Meldplicht...

Op mijn vrije zondagavond zat ik, onderuitgezakt op de bank, doelloos te zappen. Ik kwam een uitzending van Brandpunt tegen over sektarische genootschappen ( ik wilde eerst gezelschappen schrijven, maar zo gezellig lijken me de sektes niet) in Nederland. Ze kunnen gewoon bij je om de hoek zitten, zo blijkt. Ik heb niet de hele uitzending bekeken, dus ik onthoud me maar van verder commentaar daarover. Het was ook niet het onderwerp wat ik in gedachten had. Nee, dat kwam door de vraag van de presentator wat de politiek kon en wilde doen om sektarische genootschappen tegen te gaan. In beeld verscheen D66 kamerlid Magda Berndsen. Zij is zelf ex-politievrouw geweest en zou dus het één en ander moeten weten van wet en regelgeving en (on)mogelijkheden op dat gebied. Oh nee, dat geldt dan misschien wel voor echte politiemensen, maar niet voor herintredende, ex-directiesecretaresses/burgemeesters die uit het oogpunt van een carríereswitch divisiechef worden zonder enige kennis van het echte blauw. Oh jee, daar ga ik weer....

Mevrouw Berndsen stelde voor een meldpunt in te stellen voor slachtoffers en hun familie om zo misstanden bij sektes aan de kaak te stellen. Natuurlijk: als iemand in een sekte zich misbruikt voelt, bel je toch gewoon het meldpunt? Dan komen de mannen in het blauw je redden!

het is tekenend voor de politiek van nu. Zijn er misstanden? Gaat er ergens iets verkeerd? Kunnen we er de vinger niet achter krijgen, of kost dat teveel moeite? Stel gewoon een meldpunt in. Dan komen de slachtoffers vanzelf. En als ze niet komen, nou, dan zullen er wel geen slachtoffers zijn. We stellen een meldpunt in voor Poolse vrachtwagenchauffeurs in Nederland die uitgebuit worden door hun baas. Verrassend genoeg wordt er niet gebeld. Zouden ze er wel aan gedacht hebben om een Poolse Tolk aan de andere kant van de lijn te zetten? En zullen ze er ook aan gedacht hebben, dat uitgebuite mensen uit angst en schaamte gewoon doorgaan met uitgebuit worden en hopen op betere tijden?

Een zoekvraag op internet levert een oneindige lijst op van meldpunten, al dan niet opgezet door de overheid, maar in ieder geval wel met overheidsgeld. Leest u even mee:

- meldpunt van cybercriminaliteit ( laat het de politie weten als u online opgelicht wordt)
- meldpunt ouderenmishandeling
-meldpunt medicijngebruik
-meldpunt bodemkwaliteit
-meldpunt knellende regelgeving ( mijn persoonlijke favoriet)
-meldpunt vreemdelingendetentie
-meldpunt ongewenst verhuurgedrag
-meldpunt homopesterijen
-meldpunt UFO-waarnemingen
-meldpunt fietsroutes ANWB

Zomaar tien willekeurige meldpunten waar mensen terecht kunnen met vragen, klachten, tips en trucs. waar je je buurman of je zwager aan kunt geven. Waar je kunt klagen over verkeerde fietspaden of pesterijen op het werk. We zijn gewoon niet meer weerbaar genoeg, denk ik wel eens. We pikken niks meer van een ander, maar we zeggen het niet recht in zijn gezicht. We bellen het meldpunt wel, dat zal hem leren!

De politiek kan niet voor alles een oplossing bedenken, overal wetten voor opstellen. Daar zijn we juist een beetje vanaf aan het stappen, met de paarse krokodillen acties van de laatste jaren, ook al is het al weer een tijdje akelig stil aan dat font. En we moeten  gewoon weerbaarder worden, durven zeggen wat we op ons hart hebben ( maar wel beleefd en geciviliseerd, alstublieft) maar dat betekent ook dat we zelf meer open moeten staan voor kritiek. Anders  moet er weer een meldpunt komen voor mensen die zich onterecht bekritiseerd voelen.

En even als PS-je: Alweer over de 1000 bezoekers sinds de omzetting van de site naar een nieuwe provider. Ik ben trots op jullie! Ga zo door!