De politie is de grootste psycho-sociale zorgverlener in Nederland. Dat, gekoppeld, aan de jarenlange wens om terug te keren naar de kerntaken maar daar om meerdere redenen niet toe in staat te zijn, maakt dat wij een groot deel van ons werk nog steeds bezig zijn met gekken en dwazen. Er gaat al veel langer een kerntakendiscussie namelijk, die stelt dat de politie moet gaan doen waar ze echt voor in het leven is geroepen, namelijk boeven vangen. Daar komt ze wel aan toe, maar lang niet zoveel als zou moeten en zou kunnen. De politie, of eigenlijk de mensen die bij de politie werken, zijn namelijk geselecteerd op aanpakkers. Probleemoplossers. Handelen, niet weerloos toezien. Dus als er zich een situatie voordoet, ook al is dat niet ons pakkie-an, dan doen we er iets mee.
Afgelopen week zijn we vier keer bij een bepaalde jongeman geweest. De eerste keer was terecht, want toen had hij in zes auto's ingebroken van het park waar hij woont. Dat zijn medebewoners dat niet leuk vonden spreekt voor zich. Hij is aangehouden, afgehoord en heengezonden met een dagvaarding om zich te komen verantwoorden. De andere drie keer zijn we bij hem geweest omdat hij zich bedreigd voelde door zijn buren en wel op zodanige manier dat hij allemaal messen om zich heen had verzameld om van zich af te kunnen steken als de bedreigingen waarheid zouden worden. Dat er een steekje(...) los was aan deze jongeman, zal u dan ook niet verwonderen.
Normaal gesproken zouden we hem meenemen naar het bureau, en de crisisdienst van de GGD waarschuwen. Dan komen - na ongeveer een uurtje of twee, áls we geluk hebben - een dokter en een verpleegkundige van Altrecht en die kijken hem na. Maar dat heet crisisdienst om meer dan één reden, want ook bij hun is het crisis in die zin, dat ze altijd een tekort hebben aan beschikbare bedden en budget. Dat is de reden dat je wel heel erg gevaarlijk moet zijn, wil je acuut opgenomen worden met een machtiging van de burgemeester. Een goede reden bijvoorbeeld, zou zijn als je ergens midden op het Centraal station in de spits ontuchtelijke handelingen uitvoert met een boerderijdier. Maar anders wordt je niet gek genoeg beoordeeld en mag je je de volgende dag vrijwillig melden voor een dagopname en je krijgt een paar pilletjes mee. En de politie haalt haar schouders op, is totaal niet verbaasd en laat de man maar weer gaan.
Als we ons echt aan de kerntakendiscussie zouden houden, zou de crisisdienst ter plaatse komen en zodra zij het pand binnenlopen, is onze bemoeienis afgelopen. Of, in het kader van de interdepartementale samenwerking, we zouden de man af kunnen zetten bij het regionaal psychiatrisch centrum waar de crisisdienst resideert, en dan is het verder ook hun probleem. Maar dat gaat dus niet.
De agent op straat zou veel terughoudender moeten zijn in het afbakenen van het werk. Meer bepalend zijn wat wel zijn werk is en wat niet. Maar omdat de politie één van de weinige organisaties is die de klok rond beschikbaar is en ook direct komt en dan ook nog eens een dienstverlenende instelling heeft, zorgt ervoor dat andere diensten ietwat achterover kunnen leunen en het rustig aan kunnen doen. De politie komt tóch wel, denkt men.
Maar wat als de politie nou eens niet kwam?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten