Doe effe sociaal!

Ik hou van mijn werk. Ik ga graag naar mijn werk, in de wetenschap ( die snel naar het achterland van mijn hersenen verdwijnt) dat mijn vrouw thuis achterblijft. Ik vind het niet erg om over te werken en een stapje harder te lopen als ik daarmee een mooie zaak kan oplossen. Zoals gisteren bijvoorbeeld, toen we twee hennepplantages oprolden in een dienst die uiteindelijk 12 uur duurde. Maar wel een mooie dienst. Mijn vrouw accepteert gelaten dat ik later ben voor het eten. Dat zij als eerste de hond moet uitlaten. Dat mijn thuisleven soms verdrongen wordt door de politie. Ze vindt het niet altijd leuk, maar het hoort bij mij.

Echter, de laatste tijd wordt er steeds meer en meer beslag gelegd op mijn toch al geringe sociale leven door de baas. Want ziet u, in het verleden was er één ding zeker: dat je om het weekend vrij was. Het is nergens vastgelegd, zo blijkt het nu, maar aan de andere kant: gewoonterecht is óók een recht. En in dat vrije weekend moet je alle sociale verplichtingen proppen waar iedereen anders twee weekenden voor heeft, of liever gezegd vier per maand. En dan wil je je ook nog even kunnen ontspannen met zijn tweeën of alleen, want je hebt niet altijd zin om er weer op uit te moeten. De batterijen moeten even opgeladen worden.

Nu kreeg ik gisteren een mailtje onder ogen van de planning. Voor dat ik vertel wat daarin stond wil ik even stellen dat planning een hondenbaan is. Je doet het óf verkeerd óf je doet het niet goed. Niemand is ooit 100 % tevreden met zijn of haar rooster. En ruilen kan niet altijd, omdat niet iedereen dezelfde competenties bezit. Je kunt moeilijk een dienst bij de ME draaien als je de basisopleiding niet hebt gehad. Of motorrijden terwijl je geen A-rijbewijs hebt. Van die dingen...

Het mailtje stelde kort en bondig dat een politieagent volgens het BARP, het Besluit Algemene Rechtspositie Politie, recht heeft op 26 vrije zondagen per jaar. Dat wil de minister terugbrengen naar 21 vrije zondagen per jaar, zodat mensen flexibeler ingeroosterd kunnen worden. Maar, en nu komt het: in dat mailtje stond ook dat een weekend niet per sé een zaterdag en een zondag aaneengesloten hoeft te zijn. Een weekend is een zondag met een extra dag er aan vastgeplakt. Dat zou dus ook een maandag kunnen zijn. Dat zou in de praktijk dus betekenen dat het thuisfront, die allemaal op zaterdag en zondag vrij zijn ( tenzij je getrouwd bent met een andere diender of iemand die ook onregelmatig werkt) en dat jij dat niet bent. Lekker hoor, weekend op maandag. Iedereen is aan het werk behalve jij. Alle winkels zijn gesloten, de bioscoop draait niet, er is geen nachtleven...Wat moet je in 's hemelsnaam met een vrije maandag?

Nu heb je vakbonden die in het leven zijn geroepen om dit soort misstanden te bestrijden, maar die hebben in dit specifieke geval ingestemd met de wens van de minister. Daar hoef ik dus ook niet meer op te rekenen.

Als ik me wil ontspannen, gaan we naar de camping. Lekker een weekendje weg. In de nieuwe situatie echter, gaat mijn vrouw vrijdagavond naar de camping. Ik moet zaterdag werken en ben zondag pas vrij, dus ik kom zaterdagavond of zondagmorgen. Zij gaat zondagavond weg en ik kan nog blijven tot maandagmiddag. Lekker gezellig. Goed voor je gezinsleven. Je hebt precies één dag in het weekend waarop je samen vrij bent en dan ben je te moe om iets te doen.

Een tweede mailtje, dat aangaf hoe strak er geroosterd moet worden, berichtte dat, als we vrij willen zijn in de komende krokusvakantie ( ja, u leest het goed! Die van 2014, dus) we dit aan moeten geven vóór 10 augustus aanstaande. Ik bedoel maar, de krokusvakantie! Doe effe normaal zeg. De krokusvakantie is traditioneel de vakantie waarin gezinnen met kinderen die het zich kunnen veroorloven op wintersport gaan, maar ik kan u verzekeren dat mensen daar nu nog niet mee bezig zijn en dat er ook nog helemaal niet geboekt kan worden. En wie weet er nu wat hij over een half jaar gaat doen?

Nee, op het sociale vlak valt er bij de politie best wel wat te verbeteren. En ik ben ervan overtuigd dat iedereen hard wil werken, net zoals ik. Maar niet als het thuisfront in de steek wordt gelaten. Op bevel van de minister, zeg maar. Komt hij soms naar de camping als ik moet werken?