Ik heb het al eerder gezegd: rechters zijn niet wijs. Ze worden wel zo gezien door de meesten: Vanachter een bureau en vanaf een afstand spreken zij recht, zonder aansziens des persoons, volgens de letter van de wet. En iedereen gaat er maar vanuit dat het goed gaat. Dat er zich de afgelopen jaren een aantal flagrane gevallen hebben voorgedaan van rechterlijke dwalingen, ja zelf van rechters die corrupt blijken te zijn, is toch een voorbeeld dat het óók wel eens fout kan gaan.
Ik las vanmorgen dat de burgemeester van Bergheze een ingezonden brief naar de Volkskrant had gestuurd waarin hij zijn beklag deed over een inbreker die door de rechter in vrijheid was gesteld. Dit ondanks het feit dat er tenminste zes woninginbraken aan deze onverlaat gelinkt konden worden. Hij vroeg zich in zijn brief af, of de rechter wel voldoende besefte welke maatschappelijke onrust deze beslissing met zich meenam? Of de rechter wel besefte, hoe de slachtoffers zich hier onder voelden?
Toevallig hadden wij afgelopen week bijna eenzelfde geval. Er loopt bij ons een woninginbreker los ( nou ja, eigenlijk fietst hij rond) die op grote schaal inbreekt en insluipt. Hij is zo goed in zijn vak, zo hoorde ik, dat hij in het Amsterdamse ( inbrekers houden zich niet aan regiogrenzen) op nummer 5 van de top 600 van veelplegers staat. En bij zijn laatste aanhouding was iedereen het er over eens: deze man mocht niet afgescheept worden met de standaardstraf die er voor woninginbraak staat, namelijk 3 maanden. Daar kijkt u van op he, van die drie maanden. Er staat namelijk een maximumstraf op van zes jaar, of negen als er zwaar letsel bij ontstaan. Maar drie maanden is de straf die in de praktijk vaak geëist wordt door de Officier van Justitie. Of de goede man nou 5 of 50 woninginbraken heeft gepleegd. Maar in sommige gevallen wordt er een ISD-maatregel uitgesproken, wat inhoudt dat de dief tenminste 2 jaar moet zitten. Tijd waarin hij verplicht kan afkicken en zich kan voorbereiden op resocialisatie. En we hadden iedereen mee: de reclassering, het Openbaar Ministerie, de wijkagenten van de getroffen gebieden. En weer komt de rechter-commissaris met een opzienbarend besluit: de verdachte wordt geschorst uit zijn voorlopige hechtenis en in vrijheid gesteld. Het is alsof de rechter hem een vrijbrief geeft: ga maar lekker verder met inbreken, vriend!
Rechters wordt 's avonds bij de rechtbank opgehaald in geblindeerde busjes, en met hoge snelheid afgevoerd naar een afgelegen bungalowpark. Daar kunnen ze in alle rust de nacht doorbrengen. Er is geen internet, geen krant en de films op het gesloten TV-net zijn allemaal tenminste 10 jaar oud. Er zijn geen vrouwen, geen kinderen, geen familie, alleen personeel dat de strikte opdracht heeft geen gesprek aan te gaan. Alleen zo kan een rechter onafhankelijk blijven. Hij of zij is voor het leven benoemd door de Kroon, dus niemand kan hem wat maken. En de volgende dag kan hij weer zo'n stupide beslissing nemen, omdat niemand hem ooit uitlegt of laat zien wat de gevolgen zijn van zijn beslissing. En gevangenisstraf? Bah, wat een vies woord. Asl rechters onderling met elkaar een spelletje monopoly spelen, gaan ze nooit naar de gevangenis, maar er is een speciaal vakje met "Taakstraf"
Maar daar schijnt verandering in te komen, hoor ik. Rechters moeten voortaan eens in de zoveel tijd op een maatschappelijke stage. Mee in de maatschappij waar ze zo boven staan. Zou het niet goed zijn om mee te gaan met de politie, aangiftes opnemen van woninginbraak en de verslagenheid en de angst voelen van mensen die dat overkomen is? Of nog beter: meedraaien met slachtofferhulp, waar ze uit eerste hand vernemen hoe het is als je niet meer durft te gaan slapen of niet meer over straat durft omdat je steeds maar bang bent.
Het zal best wel iets helpen, voor een week of wat. Maar omdat de mens een gewoontedier is, zal het effect beperkt blijven, ben ik bang. De tijd zal het leren. Het zal best een shock zijn voor de rechters, denk ik, om te zien waar hun beslissing allemaal toe lijdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten