Een oud spreekwoord, maar de waarheid als een koe. Door de media worden leugens verspreid, of minstens halve waarheden, die dan op objectieve blogs zoals deze (...) nader gespecificeerd moeten worden of rechtgezet dienen te worden. "de krant" in deze moet natuurlijk breder gezien worden in de tijd van social media en 24 per uur nieuws op TV, maar dat was er allemaal nog niet toen het spreekwoord geïntroduceerd werd.
Hoewel ik al jaren een trouw lezer ben van het Algemeen Dagblad ( past beter bij mijn nuchtere natuur) lees ik regelmatig de site van de Telegraaf.nl. Gewoon, omdat het makkelijk wegleest en ze redelijk snel zijn met het laatste nieuws. Ik ben ook ooit lid geweest van e papieren Telegraaf, maar dat hebben ze verpest door na een adreswijziging door een vakantie de krant nog een half jaar door te sturen naar de camping, waar ik slechts een weekje vertoefd heb. Diverse telefoongesprekken ten spijt.
Vandaag stond er echter een discussie op het forum die ging over afval op straat gooien. Tegenwoordig is de boete voor dat feit opgetrokken naar 360 euro. Geen klein bedrag, maar volgens mij - en de heersende mening op het forum - mocht de boete nog vele malen hoger als dat hielp de enorme hoeveelheid rotzooi die op straat ligt, weg te werken.
Afgelopen week fietste ik midden in de nacht achter een groepje jeugd aan. Ik had mijn licht uitgedaan om niet op te vallen en ik betrapte er eentje die met een forse zwaai een leeg bierblikje de struiken in smeet. Ik lichtte hem op met een bijzonder fel zaklampje dat de baas ons enkele jaren geleden verstrekte en verordonneerde hem het blikje uit de struiken terug te zoeken. Toen hij mopperde dat het daar zo'n rommel was , was dat een schot voor open doel "Als mensen minder zoals jij waren, zou er waarschijnlijk ook minder rommel zijn "Daar kwam wat onverstaanbaar gemompel op terug, maar hij ging de struiken in en haalde het blikje terug. Missie geslaagd, zeg maar. Ik heb hem een preek gegeven en hem gematst voor wat betreft de boete ( zie hiervoor de term 'discretionaire bevoegdheid' uit het vorige stukje)
Echter de euforie van de forumisten van de Telegraaf was zo groot over het lang niet hoog genoege boetebedrag, dat ik besloot zelf een reactie achter te laten. Die luidde "Mooi hoor, al die lovende woorden, maar als ik als wijkagent volgende week uw zoon of dochter opschrijf voor dit feit, bent u dan nog zo blij of krijg ik weer een karrenvracht sh*t over me heen en een tirade dat de politie niets anders doet dan bonnen schrijven en boeven moet gaan vangen."
Net voor ik naar huis ging echter, ontving ik een mailtje dat mijn reactie niet voldeed aan de ongetwijfeld hoge normen en waarden van de Telegraaf en dat mijn reactie dus niet geplaatst ging worden.
Wel heb ik ooit! Ik vond het een regulieren vraag en verheugde me op de antwoorden die zouden komen, maar niet dus. Kennelijk wil de telegraaf vooral een platform zijn voor mensen die kunnen klagen over alles wat mis is met dit land en die, als ze de kans kregen, het liefst vandaag nog zouden emigreren uit Nederland. Het enige wonderbaarlijke is, dat het altijd dezelfde klagers lijken te zijn, dus zo slecht zullen ze het wel niet hebben in dit paradijselijke landje.Maar serieuze reacties worden dus niet toegelaten op de site van de Telegraaf.
Waarschijnlijk zal het me er niet van weerhouden regelmatig op de site te kijken.Maar gewoon om ze terug te pakken, zal ik op vakantie in het buitenland niet zo fanatiek meer zoeken naar een Nederlandse krant. Dat is toch vaak de Telegraaf en ik kan gewoon niet zonder een papieren krant, die ik vast kan houden. Maar op deze manier pak ik de Telegraaf terug en verlaag ik de frustraties van mijn echtgenote. Ik zeg: win-win.....
mooi stukje , en als oud telegraaf lezer heel herkenbaar
BeantwoordenVerwijderen