Doodslag

Ik schreef gisteren onder mijn blogje iets over de film "Doodslag" met o.a. Theo Maassen. Tevens schreef ik erbij dat ik de film nog niet gezien had maar het verhaal - vaag - kende. Ik vond dat een beetje flauw, iets roepen over iets waar ik geen verstand van had. Dus ik vond de film op internet en heb hem a-dem-loos zitten kijken vanavond.

Voorop gesteld, het  is fictie. Maar dan wel fictie die heel gemakkelijk werkelijkheid zou kunnen worden, althans, de hoofdlijn van het verhaal. En ook fictie, die elke hulpverlener, die een keer de koelte verliest, kwaad wordt, zijn emoties de overhand laat krijgen, alle ongeschoeide commentaar meer dan spuugzat wordt, zou kunnen overkomen.

Als u hem nog niet gezien heeft, dan raad ik u aan dat alsnog te doen. De film staat op youtube.com. In hoofdlijnen het verhaal: Een ambulancechauffeur die alleen maar goed wil doen maar bij een onwelwording op de hak genomen wordt door een presentator, wat gefilmd wordt en op youtube verschijnt ( da's ook sterk! Een film op youtube kijken, waarin de hoofdpersoon van de film zichzelf terugziet op....youtube) en in DWDD komt. En de eerstvolgende rit, waarin hij naar een spoedsituatie wordt gestuurd, komt hij vast te staan en wil men hem niet weg laten gaan. Hij wacht eerst op de politie, maar de spoedsituatie wordt almaar erger en hij besluit uit te stappen. Dat mondt uit in een duw- en trekpartij met het publiek, waarop hij uithaalt en iemand een klap geeft. Een klap die erg ongelukkig uitkomt en waarin een jongen komt te overlijden.

Het is technisch mogelijk.Ik ga niet beschrijven hoe dat kan, zoek dat zelf maar op ( of liever:  doe maar niet! Waarom zou je dat willen weten?). Maar het kan.

Hulpverleners worden geselecteerd op rust, daadkracht, het vermogen om situaties te kunnen overzien en te doorzien en te handelen. En we willen zo graag handelen, want dat doen we automatisch en verlangt niet echt dat we erbij na hoeven te denken. Maar wat nou als het u overkomt, of mij? Ik heb best wel eens situaties meegemaakt waarvan ik achteraf dacht: dat had ik veel beter heel anders kunnen oplossen. Niet dat ik nou een spoor van gewonden achterlaat, maar toch....Ik heb er ook wel eens enkele beschreven, hier. En wat dan? Stel nou dat je inderdaad zó zat wordt van alles, dat je in je woede en onmacht een keer uithaalt? En iemand verwondt. Of erger. Wat dan?

In de film wordt de ambulancechauffeur en de broeder op hardhandige wijze aangehouden een meegenomen. Wordt veroordeeld. Krijgt de hele wereld over hem heen. Zit zijn straf uit. Probeert terug te krabbelen. Maar iedereen heeft er een mening over.

"Goed dat je het gedaan hebt!" "Je bent een held!" "Je bent een monster!" "Mijn zoon was bijna klaar met zijn HAVO, en nu is-ie dood!"

Iedere hulpverlener heeft wel eens ins zo'n situatie gestaan dat hij of zij achteraf dacht: Dat had héél anders kunnen aflopen. Ambulancebroeder. Brandweerman. ANWB-er. EHBO-er. Politieman. Gelukkig is dat niet gebeurd.  Maar wat als het nou wel gebeurt?

Het is maar fictie....