Nederlanders zijn voor of tegen. Een tussenweg is er niet. Ik kwam tot die conclusie toen ik het artikel las over de nieuwe drones - onbemande surveillancevliegtuigjes - die Defensie heeft aangekocht voordat de bezuinigingsdrift van het kabinet het departement van Defensie in zijn geheel opdoekt. Om het bestaansrecht van de drones te garanderen, heeft defensie beloofd dat de politie en de marechaussee ook gebruik mogen maken van de drones voor opsporingsdoeleinden. En de politiek roert zijn staart.
Voors en tegens. Er zijn groepen Nederlanders die geen enkel bezwaar hebben tegen welk middel dan ook, als dat leidt tot een veiliger maatschappij en het oppakken, berechten en opsluiten van criminelen. Drones? Prima, ik heb niets te verbergen. Mochten ze filmen tijdens een potje echtelijk stoeien in de achtertuin, veel plezier en stuur me een kopie. DNA afname van alle baby's en alle Nederlanders? Ik heb niks te verbergen. Plaatsen van gezichten van verdachten op youtube ? Meteen doen! Verdachten hebben geen rechten!
Ik snap de discussie wel en ik voer hem ook regelmatig met mijn vrouw. Daarnaast is er sprake van groot onbegrip: als u naar de stad gaat voor het doen van de wekelijkse boodschappen, of u gaat op familiebezoek in een ander deel van het land, wordt u op zeker in de gaten gehouden. Camera's volgen uw bewegingen. ANPR-systemen en trajectcontrolesystemen volgen uw bewegingen per auto. Alle stations en openbaar vervoermiddelen zijn voorzien van permanente camerabewaking. In de stad agenten en toezichthouders. U kunt nergens heen. Sommige Nederlanders voelen zich daardoor veilig en andere voelen zich bespied. Dus met al die toezicht, wat maken die drones, die je niet kunt zien en niet kunt horen, dan nog uit? Je weet niet eens dat je bespied wordt, dus....
De politiek maakt zich zorgen over wetgeving rondom het gebruik van de drones. Want de andere opsporingsmogelijkheden zijn door de wet afgebakend over het hoe wanneer en in welke vorm zij gebruikt mogen worden ter opsporing van strafbare feiten. Soms mag dat helemaal niet, in andere gevallen is het alleen onder bepaalde voorwaarden toegestaan. Hoe lang mogen de beelden opgeslagen worden en voor hoelang? En wie controleert dat allemaal?
Ik had daar laatst een interessante discussie over op een symposium over leiderschap bij de politie. Dat ging over het digitaal volgen van mensen. De stelling luidde dat "de politie alles van mensen moest kunnen weten als het ging om internetgedrag, met het oog op vroegtijdig ontdekken van terrorisme en familiedrama's". Een verontrustend aantal politiemensen was het daarmee eens. Ik was het er niet mee eens. Want ik wil toch nog een bepaald gevoel van privacy over houden. Het is mijn zaak naar welke sites ik allemaal surf.
En toch snap ik die andere groep mensen, zeker de agenten onder hen, óók. Want het wordt steeds moeilijker om strafbare feiten op te sporen op zo'n manier dat de rechter de bewijzen accepteert. En wat is er nou mooier dan een filmpje waarop een verdachte te zien is die een strafbaar feit pleegt? Wat valt er dan nog te ontkennen? Want de enige manier waarop we dat anders kunnen bereiken, is als iedereen in Nederland zijn verantwoordelijkheid pakt en meehelpt aan opsporing en veiligheid. Lid wordt van burgernet. 112 bellen bij verdachte situaties. Getuigenverklaringen afleggen als je iets gezien hebt of gezien hebt.
Privacy is een groot goed, maar tot hoe ver strekt het recht op privacy?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten