Als je maar lang genoeg bij de politie werkt en de juiste dingen hard genoeg roept, komen ze vanzelf uit. Dat dacht ik tenminste toen minister Opstelten gisteren bekend maakte dat hij het liefst ziet dat de papieren bekeuring gaat verdwijnen. Alle agenten moeten, als alles goed gaat en de Tweede Kamer ermee instemt, een handheld computer krijgen waarmee ze digitale bonnen kunnen uitschrijven. Ik roep dat al jaren, de techniek is er klaar voor, dus vooruit met de geit: de politie gaat ( steeds meer) de digitale snelweg op. Ook al leggen we onszelf wel eens wat snelheidsbeperkingen op...
Omdat er van de berichtgeving verder niet veel klopte - ook niet uit de mond van Opstelten - besloot ik uit te leggen wat er nu eigenlijk gebeurt als u ( of ik) een bekeuring krijgt. Want er zitten nogal wat stappen tussen het papiertje onder uw ruitenwisser of de terechtwijzing van een agent aan uw portierraam en het moment dat de post uit Leeuwarden op de mat valt.
De bekeuringen die ik in mijn boekje schrijf, of soms in mijn voice-recorder inspreek, moeten, binnen twee weken in het bakje van mijn collega liggen, die als taakaccent de bonnen nakijkt. Er worden namelijk nogal eens wat fouten gemaakt. Ik moet namelijk de achterzijde van de bon ook invullen en dat doe ik op het bureau. Hierop komen onder andere de redenen van wetenschap te staan:" Ik heb gezien dat.." of "Ik hoorde dat...". Mijn waarnemingen, waar ik ook mijn handtekening onder zet, hebben dezelfde bewijskracht als een ambtsedig proces-verbaal. Ook moeten er soms bijlagen bij de bon gevoegd worden, bijvoorbeeld als het gaat om plaatselijke verordeningen, zoals hardvaren of wildplassen. Als die bijlage er niet bijzit, blijkt namelijk uit niets de strafbaarheid van het begane feit en is de bekeuring ongeldig. Als de correcties eventueel hebben plaatsgevonden gaan alle bonnen met de interne post naar een interne afdeling in de regio die alle bonnen nakijkt en invoert in de computer. Dat doen de agenten dus niet zelf, zoals beweerd werd. Duiken er dan nog fouten op - en dat gebeurt veel vaker dan je zou denken- dan wordt de bon teruggestuurd aan de verbalisant met het verzoek deze binnen vier weken opnieuw ter afhandeling aan te bieden. Pas daarna gaat het geheel naar het Centraal Justitieel Incasso Bureau, die de gehate acceptgiro's aanmaakt en verstuurt. Dat CJIB doet trouwens ook wel andere zaken, zoals smartengeld of schadevergoedingen innen bij criminelen die daartoe door de rechter zijn veroordeeld, maar dat geheel terzijde. Ook zijn zij opdrachtgever van de drie of meer pagina's met namen die tweewekelijks in het Algemeen Dagblad worden gepubliceerd. Namen die opgeroepen worden ter terechtzitting te verschijnen, omdat ze van het één of ander beschuldigd worden.
Wordt de boete niet betaald, dan volgt er na acht weken een verhoging van 25 % over het oorspronkelijke bedrag, Is er na acht weken daarna nog geen betaling binnen, dan volgt een verhoging van 50 % en na acht weken nog eens 75 %. Dat kan aardig oplopen, want zo wordt een boete die oorspronkelijk 75 euro kostte, ineens uitkomen op 175 euro. En da's toch zonde geld. Is de boete dan nog niet betaald, dan wordt de zaak door de Officier van Justitie voor de rechter gebracht. De OvJ vordert dan inbewaringstelling van het voertuig. Zien we dan dus iemand rijden die een boete niet betaald heeft, dan kan het zomaar zijn dat zijn auto, of iedere andere gelijkwaardige auto, afgesleept wordt. Dus het hoeft niet eens zijn eigen auto te zijn. Leidt dat alles niet tot betaling, dan kan de Officier van Justitie ook een gijzeling eisen. Meestal 7 dagen opsluiting per overtreding, terwijl het boetebedrag niet verandert. Je kunt de gezeten dagen dus niet wegstrepen tegen een gedeelte van het boetebedrag.
Door het invoeren van de handhelds, zoals Opstelten dat wil, vervallen er een flink aantal functies, want die interne afdeling biedt nu toch wel werk aan zo'n 20 man, die dan ineens overbodig worden. Slecht voor deze collega's maar beter voor de betalingsbalans. Kunnen we dat geld weer aan andere, niet noodzakelijk betere, dingen uitgeven. De Tweede Kamer moet echter toestemming geven voor de wetswijziging omdat het nu verplicht is om zoveel mogelijk een papieren afschrift van de bekeuring uit te reiken. Dat gaat natuurlijk niet als u geflitst bent langs de snelweg, maar bij elke andere overtreding wel. Misschien moeten we gewoon naar een verplicht e-mailadres, zodat de post daar naartoe verzonden kan worden. Kom je thuis, heb je gelijk een afschrift van de bekeuring in je postvak. Een commentator vond het niet meer dan terecht dat het CJIB het recht zou moeten krijgen om het verschuldigde bedrag direct van je bankrekening af te schrijven, maar daar kleven ( gelukkig) nogal wat wetstechnische en ethische bezwaren aan. Big brother kan tenslotte ook te ver gaan.
Ik geef u in ieder geval op een papiertje dat de dingen gaan veranderen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten