie op je hielen, op RTL7, één van mijn favoriete series. Iedereen heeft zo zijn plaatsen en tijden om goede ideeën op te doen. Van oudsher was dat in bad onder het slaken van de kreet "eureka" maar ik heb geen bad, dus ik moest een alternatief vinden.
Het idee dat ik kreeg was een uitzendbureau voor politiemensen. Ik kwam daar eigenlijk op door de reclame voor de oudejaarsloterij, waarbij de winnaar zijn familie en vrienden over liet vliegen naar de Bahama's voor de oudejaarsviering. Ik zou dat misschien ook wel willen als ik die prijs won, maar wie moet dan al die diensten overnemen als ik mijn collega's ( vrienden heb ik nauwelijks) zou laten overvliegen? En zo kwam ik er op!
Stel je eens voor. Je hebt als burgemeester van een stad of dorp een probleem. Inbraken bijvoorbeeld. Of een pyromaan. Nu ben je verplicht te vertrouwen op de politiezorg die er beschikbaar is. De ME kan maar voor een bepaalde tijd worden opgeroepen voordat de basispolitiezorg het begeeft. De wet van de communicerende vaten: Als je hier drukt, wordt het gezwel dáár groter. Als je dat omrekent naar politiezorg, dan haal je ergens politiemensen weg om ze elders in te zetten, maar daarmee verwaarloos je de zorg op het eerste punt. Dat kan nooit lang goed gaan. En beveiligingsbeambten inhuren helpt ook niet altijd. Dat heeft ook zo zijn beperkingen.
Maar met een uitzendbureau voor politiemensen? Inhuurbaar tegen een leuke prijs: politiemensen, volledig gecertificeerd, met opsporingsbevoegdheid, bewapend, geüniformeerd, met goed materieel, maar wel tegen een goede prijs. Want al die extra's moeten wel betaald worden. Maar ik denk dat er echt een markt voor is.
De overheid zal mordicus tegen zijn. Want het riekt naar privé-politie, inhuurbaar voor iedereen die de meerprijs kan en wil betalen. En dat is het natuurlijk ook, maar wel met nobele idealen. Want uiteindelijk kan zo'n bureau ook afgerekend worden op de resultaten die het wel of niet behaalt. Ik denk dat ik de KNVB als eerste grote klant kan rekenen, gevolgd door een aantal grote gemeentes met grootschalige evenementen.
Natuurlijk kennen de meeste korpsen één of meerdere flexteams. Wij ook. Ik heb daar zo mijn mening over,maar dit is niet de plaats om die mening te ventileren. Ik hoorde toevallig dat het KLPD net zo'n flexteam heeft opgericht, om bij te staan bij verkeerscontroles, bij ladingdiefstal, controles op het spoor of het water. Helemaal vrijgeroosterd van de normale diensten om inzetbaar te kunnen zijn als er zich een bepaalde trend voordoet. Het lijkt mij leuk werk, hoewel het wel veel onregelmatig werk zal zijn en je goed tegen plotselinge veranderingen moet kunnen. Ik heb zelf een tijdje in zo'n flexteam gewerkt en ik had het er goed naar mijn zin. Jammer genoeg werd mijn sollicitatie voor een vaste positie afgewezen, maar ach, er zijn andere leuke dingen op mijn pad gekomen.
Wie weet wat de toekomst brengt. Grote zakenmensen beweren wel eens dat dromers de wereld niet vormen, maar doeners zoals zijzelf. Maar ik zeg u dat alle goede idee:en zijn begonnen met de droom van één man of vrouw. Dus laat mij maar lekker verder dromen. En als iemand toch zijn kans schoon ziet: het was mijn idee, ja?!?
Het idee dat ik kreeg was een uitzendbureau voor politiemensen. Ik kwam daar eigenlijk op door de reclame voor de oudejaarsloterij, waarbij de winnaar zijn familie en vrienden over liet vliegen naar de Bahama's voor de oudejaarsviering. Ik zou dat misschien ook wel willen als ik die prijs won, maar wie moet dan al die diensten overnemen als ik mijn collega's ( vrienden heb ik nauwelijks) zou laten overvliegen? En zo kwam ik er op!
Stel je eens voor. Je hebt als burgemeester van een stad of dorp een probleem. Inbraken bijvoorbeeld. Of een pyromaan. Nu ben je verplicht te vertrouwen op de politiezorg die er beschikbaar is. De ME kan maar voor een bepaalde tijd worden opgeroepen voordat de basispolitiezorg het begeeft. De wet van de communicerende vaten: Als je hier drukt, wordt het gezwel dáár groter. Als je dat omrekent naar politiezorg, dan haal je ergens politiemensen weg om ze elders in te zetten, maar daarmee verwaarloos je de zorg op het eerste punt. Dat kan nooit lang goed gaan. En beveiligingsbeambten inhuren helpt ook niet altijd. Dat heeft ook zo zijn beperkingen.
Maar met een uitzendbureau voor politiemensen? Inhuurbaar tegen een leuke prijs: politiemensen, volledig gecertificeerd, met opsporingsbevoegdheid, bewapend, geüniformeerd, met goed materieel, maar wel tegen een goede prijs. Want al die extra's moeten wel betaald worden. Maar ik denk dat er echt een markt voor is.
De overheid zal mordicus tegen zijn. Want het riekt naar privé-politie, inhuurbaar voor iedereen die de meerprijs kan en wil betalen. En dat is het natuurlijk ook, maar wel met nobele idealen. Want uiteindelijk kan zo'n bureau ook afgerekend worden op de resultaten die het wel of niet behaalt. Ik denk dat ik de KNVB als eerste grote klant kan rekenen, gevolgd door een aantal grote gemeentes met grootschalige evenementen.
Natuurlijk kennen de meeste korpsen één of meerdere flexteams. Wij ook. Ik heb daar zo mijn mening over,maar dit is niet de plaats om die mening te ventileren. Ik hoorde toevallig dat het KLPD net zo'n flexteam heeft opgericht, om bij te staan bij verkeerscontroles, bij ladingdiefstal, controles op het spoor of het water. Helemaal vrijgeroosterd van de normale diensten om inzetbaar te kunnen zijn als er zich een bepaalde trend voordoet. Het lijkt mij leuk werk, hoewel het wel veel onregelmatig werk zal zijn en je goed tegen plotselinge veranderingen moet kunnen. Ik heb zelf een tijdje in zo'n flexteam gewerkt en ik had het er goed naar mijn zin. Jammer genoeg werd mijn sollicitatie voor een vaste positie afgewezen, maar ach, er zijn andere leuke dingen op mijn pad gekomen.
Wie weet wat de toekomst brengt. Grote zakenmensen beweren wel eens dat dromers de wereld niet vormen, maar doeners zoals zijzelf. Maar ik zeg u dat alle goede idee:en zijn begonnen met de droom van één man of vrouw. Dus laat mij maar lekker verder dromen. En als iemand toch zijn kans schoon ziet: het was mijn idee, ja?!?
woensdag 14 december 2011
vtsPN
Ik wilde eigenlijk een bijzonder giftig stukje schrijven over ambtenaren. Ik had het ook al bijna af toen ik me besefte dat het niemand goed zou doen. Niemand wil een stukje lezen over een lijvig ambtenarenapparaat dat verantwoordelijk is voor de grootste cock-ups bij de politie in de recente geschiedenis. Het vervelende echter is dat ze er zo verdomde trots op zijn.
Voor wie het niet weet: in 2006 richtte de raad van hoofdcommissarissen een instantie op, die bekend werd als de voorziening tot samenwerking voor de Politie Nederland. Zo van: we willen meer gaan samenwerken en in plaats van dat te doen, vinden we een geldverslindende instantie uit die ons geld over de balk gooit om uit te vinden hoe we dan samen gaan werken. Want samenwerken, OK, maar elkaar vertrouwen is iets heel anders.
En zo groeide het vtsPN uit tot een lichaam van 3000 zielen, meestal dikbetaald, die in mooie glossy;s zichzelf aanprees als dé partner voor de politie op het gebeid van inkoop, ICT-ondersteuning, en beleidsondersteuning. Degene die BVH hebben uitgevonden, zo stelt de glossy keihard, want snelle administratieve afhandeling betekent meer tijd op straat. Dat klopt wel, maar een snelle administratieve afhandeling is nog steeds een droom. En degene die het bedacht heeft, heeft nu ongetwijfeld een hoge functie daar. "Goed geprobeerd joh! Jammer, dat het niet gelukt is, maar ach...in ieder geval hebben we nu iets om op door te borduren" En zo werd het bestaansrecht zeker gesteld tot en met 2017.
Maar een partner is pas echt leuk als je een partner kunt kiezen. En de politie heeft in dit geval niets te kiezen, want de organisatie is opgericht voor ons! Dat ze ook werk doen voor de brandweer, defensie en andere openbare ordediensten is leuk, maar niet de core-bussiness. ( Ik heb zo'n hekel aan dat soort managementtermen; wist u dat ze in het korps Hollands-Midden een chef van dienst omschrijven als een floor manager?) En als je geen partner hebt om uit te kiezen, waarom zou je dan geld uitgeven aan een reclamecampagne compleet met folders, stickers etc?
De vtsPN stelt "miljoenen te hebben bespaard" door gezamenlijk inkopen te realiseren. Als dat zo is, waar zijn die miljoenen dan? Oh wacht, ze zijn natuurlijk gebruikt om de fouten recht te breien. Fouten? Ja. leest u even mee:
- geleverde overhemden waren te doorschijnend en moesten vervangen worden
- geleverde broeken hadden een zeer laaghangend kruis en zaten als een hobbezak.
- de motorjassen waren niet de juiste kleur geel en moesten allemaal terug.
- de motorbroeken hadden ingenaaide kniebeschermers die voor schaafwonden op de knieën zorgden.
- de draagproeven voor een bike-uniform zijn stopgezet en het hele project gaat terug naar de tekentafel.
- BVH...breek me de bek niet open.
En wat er overbleef was nodig om de organisatie draaiende te houden. Ik kwam hier op omdat ik van de week bij een kantoor van deze organisatie moest zijn om een geleende laptop terug te brengen. Achter de balie zat een medewerker van de vtsPN, die belast was met het uitdelen van de kerstpakketten van die afdeling. 150 stuks, en hij was er al zó moe van! Op dat moment kwam een werkneemster met zo'n kerstpakket de deur uitlopen. Gezien de afmetingen en het veronderstelde gewicht van de doos moet het pakket tenminste 50 euro hebben gekost. Ongeveer het tienvoudige wat de normale diender krijgt. Toen hij maar doorging met klagen over zijn onrechtvaardige bestaan heb ik hem even fijntjes op mijn zienswijze gewezen. Mede doordat mijn gevoelens over zijn gezeur duidelijk op mijn gezicht te lezen waren, onthield hij zich van commentaar.
Hè, heb ik het toch gedaan! En ik wilde eigenlijk niet zo'n zeurstukje schrijven. Maar ja, de organisatie maakt het je soms wel heel makkelijk om de spot ermee te drijven.
Volgende keer zal ik weer wat positiefs schrijven. Eerlijk waar...
Voor wie het niet weet: in 2006 richtte de raad van hoofdcommissarissen een instantie op, die bekend werd als de voorziening tot samenwerking voor de Politie Nederland. Zo van: we willen meer gaan samenwerken en in plaats van dat te doen, vinden we een geldverslindende instantie uit die ons geld over de balk gooit om uit te vinden hoe we dan samen gaan werken. Want samenwerken, OK, maar elkaar vertrouwen is iets heel anders.
En zo groeide het vtsPN uit tot een lichaam van 3000 zielen, meestal dikbetaald, die in mooie glossy;s zichzelf aanprees als dé partner voor de politie op het gebeid van inkoop, ICT-ondersteuning, en beleidsondersteuning. Degene die BVH hebben uitgevonden, zo stelt de glossy keihard, want snelle administratieve afhandeling betekent meer tijd op straat. Dat klopt wel, maar een snelle administratieve afhandeling is nog steeds een droom. En degene die het bedacht heeft, heeft nu ongetwijfeld een hoge functie daar. "Goed geprobeerd joh! Jammer, dat het niet gelukt is, maar ach...in ieder geval hebben we nu iets om op door te borduren" En zo werd het bestaansrecht zeker gesteld tot en met 2017.
Maar een partner is pas echt leuk als je een partner kunt kiezen. En de politie heeft in dit geval niets te kiezen, want de organisatie is opgericht voor ons! Dat ze ook werk doen voor de brandweer, defensie en andere openbare ordediensten is leuk, maar niet de core-bussiness. ( Ik heb zo'n hekel aan dat soort managementtermen; wist u dat ze in het korps Hollands-Midden een chef van dienst omschrijven als een floor manager?) En als je geen partner hebt om uit te kiezen, waarom zou je dan geld uitgeven aan een reclamecampagne compleet met folders, stickers etc?
De vtsPN stelt "miljoenen te hebben bespaard" door gezamenlijk inkopen te realiseren. Als dat zo is, waar zijn die miljoenen dan? Oh wacht, ze zijn natuurlijk gebruikt om de fouten recht te breien. Fouten? Ja. leest u even mee:
- geleverde overhemden waren te doorschijnend en moesten vervangen worden
- geleverde broeken hadden een zeer laaghangend kruis en zaten als een hobbezak.
- de motorjassen waren niet de juiste kleur geel en moesten allemaal terug.
- de motorbroeken hadden ingenaaide kniebeschermers die voor schaafwonden op de knieën zorgden.
- de draagproeven voor een bike-uniform zijn stopgezet en het hele project gaat terug naar de tekentafel.
- BVH...breek me de bek niet open.
En wat er overbleef was nodig om de organisatie draaiende te houden. Ik kwam hier op omdat ik van de week bij een kantoor van deze organisatie moest zijn om een geleende laptop terug te brengen. Achter de balie zat een medewerker van de vtsPN, die belast was met het uitdelen van de kerstpakketten van die afdeling. 150 stuks, en hij was er al zó moe van! Op dat moment kwam een werkneemster met zo'n kerstpakket de deur uitlopen. Gezien de afmetingen en het veronderstelde gewicht van de doos moet het pakket tenminste 50 euro hebben gekost. Ongeveer het tienvoudige wat de normale diender krijgt. Toen hij maar doorging met klagen over zijn onrechtvaardige bestaan heb ik hem even fijntjes op mijn zienswijze gewezen. Mede doordat mijn gevoelens over zijn gezeur duidelijk op mijn gezicht te lezen waren, onthield hij zich van commentaar.
Hè, heb ik het toch gedaan! En ik wilde eigenlijk niet zo'n zeurstukje schrijven. Maar ja, de organisatie maakt het je soms wel heel makkelijk om de spot ermee te drijven.
Volgende keer zal ik weer wat positiefs schrijven. Eerlijk waar...
zaterdag 3 december 2011
Als een jaar bijna ten einde loopt
En iedereen zich helemaal suf koopt
Is er dan nog tijd voor wat bezinning?
Zo ja, dan is dat al een overwinning.
Want de jaren vliegen voorbij, tegenwoordig
En door de snelheid wordt ik soms wat slordig
Neem ik wel voldoende tijd om stil te staan
Bij alles wat ik dit jaar al heb gedaan.
Heb ik genoeg tijd gegeven aan degene die me dierbaar zijn?
Was ik voldoende serieus, of was 't alleen maar gein?
Heb ik genoeg energie in mijn werk gestopt?
Of heb ik alleen maar heilige huisjes omver geschopt.
Een blog, net als een column is vaak op het randje
Dus als ik te ver ga, geef me gerust een standje
Want soms besef ik zelf niet dat ik te ver kan gaan
En mensen kan kwetsen, dat ik daarin door kan slaan.
Wat is me in dit jaar zelf allemaal overkomen?
Waar kan ik tevreden over terugdromen?
Buurtnetwerk, inspraak en menig overleg
Ik ben redelijk druk geweest, als ik het zelf zo zeg
Veel op de bike en weinig op de boot
Ik hoop dat ik dat komend jaar beter begroot
want zeg nou zelf: varen voor de baas is leuk
En doet aan het goede gevoel geen afbreuk
Vorig jaar een ernstig incident met dramatische gevolgen
Wist de Officier van Justitie nu succesvol te vervolgen
Een forse vrijheidsstraf was de uitspraak voor een gruwelijke daad
Dat is tenminste een vonnis dat er staat!
En dan kwam Mobiel Banditisme om de hoek
Voor mij meer dan een spannend jongensboek
Goed gemotiveerd met partners ertegenaan
stond tegengaan van de misdaad bovenaan
Ondanks goede bedoelingen kregen we veel tegenwerking
terwijl het juist andersom moest zijn: samenwerking
een gedeeld doel zou de neuzen moeten richten
Maar ze konden voor mij de lasten niet verlichten
Liet ik me erdoor tegenhouden? Welnee!
Samen met mijn maatje, recht door zee
om zoveel mogelijk resultaten te boeken
En de boeven waar mogelijk op te zoeken
En wat gaat het volgende jaar dan geven
Een mooie cursus is het streven
waar ik weer net zoveel energie in zal steken
en nieuwe ideeën op kan kweken
Hoewel er om me heen druk wordt gespeculeerd
wordt de mogelijkheid op een vertrek gereduceerd
want ik heb een fijne plek en goede vrienden
Die nu en in het verleden mijn respect verdienden
Bang als ik ben voor veranderingen
Ga ik misschien voor nieuwe dingen
Maar een vaste en vertrouwde stek is ook wat waard
Dus het is wel iets wat me zorgen baart
Beste collega's,vrienden en bloglezers
Genoeg tijd besteed aan dit wonderlijke vers
Bedankt voor het lachen en alle goede momenten
Voor jullie mijn allerhoogste complimenten
Laat je niet verharden door de dagelijkse praktijk
maar werk met hartenlust aan je dorp en je wijk
Lach met elkaar en geef elkaar de uitgestoken hand
Dan houden we gezamen stand!
Uw blogger,
Jobthecop
En iedereen zich helemaal suf koopt
Is er dan nog tijd voor wat bezinning?
Zo ja, dan is dat al een overwinning.
Want de jaren vliegen voorbij, tegenwoordig
En door de snelheid wordt ik soms wat slordig
Neem ik wel voldoende tijd om stil te staan
Bij alles wat ik dit jaar al heb gedaan.
Heb ik genoeg tijd gegeven aan degene die me dierbaar zijn?
Was ik voldoende serieus, of was 't alleen maar gein?
Heb ik genoeg energie in mijn werk gestopt?
Of heb ik alleen maar heilige huisjes omver geschopt.
Een blog, net als een column is vaak op het randje
Dus als ik te ver ga, geef me gerust een standje
Want soms besef ik zelf niet dat ik te ver kan gaan
En mensen kan kwetsen, dat ik daarin door kan slaan.
Wat is me in dit jaar zelf allemaal overkomen?
Waar kan ik tevreden over terugdromen?
Buurtnetwerk, inspraak en menig overleg
Ik ben redelijk druk geweest, als ik het zelf zo zeg
Veel op de bike en weinig op de boot
Ik hoop dat ik dat komend jaar beter begroot
want zeg nou zelf: varen voor de baas is leuk
En doet aan het goede gevoel geen afbreuk
Vorig jaar een ernstig incident met dramatische gevolgen
Wist de Officier van Justitie nu succesvol te vervolgen
Een forse vrijheidsstraf was de uitspraak voor een gruwelijke daad
Dat is tenminste een vonnis dat er staat!
En dan kwam Mobiel Banditisme om de hoek
Voor mij meer dan een spannend jongensboek
Goed gemotiveerd met partners ertegenaan
stond tegengaan van de misdaad bovenaan
Ondanks goede bedoelingen kregen we veel tegenwerking
terwijl het juist andersom moest zijn: samenwerking
een gedeeld doel zou de neuzen moeten richten
Maar ze konden voor mij de lasten niet verlichten
Liet ik me erdoor tegenhouden? Welnee!
Samen met mijn maatje, recht door zee
om zoveel mogelijk resultaten te boeken
En de boeven waar mogelijk op te zoeken
En wat gaat het volgende jaar dan geven
Een mooie cursus is het streven
waar ik weer net zoveel energie in zal steken
en nieuwe ideeën op kan kweken
Hoewel er om me heen druk wordt gespeculeerd
wordt de mogelijkheid op een vertrek gereduceerd
want ik heb een fijne plek en goede vrienden
Die nu en in het verleden mijn respect verdienden
Bang als ik ben voor veranderingen
Ga ik misschien voor nieuwe dingen
Maar een vaste en vertrouwde stek is ook wat waard
Dus het is wel iets wat me zorgen baart
Beste collega's,vrienden en bloglezers
Genoeg tijd besteed aan dit wonderlijke vers
Bedankt voor het lachen en alle goede momenten
Voor jullie mijn allerhoogste complimenten
Laat je niet verharden door de dagelijkse praktijk
maar werk met hartenlust aan je dorp en je wijk
Lach met elkaar en geef elkaar de uitgestoken hand
Dan houden we gezamen stand!
Uw blogger,
Jobthecop
vrijdag 2 december 2011
Nieuwsjunkie...
Ik ben een nieuwsjunkie. Ik ben verslaafd aan het acht-uur journaal ( zeker als Sacha de Boer het presenteert; ik vergeef haar bij deze elke hapering en foute uitspraak voor de komende 5 jaar). De moderne tijd met smartphones is een zegen voor mij, zeker met aparte apps voor Nu.nl , de Telegraaf ( hoewel ik de papieren versie nooit meer zal kopen , behalve in het buitenland misschien) en anderen. Voor het werk kijk ik regelmatig op crimesite.nl met al het laatste misdaadnieuws en als 's morgens het AD te laat bezorgd wordt, of erger nog, helemaal niet komt, dan ben ik de eerste twee uur niet te genieten. Zelfs op vakantie kan ik het niet laten om te kijken naar BVN, het samenwerkingsverband tussen de NOS en de BRT die ook het acht uur journaal uitzenden, maar dan om kwart voor negen.
Stukjes en berichten die ik daar op lees of zie, gebruik ik weer als aanleiding voor een blogje. Zo ook nu.
Gisterenavond verschenen er twee opmerkelijke berichten op de site van de Telegraaf. U weet wel, de nieuwsversie van de Privé, die zich weet te handhaven door een goede misdaadreporter. Het ene bericht was ronduit opzienbarend: onderzoek van de TU heeft aangewezen dat als er meer agenten op straat komen, de bevolking zich veiliger voelt en er minder misdaden gepleegd worden. Die zag u niet aankomen he? Gins mijn vorige stukje nog over krapte in de personeelssterkte, en meteen wordt er een oplossing gepresenteerd. Door de Technische Universiteit nog wel! Daar zitten toch echt wel knappe koppen. Er hoeft maar één stomkop tussen te zitten die het warmhoudplaatje aan liet staan waardoor enkele jaren geleden een heel gebouw van de TU affikte, maar toch...Ik presenteer een probleem, en de TU vindt er een oplossing voor!
Maar even serieus. Natuurlijk vermeerdert het oplossingspercentage zich als het aantal agenten zich vermenigvuldigt. En omdat de pakkans toeneemt, houden de meeste mensen zich ook netjes aan de wet. Dit werd bewezen met de invoering van de Euro, hoe betreurd dat ook wordt door de meeste mensen. De Politie zette extra mensen in bij geldtransporten en in winkelcentra en ziet: geen enkel incident gebeurde er. Case closed!
Het andere bericht was een oproep van één of andere hotemetoot, die vond dat de politie zelf de hoogte van het boetebedrag moest kunnen vaststellen bij een overtreding. Want, zo redeneerde hij of zij, de politie heeft nu maar twee keuzes: waarschuwen of bekeuren. Daar zit te weinig rek in, want iedere bekeuringssituatie is uniek. Dit stamt natuurlijk ook voort uit de berichten over de boeteverhogingen komend jaar. Dat riekt aan alle kanten naar ordinaire geldharkerij door de overheid en ik kan me best voorstellen dat agenten zulke hoge boetes niet meer uit willen schrijven; Ik ben er zelf één van.
Enkele maanden geleden hield ik samen met een collega een snelheidscontrole op een weg waar stelselmatig te hard gereden wordt en waar veel zijwegen zijn. De eerste meneer die ik laserde, reed 24 kilometer te hard. Goed, het was zaterdagavond, de weg was leeg en het was wat later. Maar 24 km/u te hard. De man was alleszins redelijk, baalde van de bekeuring, zeker toen hij het boetebedrag hoorde: 171 euro! Ik zou er werkelijk doodziek van zijn, als mij op een zaterdagavond zo'n enorm bedrag uit de zak werd geklopt. Hij gaf eerlijk toe dat hij te hard had gereden en vroeg beleefd of er geen andere oplossing was, maar ik moest hem teleurstellen. Verder was het die avond zo rustig dat we geen snelheidsovertreder meer konden vinden. En het knaagde aan mij. Ik nam op een gegeven moment de beslissing dat ik het boetebedrag niet in overeenstemming vond met de overtreding. Ik ben naar zijn huis gereden en heb voor zijn ogen de bon verscheurd. We wisten allebei dat hij te hard had gereden maar dit was te gek. Hij was me ook erg dankbaar. En het doel was bereikt, want hij zal niet gauw meer te hard rijden.
Het kan niet zo zijn dat de agent de hoogte van de boetes vaststelt, al is het alleen maar vanwege het principe van Montesquieu: de Trias Politica, de scheiding der machten, waarbij er een Wetgevende macht, een Uitvoerende Macht en de Rechterlijke Macht. Het is niet helemaal wat er mee bedoeld werd, maar in het kort komt het erop neer dat degene die de wetten handhaaft, ze zelf niet bepaalt.Dat doet denken aan de cartoons van Judge Dredd, die tegelijk aanklager, rechter en beul was.
Misschien moet ik de nieuwsverslaving wat af gaan bouwen en me wat meer gaan toeleggen op strips....
Stukjes en berichten die ik daar op lees of zie, gebruik ik weer als aanleiding voor een blogje. Zo ook nu.
Gisterenavond verschenen er twee opmerkelijke berichten op de site van de Telegraaf. U weet wel, de nieuwsversie van de Privé, die zich weet te handhaven door een goede misdaadreporter. Het ene bericht was ronduit opzienbarend: onderzoek van de TU heeft aangewezen dat als er meer agenten op straat komen, de bevolking zich veiliger voelt en er minder misdaden gepleegd worden. Die zag u niet aankomen he? Gins mijn vorige stukje nog over krapte in de personeelssterkte, en meteen wordt er een oplossing gepresenteerd. Door de Technische Universiteit nog wel! Daar zitten toch echt wel knappe koppen. Er hoeft maar één stomkop tussen te zitten die het warmhoudplaatje aan liet staan waardoor enkele jaren geleden een heel gebouw van de TU affikte, maar toch...Ik presenteer een probleem, en de TU vindt er een oplossing voor!
Maar even serieus. Natuurlijk vermeerdert het oplossingspercentage zich als het aantal agenten zich vermenigvuldigt. En omdat de pakkans toeneemt, houden de meeste mensen zich ook netjes aan de wet. Dit werd bewezen met de invoering van de Euro, hoe betreurd dat ook wordt door de meeste mensen. De Politie zette extra mensen in bij geldtransporten en in winkelcentra en ziet: geen enkel incident gebeurde er. Case closed!
Het andere bericht was een oproep van één of andere hotemetoot, die vond dat de politie zelf de hoogte van het boetebedrag moest kunnen vaststellen bij een overtreding. Want, zo redeneerde hij of zij, de politie heeft nu maar twee keuzes: waarschuwen of bekeuren. Daar zit te weinig rek in, want iedere bekeuringssituatie is uniek. Dit stamt natuurlijk ook voort uit de berichten over de boeteverhogingen komend jaar. Dat riekt aan alle kanten naar ordinaire geldharkerij door de overheid en ik kan me best voorstellen dat agenten zulke hoge boetes niet meer uit willen schrijven; Ik ben er zelf één van.
Enkele maanden geleden hield ik samen met een collega een snelheidscontrole op een weg waar stelselmatig te hard gereden wordt en waar veel zijwegen zijn. De eerste meneer die ik laserde, reed 24 kilometer te hard. Goed, het was zaterdagavond, de weg was leeg en het was wat later. Maar 24 km/u te hard. De man was alleszins redelijk, baalde van de bekeuring, zeker toen hij het boetebedrag hoorde: 171 euro! Ik zou er werkelijk doodziek van zijn, als mij op een zaterdagavond zo'n enorm bedrag uit de zak werd geklopt. Hij gaf eerlijk toe dat hij te hard had gereden en vroeg beleefd of er geen andere oplossing was, maar ik moest hem teleurstellen. Verder was het die avond zo rustig dat we geen snelheidsovertreder meer konden vinden. En het knaagde aan mij. Ik nam op een gegeven moment de beslissing dat ik het boetebedrag niet in overeenstemming vond met de overtreding. Ik ben naar zijn huis gereden en heb voor zijn ogen de bon verscheurd. We wisten allebei dat hij te hard had gereden maar dit was te gek. Hij was me ook erg dankbaar. En het doel was bereikt, want hij zal niet gauw meer te hard rijden.
Het kan niet zo zijn dat de agent de hoogte van de boetes vaststelt, al is het alleen maar vanwege het principe van Montesquieu: de Trias Politica, de scheiding der machten, waarbij er een Wetgevende macht, een Uitvoerende Macht en de Rechterlijke Macht. Het is niet helemaal wat er mee bedoeld werd, maar in het kort komt het erop neer dat degene die de wetten handhaaft, ze zelf niet bepaalt.Dat doet denken aan de cartoons van Judge Dredd, die tegelijk aanklager, rechter en beul was.
Misschien moet ik de nieuwsverslaving wat af gaan bouwen en me wat meer gaan toeleggen op strips....
donderdag 1 december 2011
Krapte...
De politie verkeert op krepeersterkte. Het is helaas waar. Ik roep het al een tijdje en gelukkig ben ik niet de enige, maar we zijn een roepende in de woestijn. Je merkt het aan alles. Gaten in de roosters, bijvoorbeeld. Niet zelden komt mijn chef terug van het overleg met zijn gelijken om dan verhalen te vertellen over hoe er met pure koehandel gaten worden gedicht om tenminste de eerstelijnszorg op gang te houden. Zo van "Als jij dan die dienst draait vanuit jouw team, dan lever ik twee mensen voor díe dienst". En naast die eerstelijnszorg willen we als politie nog veel meer. Een donkere dagen offensief. Een flex-team. Levering aan de recherche. En ga zo maar door. En omdat politieroosters dan ook nog eens onder druk staan door arbeidstijdenwetgeving, vakantie en vrije weekenden, merk je dat er niks meer kan. En een ander bijverschijnsel is dat de jonge collega's, die het vaak niet zo breed hebben, bereid zijn om voor de extra centen een paar extra diensten te draaien. Vooral 's nachts en in het weekend, vanwege de extra toeslagen. Gezond kan het nooit zijn, maar het extra geld is mooi meegenomen. Goed beschouwd is het tientjeswerk hoor, die onregelmatigheidstoeslag, maar geld is geld.
Ik merkte de krapte vandaag en eerder vorige week. Omdat wij veel mensen controleren op een bijzonder snelle en efficiënte manier, namelijk door middel van de ANPR, trekken wij precies die mensen eruit die onze aandacht verdienen. Mensen die Koningin en Vaderland nog wat geld schuldig zijn, of enige dagen of weken moeten brommen. Vorige week hadden we zo'n geval. Een meneer die ruim 3500 euro schuldig was aan onbetaalde boetes en nog werd gezocht door een andere regio voor en vernieling. Toen wij die regio belden zeiden ze: We hebben het zo druk! Zouden jullie hem af willen horen? Nou, vooruit dan maar weer. Maar een andere regio bleek deze man ook te zoeken voor een misdrijf waarmee ze toevallig díe avond bij Opsporing Verzocht op TV zouden komen. Ze vroegen ons hun compositiefoto te vergelijken met de vent die wij in de cel hadden zitten. En met zijn allen waren we het er over eens: Het zou zo maar eens kunnen! Maar ook deze regio had geen capaciteit en vroeg ons om deze man nog wat extra vragen te stellen. Want iedereen was nodig om die avond de telefoon te kunnen beantwoorden, als er getuigen belden. Zucht. Steun. Vooruit dan maar weer....
Vandaag controleerden we een autootje met drie vrouwen. Van die drie stonden er twee gesignaleerd. Een voor fraude met bankpassen en één omdat er nog 14 dagen openstonden van een eerder delict. Ik heb gebeld met de regio waarvoor de eerste vrouw gezocht werd en die zeiden doodleuk: het loont voor jou niet de moeite om haar helemaal naar Zutphen te brengen, hoor haar daar maar af. Niks geen vraag, gewoon een stelling! Maar zo zijn we niet getrouwd, zeg! We hebben als aanhouder een brengplicht en dat doen we dan ook, maar we gaan je niet zomaar werk uit handen nemen. Uiteindelijk is ze door de collega;s van het KLPD die kant op gebracht. Met een onopvallende, doch zeer snelle Mercedes. Ik schat dat ze die 100 kilometer in minder dan drie kwartier hebben gedaan. En mevrouw nummer twee werd ons door andere welwillende collega's uit handen genomen. Zo help je mekaar toch nog. Uit pure krapte....
Ik merkte de krapte vandaag en eerder vorige week. Omdat wij veel mensen controleren op een bijzonder snelle en efficiënte manier, namelijk door middel van de ANPR, trekken wij precies die mensen eruit die onze aandacht verdienen. Mensen die Koningin en Vaderland nog wat geld schuldig zijn, of enige dagen of weken moeten brommen. Vorige week hadden we zo'n geval. Een meneer die ruim 3500 euro schuldig was aan onbetaalde boetes en nog werd gezocht door een andere regio voor en vernieling. Toen wij die regio belden zeiden ze: We hebben het zo druk! Zouden jullie hem af willen horen? Nou, vooruit dan maar weer. Maar een andere regio bleek deze man ook te zoeken voor een misdrijf waarmee ze toevallig díe avond bij Opsporing Verzocht op TV zouden komen. Ze vroegen ons hun compositiefoto te vergelijken met de vent die wij in de cel hadden zitten. En met zijn allen waren we het er over eens: Het zou zo maar eens kunnen! Maar ook deze regio had geen capaciteit en vroeg ons om deze man nog wat extra vragen te stellen. Want iedereen was nodig om die avond de telefoon te kunnen beantwoorden, als er getuigen belden. Zucht. Steun. Vooruit dan maar weer....
Vandaag controleerden we een autootje met drie vrouwen. Van die drie stonden er twee gesignaleerd. Een voor fraude met bankpassen en één omdat er nog 14 dagen openstonden van een eerder delict. Ik heb gebeld met de regio waarvoor de eerste vrouw gezocht werd en die zeiden doodleuk: het loont voor jou niet de moeite om haar helemaal naar Zutphen te brengen, hoor haar daar maar af. Niks geen vraag, gewoon een stelling! Maar zo zijn we niet getrouwd, zeg! We hebben als aanhouder een brengplicht en dat doen we dan ook, maar we gaan je niet zomaar werk uit handen nemen. Uiteindelijk is ze door de collega;s van het KLPD die kant op gebracht. Met een onopvallende, doch zeer snelle Mercedes. Ik schat dat ze die 100 kilometer in minder dan drie kwartier hebben gedaan. En mevrouw nummer twee werd ons door andere welwillende collega's uit handen genomen. Zo help je mekaar toch nog. Uit pure krapte....
Abonneren op:
Posts (Atom)