Een discussie woedt op internet en daarbuiten. Voor wie het niet gezien heeft, hieronder de link:
De man in kwestie wordt aangesproken op zijn gedrag en op zeker moment gaat alles zo ver dat er tot een aanhouding wordt overgegaan door de toezichthouders. Je ziet duidelijk in het filmpje dat de ene wil doorpakken terwijl de andere wat geagiteerd ronddraait en wacht op de politie. De politie komt dan ook en wel in de vorm van – hoorngeschal alstublieft! – twee bikers. Ik kan me aardig voorstellen hoe die discussie gegaan moet zijn. "Hij is aangehouden"zeggen de toezichthouders. "Dan moet hij mee" zeggen dan de dienders.
Als je bent aangehouden, ben je rechtmatig van je vrijheid beroofd en moet je, ter voorgeleiding aan een Hulpofficier van Justitie, naar een politiebureau gebracht worden. Dat is verplicht, staat in de wet, en politieagenten werken volgens de wet. Dus je moet mee. Of de aanhouding rechtmatig was, doet er dan even niet toe, dat gaan we op het bureau uitzoeken.
De vrouwelijke agent grijpt meteen de verdachte vast en begint een sjorpartij. De omstanders bemoeien zich er niet eens echt mee, maar proberen meer de verdachte tot bedaren te brengen. dan grijpt ook de mannelijke biker in en die geeft de hevig tegenstribbelende verdachte een knietje in de maag, waarop de verdachte in elkaar zakt en zijn verzet opgeeft.
Agenten oefenen in dit soort situaties volgens een bepaald geweldsbeheersingsmodel, dat gebaseerd is op de volgende onderdelen:
-Doel
-Risico
- Kan ik?
-Mag ik?
- plan van aanpak
Met andere woorden, hoe kan ik mijn doel te bereiken, met zo min mogelijk risico's voor mijzelf, de verdachte en de omstanders, binnen mijn mogelijkheden en bevoegdheden, en hoe maak ik daar een flexible plan voor?
Geweld door de politie dient altijd gematigd te zijn en mag alleen gebruikt worden als het niet anders kan. Maar aan de andere kant: de verdachte – want dat is hij – is aangehouden en moet mee, maar wil niet. Inpraten helpt niet. Trekken helpt niet. Dan moet zijn verzet gebroken worden. En dat gebeurt, met slechts één knietje. Geen wapenstok, geen pepperspray, geen taser, geen hond, geen vuurwapens. Ik zeg dat de biker het goed gedaan heeft.
Ik heb laatst een balletje opgegooid over het gegeven dat Nederland vaak vindt dat politiemensen watjes zijn. Nu komt er een keer een voorbeeld van een andere manier – want dit laat zien dat er in ieder geval met déze politieman niet te spotten valt – en dan is het wéér niet goed. Wat willen we nou, Nederland? We willen toch ontzag voor de politie? Dit is één van de manieren waarop dat bereikt kan worden. Misschien niet de ideale manier, maar wel een effectieve.
Stel dat je op straat, een man van 25 jaar, na een vorstelijk belediging en bedreiging, hem voor de keus stelde: Een boete van 500 euro of een vreselijk pak slaag….Ik vraag me af wat de keuze zou zijn. Mag het ook allebei?
Gekheid natuurlijk. Of….?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten