Groot was de verontwaardiging gisteren. De hele krant viel over hem heen. "Ik ben blij dat ik me kon beheersen, mijn kinderen waren er bij. Ik ben naar huis gereden, maar als de bon op de mat valt, dan laat ik het voorkomen!" Dit stukje ging over een stadswacht in Zwijndrecht, die een burger bekeurde omdat deze een parkeeraartje, dat nog geldig was, doorgaf aan een volgende bezoeker.
Het artikel kunt u teruglezen op http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3544775/2013/11/14/Man-bekeurd-voor-doorgeven-parkeerkaartje.dhtml
Maar waar werd hij dan precies voor bekeurd? Ja, nou ehh.....ik weet het eigenlijk ook niet.
In Nederland gelden namelijk twee verschillende parkeerregimes. Parkeren is net als alle andere regels op de weg geregeld in het Regelement Verkeersregels en Verkeerstekens, dat als een algemene maatregel van bestuur aan de Wegenverkeerswet hangt. Op basis daarvan kunnen automobilisten bekeurd worden voor hun (parkeer)gedrag. Daarnaast staan er aanvullende regels in de Algemene Plaatselijke Verordening. Die verschilt van stad tot stad. Meestal zijn dit regels die betrekking hebben op parkeren in de groenstrook of parkeren van grote voertuigen. Maar hierin kan ook iets geregeld zijn over het zogenaamde fiscale parkeren. Dan komt het parkeergeld ten goede aan de gemeente waar je parkeert. Diezelfde gemeente zorgt dan ook voor de handhaving. Meestal is hiervoor een parkeerbrigade in het leven geroepen, maar het kunnen ook stadswachten zijn met een BOA diploma. En ook de politie kan hiervoor ingezet worden, al is die daar meestal uiterst terughoudend mee. Dat we geld ophalen om de rijkskas te spekken is al tot daar aan toe, maar dat we als rijksorgaan helpen om de lokale begrotingsgaten te dichten, daar willen we ons niet voor lenen. Dat is precies omgekeerd voor de parkeerbrigade en de stadswachten. Die zijn in dienst van die gemeente en als ze hun baan willen behouden moeten ze vooral veel boetes schrijven. Op die manier betaalt de parkeerbrigade zichzelf terug en blijft er misschien nog een extra inkomst over voor de stad. Dat klinkt wat cynisch, maar zo werkt het natuurlijk wel. Daarnaast kan de gemeente regelementen hebben opgenomen waarin staat, dat het overdragen van een kaartje aan anderen, niet toegestaan en zelfs strafbaar is. Of dit in Zwijndrecht ook zo is, weet ik niet.
Meestal wordt er wat meesmuilend neergekeken op zo'n parkeerwachter, óók door de politie. Ten eerste omdat parkeertoezicht wel echt onder aan de lijst met belangrijke taken staat en omdat de parkeerwachters, de goede niet te na gesproken, meestal wel wanna-be politieagenten zijn die nèt niet door de keuring kwamen en denken dat ze hoofdcommissaris zijn. Ik had laatst nog zo'n discussie met een parkeerwachter in mijn woonplaats. Ik stond buiten het parkeergebied geparkeerd ( had ik echt niet gezien) en de parkeerwachter in kwestie wees me daarop en liet me op hoge toon weten wat ik allemaal fout deed en hoeveel bonnen ik daarvoor kon rijgen. Ik pareerde met hem te vertellen dat je in Nederland overal een bon voor kon krijgen, zelfs voor het laten van een scheet. Daar keek hij wat vreemd van op, maar in de Wet Milieubeheer is geregeld dat uitstoot van kwalijke gassen strafbaar is, tenzij het volume lager is dan 0,025 kubieke meter en....nou ja, gekheid natuurlijk, maar 's mans reactie vond ik tekenend.
Tegenwoordig voeren ze bij mij namelijk ook een zeer strikt hondenbeleid, wat inhoudt dat je ten alle tijde een zakje of schepje mee moet dragen om hondenpoep op te kunnen ruimen. Op zichzelf een goede zaak, want je ziet dat de straten veel schoner zijn. Maar ik hoorde laatst dat een mevrouw was bekeurd omdat ze maar één zakje bij zich had terwijl het altijd mogelijk was dat de hond wat meer darmbeweging dan normaal zou hebben en dat één zakje dus niet genoeg was. Hupsakee, een bon van 90 euro. Ik weet niet of ik in dat geval wel zoveel beheersing aan de dag had kunnen leggen, hoor. Had ik een gevuld zakje bij gehad, dan zou dit wel op de auto van de afdeling toezicht uitgesmeerd kunnen worden.
Dus ik ben meestal wat voorzichtiger met stadswachten, omdat het vaak van die broodschrijvers zijn. Ik vind dat er bij de politie vaak wat meer begrip bestaat voor aparte situaties waarin mensen soms verkeren. Per slot van rekening krijgen we er geen cent meer of minder voor, hoeveel bonnen we ook schrijven.
Over begrip gesproken, ik moest ineens denken aan een stukje uit het NOS- journaal van gisterenavond. De ramp in de Filipijnen was op beeld en een bevelvoerder van de Filipijnse Marine kon het niet over zijn hart verkrijgen om zijn landgenoten op de kade te laten staan. Hij barste in tranen uit voor de camera en liep weg, omdat hij de ellende niet aan kon zien. En dat voor zo'n ongetwijfeld stoere zeebonk. Kijk, als je het dán over inlevingsvermogen hebt.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten