Zo eens in de tijd lees ik berichten in de krant over het doen van aangiftes. Of ik hoor berichten van mensen op straat. Ik hoor dan iets wat me totaal onbekend in de oren klinkt, namelijk dat je zo lang moet wachten voordat je aangifte KUNT doen. En als ik dan voorzichtig doorvraag, komen mensen met verhalen dat je bij de politie tegenwoordig een afspraak moet maken om aangifte te MOGEN doen. En daar kan ik dus met mijn gedachten niet bij.
Want waarom zou je een afspraak moeten maken om aangifte te doen van een strafbaar feit, dat jou is overkomen? Als er bij je wordt ingebroken, of je wordt op straat overvallen, dan bel je de politie toch? En als ze langskomen, dan mag je toch verwachten dat je aangifte direct wordt opgenomen? Helaas moet ik concluderen dat dat soms - eigenlijk steeds vaker - niet gebeurt. Mensen worden doorverwezen naar het bureau om daar aangifte te gaan doen. Want daar zitten mensen die daarvoor bedoeld zijn. Toch...?
Ik werk op een relatief klein wijkbureau'tje. Waar twee dames de afdeling Service en Intake bemannen/bevrouwen. En gelooft u mij als ik zeg dat dit verreweg de meest hardwerkende afdeling van ons wijkteam is. Als je alleen al nagaat hoeveel mensen per dag aangifte komen doen van verlies van een paspoort/rijbewijs/identiteitsbewijs...ik denk dat het gemiddelde op 8 aangiftes ligt. Daar moet een ambtsedig proces-verbaal van opgemaakt worden ( in tweevoud) wat mee moet naar de gemeente voor verkrijging van een nieuw identiteitsbewijs. Iedere dag weer. Maar moet je bij ons een afspraak daarvoor maken? Nee dus. Dat gebeurt tussen de bedrijven door. Want aan de balie komen ook mensen die aangiftes doen van afpersing, oplichting, diefstal, stalking, mishandeling en ga zo maar door. En moet je daar een afspraak voor maken? Ook niet. Alleen als het heel erg druk is of het gaat om een hele complexe zaak dan wordt er een afspraak gepland zodat de dames zeker weten dat ze voldoende tijd en aandacht aan je kunnen besteden, maar voor de rest geldt: wie het eerst komt, die het eerst maalt. Maar ze gaan soms zo lang door dat ze na sluitingstijd nog een half uurtje zitten te tikken om alles bij te werken.
Het is dan ook extra wrang als je, zoals wij, tegen de grote stad bent aangelegen. Waar een vele malen groter korps is gevestigd, met vele vestigingen die allemaal een afdeling hebben net zoals ons. En toch hoor ik dat je daar wel een afspraak moet maken. Voor (bijna) alles. En waar deze afdelingen helemaal een handje van hebben, is om mensen met een kluitje in het riet te sturen.
"Waar is het feit gebeurd? Niet hier? Oh, maar dan moet u aangifte doen in de plaats waar het gebeurd is, hoor!" Pertinent niet waar! U kunt op elk politiebureau in Nederland aangifte doen van welk strafbaar feit dan ook. Het hoeft zelfs niet eens een feit te zijn waar u zelf slachtoffer van bent geworden. De letterlijke tekst van artikel 161 van het Wetboek van Strafvordering luidt "Een ieder die kennis draagt van een strafbaar feit, is bevoegd tot het doen van aangifte" . Aangifte betekent in dit geval "een verzoek tot het starten van een opsporingsonderzoek".
Ook nog zo'n veel gehoorde smoes. "Waar woont u? Niet hier? Dan moet u aangifte doen in de plaats waar u woont!". Ook niet waar! Artikel 163 lid 5 van datzelfde wetboek bepaalt dat "ambtenaren verplicht zijn aangifte op te nemen". Natuurlijk adviseren we u dan wel wat de beste actie is, maar als u staat op het doen van aangifte, mag de politie dat niet weigeren. De burger, aan de andere kant, is wel verplicht de waarheid te spreken. Een valse aangifte doen mag niet.
Wij krijgen dus nog wel eens mensen aan de balie die vanuit de grote stad weggestuurd zijn. En eigenlijk zouden wij ze gewoon terug moeten sturen. Maar dat zou totaal niet klantvriendelijk zijn naar die burger toe en dus gaan we er voor zitten en werken we de aangifte uit. Maar het irriteert wel! De aangifte wordt vervolgens met dezelfde gang teruggestuurd naar de grote stad, omdat het feit dáár gepleegd is. En dat is wel bepalend, want het korps in de pleegplaats doet onderzoek.
Die dames van de service overigens, hebben geen volledige opsporingsbevoegdheid maar zijn Bijzonder Opsporingsambtenaar. En die moeten, wettelijk gezien iedere vijf jaar opnieuw naar een cursus en opnieuw examen doen. En als ze daarvoor zakken, zijn ze dus een tijdje niet inzetbaar. Kom daar eens om bij een gewone politie-agent. Die hoeft na de basisopleiding, nooit meer een examen af te leggen voor wets- en rechtskennis. Tenzij hij of zij een aanvullende opleiding gaat volgen, natuurlijk, maar verder? Ik had van de week toevallig dienst achter de balie met één van de dames en werd bestookt met wetskwesties waarbij ik aan mezelf merkte, dat ik ook even diep moest nadenken hoe het ook al weer zat. Overigens werd op haar opleiding de houding van de grote-stad-dienders naar de plattelands-dienders ook gewoon bevestigd hoor. Zij hadden geen tijd om zomaar even aangiftes op te nemen. Dat zou even mooi zijn, zeg, als zomaar iedereen willekeurig kon binnenlopen! Waarom kan het bij ons dan wel? En dat is gewoon de hoofdstad van onze eigen regio, waar ik het nu over heb. Die belasten dus willens en wetens hun eigen collega's met extra werk.
Ik hoop niet dat het nodig is, want de politie kun je maar beter niet te veel nodig hebben. Maar bij ons kunt u zo binnen lopen. Afspraakje maken? In beginsel niet nodig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten