Het jaarlijkse pop-,bierzuip- en laten-we-toffejongens-zijn festival, dat ik nu voor de derde ( of was het vierde?) keer mocht leiden en begeleiden vanuit de Politie had een zwart randje, dit jaar. Niet omdat iedereen weer volkomen laveloos was. Dat zijn we inmiddels gewend. En ook niet omdat de muziekkeuze, evenals de kledingkeuze van sommige 40-ers, die dachten dat ze het nog goed zouden doen in de discotheek, ook niet helemaal mijn smaak was. Nee, een nare man, genaamd Koning Voetbal kwam om de hoek kijken. En in zijn gevolg kwam er een lid van de hofhouding mee genaamd supportersgeweld.
Op vrijdagavond namelijk, draaide een man genaamd DJ Paul Elstak zijn nummertjes op het grote podium. Ik kende de man niet en zijn muziek nauwelijks, ook al stamt dat uit de 90-er jaren, toen mijn muziekkeuze zich een beetje begon te verbreden. Maar Elstak is een Rotterdammer en een Feyenoorder in hart en nieren. En met hem mee komen vaak een contingent medesupporters van dat clubje uit Rotterdam-Zuid. Mannen die pretenderen alles voor hun cluppie te doen, maar het enige waar ze in slagen is de club in het bijzonder en Koning Voetbal in het algemeen een slechte naam te bezorgen.
Echter, het dorp waar ik werk herbergt een groot aantal Ajax-aanhangers. Of dat nou komt omdat de Arena en het bijbehorende dorpje waar die gelegen is, hemelsbreed 10 kilometer verderop is gelegen, weet ik niet. Maar wat ik wél weet, is dat de aanhangers van Ajax, waar ik het hier over heb, er over het algemeen in slagen een zelfde prestatie weten te leveren als hun tegenhangers uit 010: het verpesten van het plezier dat gewone mensen in Voetbal zouden moeten kunnen hebben.
En dus, terwijl ik op cursus zat in het oosten van het land, bereikten mij berichten dat de AJAXfans uit mijn dorp hun ongenoegen kenbaar hadden gemaakt over het optreden van genoemde DJ en bereid waren oude vetes nieuw leven in te blazen door massaal nar het festival te komen. En daar zit niemand op te wachten. Want geen enkele politieman of burgemeester zit te wachten op een herhaling van wat er zich op 23 maart 1997 in een weiland bij Beverwijk afspeelde en waarbij een man het leven liet.
Dus dat betekende bellen, regelen, navragen, weer bellen, weer regelen enzovoorts. Een hoop ongezonde spanning vooraf zowel voor mijzelf als leidinggevende als voor de collega's. Zou het waar worden, waar mee was gedreigd? Of zou het met een sisser aflopen. Uiteindelijk is er niks gebeurd, maar of dat door onze inzet en voorbereiding kwam, valt nog maar te betwijfelen.
Want achteraf bleek dat zich wel degelijk een contingent supporters van AJAX verzameld had in een plaatselijke kroeg. En dat er één of twee op voorverkenning waren geweest. Waarom ze dan toch niet gekomen zijn, weet ik niet, maar dat interesseert me ook niet.
Elke vorm van geloof, of dat nou religieus is of in een voetbalclub, dat te fanatiek is, is niet goed voor een mens. Dat noemen ze met een mooi woord ook wel fundamentalisme. En niemand houdt van fundamentalisten, tenzij daarmee mensen bedoeld worden die regelmatig de huizensite Funda afstropen. Ik heb geen enkel flauw benul van voetbal en als het morgen zou verdwijnen zou ik er geen traan om laten. Maar ik weiger de figuren, die zo fanatiek zijn in het aanhangen van een voetbalclub, dat ze menen het recht te hebben dat geloof met hun vuisten en wapens te verdedigen, voortaan te betitelen met de naam waarmee ze in de media benoemd worden Supporters. Want dat woord komt van het Engelse woord "to support" ondersteunen. En dat is wel het láátste wat dat soort randdebielen doen. Ze bezorgen de politie alleen maar een hoop werk en zichzelf een slechte naam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten