Het jaar 2013 is inmiddels bijna zeven dagen oud en Nederland heeft een Nationale Politie. Hoera! of toch niet?
Sinds bijna zeven dagen dus, werk ik voor - en ben ik onderdeel van- de Nationale Politie. Er is in de pers veel over geschreven en gezegd, maar wat merk ik nou vanuit de binnenkant van de organisatie? Ik kan u vertellen: niet veel! En dat is ook precies wat ik verwachtte. Want hoe je het ook went of keert, het is een enorme klus. De reorganisatie van 26 regiokorpsen naar 10 eenheden, de vorming van wijkteams naar robuuste basisteams, het herstructureren van de infrastructuur van een korps, het verschuiven van mensen, het invullen van werkzaamheden, dat alles is nou eenmaal niet iets wat je bedenkt op een regenachtige zaterdagmiddag in de kroeg en uittekent op de achterzijde van een bierviltje. Daar zijn mensen al anderhalf jaar of langer mee bezig daar het hoofd over te breken. En tot mijn genoegen moet ik zeggen, dat het er op lijkt dat er dit keer meer en beter is geluisterd naar de mensen in het veld, die aan het eind van de lijn staan en het werk moeten uitvoeren. Daar ontbrak het in het verleden nogal eens aan.
Dus de vraag: wat merk ik er van, blijft beperkt tot wat kleine zaken. Er druppelen langzaam nieuwe berichten binnen over een nieuw uniform, per 1 januari 2014 te realiseren. Op de auto's zijn de regionamen vervangen door het woord POLITIE ( en nog in een spuuglelijke lettersoort die niet past bij de overige schrifttekens) . Hebben we allemaal dezelfde e-mail handtekening gekregen. Er komen berichten over nieuwe werkwijzen maar die hadden, als je het me eerlijk vraagt, ook wel gekomen als er geen Nationale Politie was geweest. De werkwijzen komen voort uit de politiek, die wilde dat aangevers van woninginbraken binnen twee weken op de hoogte zouden worden gesteld wat er met hun aangifte gedaan was. Nou, dan doen we dat. Bekend is geworden wie de nieuwe chef van de regionale eenheid wordt en dat is dezelfde als de naam die al twee jaar lang circuleert en die alle voorbereidende werkzaamheden heeft verricht. Ik ken haar nog uit de tijd dat ze districtschef was in het gebied waar ik nu nog steeds werk. Zijn de telefoonnummers allemaal vervangen door overheidsnummer die allemaal beginnen met het kerngetal 088.
Intussen hang ik aan de lippen van de Korpschef en de Minister van Justitie en Veiligheid, Gerard Bouman en Ivo Opstelten ( wanneer nemen die twee eens een twitteraccount?). Daar hoor je ongeveer, min of meer, wat er zou kunnen gaan komen. Soms geeft dat hoop en soms niet. Zo wilde Bouman dat leiderschap bij de politie voortaan op basis van geschiktheid zou worden vervuld, in plaats van het aantal dienstjaren. Daar heeft hij gelijk in want als je 10 jaar of langer bij de baas werkt, wil dat nog niet zeggen dat je ook leiding kunt geven. Aan de andere kant betichten de vakbonden Bouman en de zijnen ervan dat hij de invoering van het LFNP tegenhoudt. Voor de niet-ingewijden onder u: het LFNP, wat staat voor het Landelijk Functiegebouw Nederlandse Politie, is een beschrijving van 90 functies die, na invoering, gelden voor alle eenheden van de Nationale Politie. Met een daaraan verbonden salaris. Want voorheen waren er maar liefst 12.000 verschillende functiebeschrijvingen en inschalingen. Daardoor kon een wijkagent in verschillende korpsen verschillende taakomschrijvingen hebben en verschillende salarisschalen.
En Opstelten? Die man is een held! Die heeft eindelijk de knoop doorgehakt - al dan niet onder druk van de politiek, waar hij zelf deel van uit maakt - om toe te geven dat alle in het verleden gedane investeringen in ICT bij de politie helaas niet gebaat hebben. Er is opdracht gegeven om een nieuw computersysteem te ontwerpen dat alle oude systemen overbodig moet maken, zodat het beter te onderhouden is en - ook niet onbelangrijk - minder kosten. En dat niet alleen: de geldverslindende machine die vtsPN heet, is onder curatele gezet en 600 externe krachten zijn op non-actief gezet of ontslagen. Sowieso is de organisatie achterhaald, omdat we door de komst van de Nationale Politie toch al gaan samenwerken. En het aantal miljoenen dat door die club is verspild, zijn inmiddels niet meer te tellen. Aan de andere kant lijkt het aantal arbeidsplaatsen bij de politie wel omlaag te gaan, naar 49.500 agenten in 2015 terwijl dat er nu nog zo'n 52.000 zijn - een paar meer of minder - en komen er jaarlijks 2100 aspiranten bij om de vergrijzing op te vangen. Of dat genoeg is? We zullen het af moeten wachten.
Ik zal regelmatig berichten over de vorming van de Nationale Politie, als dat doordruppelt naar de gewone man in blauw en als het interessant genoeg is om te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten