Het kan maar over één ding gaan, natuurlijk. Het krankzinnige vonnis van de rechter in de Eindhovense 'kopschoppers'-zaak, waarin gesteld wordt dat de verdachte in zijn privéleven geschaad is, doordat Justitie de beelden van de mishandeling uitgezonden heeft via RTV Brabant. Justitie had immers kunnen weten, zo stelde de rechter, dat de beelden veelvuldig gekopieerd en vertoond zouden worden op allerlei media. Daarom is de verdachte al voordat hij voor de rechter kwam geschaad in zijn belangen.
Dit toont duidelijk aan, hoeveel publiciteit rechters en het OM ook besteedt dus voldoet dit en aan het 'wij horen ook bij de maatschappij'- gevoel, dat rechters geen flauw benul hebben van wat hun uitspraken bij het publiek teweeg brengt. En het ergste van alles is, dat wij, de politie, de zwaarste klappen krijgt. Want dit vonnis, als het blijft staan in hoger beroep, zal ertoe leiden dat ons werk wéér een tandje moeilijker wordt. Want het gebruik van camerabeelden voor de opsporing zal aan ( nog strakkere) banden gelegd gaan worden. En advocaten grijpen het vonnis aan om luidkeels te roepen dat, hoewel hun verdachten misschien wel schuldig zijn, gekort moeten worden in hun straf omdat ze publiekelijk al veroordeeld zijn.
Geachte rechter, even het volgende: De beelden zijn afkomstig van het camerabewakingssysteem dat in de stad is aangelegd om de Openbare orde en veiligheid te kunnen waarborgen. Ze worden uitgekeken door mensen in dienst van de politie. Dat betekent, dat de beelden en de opslag daarvan rechtmatig zijn ( want dat wordt getoetst door de privacy-kamer) en dat voldoet dus aan strenge normen. De beelden zijn vrijgegeven voor gebruik in een opsporingsprogramma waar het OM al jarenlang een prima samenwerkingsverband heeft en dat gebruikt wordt om zaken, die anders niet of veel moeilijker opgelost hadden kunnen worden, een duw in de goede richting te geven. Jaren geleden al, immers, werden van alle zaken die in Opsporing Verzocht behandeld werden, meer dan een derde mede daardoor opgelost. En u dacht toch niet dat een verdachte van willekeurig welke zaak, zich meldt zolang hij denkt veilig weg te kunnen komen met hetgeen hij geflikt heeft?
Alle vonnissen en uitspraken hebben gevolgen voor de opsporingstaktieken. Meestal betekent dat meer administratieve handelingen, zodat een Officier van Justitie tegenover de advocaat en de rechter kan aantonen dat hij alles volgens de regels gedaan heeft. Maar zelfs een officier raakt in de wirwar van formulieren de weg kwijt. Bij de politie worden alle strafdossiers op ons team nagekeken door een ervaren groepschef - nog van de rijkspolitie, en daar waren ze niet zuinig met discipline - en daarna wordt het dossier op het hoofdbureau nóg eens een keer nagekeken - en niet zelden ter reparatie teruggezonden - zodat we zeker weten dat het aan alle kwaliteitsnormen voldoet.
Dus het aanvalsprogramma van minister Opstelten om de administratieve last te verminderen is dan wel een goed initiatief, de winst wordt door de praktijk zo weer omgezet in meer administratie.
Gewoon een voorbeelden, waar ik veelvuldig tegenaan schop: Justitie wil de dossiers in drievoud ontvangen van de politie. Het origineel dient met BLAUWE pen ondertekend te zijn en de kopieën moeten voorzien zijn van het stempel "kopie conform origineel" anders mocht iemand eens denken dat het een vervalsing is, die afwijkt van het origineel. En dat in de tegenwoordige tijd van kleurenprinters en kopieermachines. Ik bedoel, of mijn handtekening nou in het blauw, zwart of rood staat, het is nog steeds mijn handtekening.
Ander voorbeeldje van afgelopen week. Mijn collega en ik staan op straat bij het uitgaan van de kroegen en worden beledigd door een voorbijfietsende jongeman, die roept :"allemaal kankerlijers, die politie". Wij rijden hem klem, nemen hem een verhoor af en maken dossier op. Wij hebben beide gehoord wat hij riep en voelen ons - zoals dat op ambtelijke manier heet - in onze goede naam en eer aangetast. En wat denk je? De Officier seponeert het verbaal, omdat ze vond dat het niet duidelijk was, dat de belediging specifiek aan ons gericht was, maar meer naar de politie in zijn algemeen. En dat mogen wij ons kennelijk niet aantrekken!
Nee, de rechter weet niet half wat hij allemaal teweeg brengt. De Officier meestal ook niet. En het werkvolk zucht maar weer eens, bijt op haar tanden en probeert er het beste van te maken. En die arme verdachte, daar moeten we allemaal maar medelijden mee hebben.
Boeven vangen is helemaal niet moeilijk. Boeven vangen volgens de regels, die de rechterlijke macht er aan stelt, dát is pas moeilijk....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten