Iedereen heeft wel eens het gevoel dat je gepiepeld bent. Piepelen – een Bargoense uitdrukking die betekent dat je genaaid, opgelicht bent - ik heb het meestal als ik mijn auto heb weggebracht voor een beurtje, die enkele honderden euro’s duurder is uitgevallen dan je gedacht had. Je rijdt weg met het gevoel: ik ben gepiepeld. Ik weet niet hoe en met wat, maar ik weet het zeker: Ik ben gepiepeld. En meestal kun je er niks aan doen omdat het bij jou gebeurt door mensen die je nodig hebt omdat zij iets kunnen dat je zelf niet kunt.
Vandaag had ik sterk het gevoel dat ik gepiepeld werd. Twee collega’s uit een andere regio kwamen op bezoek en vroegen of wij hen een dienst konden bewijzen. Ze wilden een mannetje hebben uit onze gemeente en of wij die wilden gaan halen. Al heel snel in het verhaal kwam er een collega-wijkagent van mij bijstaan die zich herinnerde dat het genoemde mannetje iets met vuurwapens deed. Daarvan gingen mijn haren overeind staan. Want dat soort mannetjes worden vaak zo rond de klok van zes uur van bed gelicht. Door een goed getraind en uiterst effectief team. Niet door de gewone man in Blauw. Ja, maar zo erg was het allemaal niet en wij hadden toch ook onze contacten en dat speciale team wilde eigenlijk niet en zo voorts…….Ho even…dat speciale team wilde niet? En wij moesten wel?
Ik heb even wat inlichtingen ingewonnen en kwam er achter dat de man in kwestie nog steeds graag met vuurwapens speelde en verdacht werd van een overval en dat dat speciale team maar wat graag wilde meewerken, maar dat er te veel vaagheid was van de kant van het team buiten de regio. Ik heb ze teruggebeld en gezegd dat wij alle medewerking, die we eerder schoorvoetend beloofd hadden, introkken. Omdat zij geen duidelijke voorstelling van zaken hadden gegeven en over sommige zaken ronduit hadden gelogen. Ze waren niet blij, maar dat vond ik van ondergeschikt belang. Veiligheid op straat, dat vind ik belangrijk. En dat bereik je niet door tegen elkaar te liegen.
De collega van buiten de regio vond het raar dat wij zelf niet even aan de deur gingen als hij dat vroeg. Op de vraag waarom hij dat vanmorgen zelf niet gedaan had- hij was tóch in de buurt – bleef het even stil.
Vanmiddag heb ik ook nog verkeersbrigadiers opgeleid. Klaar-overs. Omdat het steeds moeilijker wordt om ouders daarvoor te krijgen – want paps en mams werken ook hard voor hun centen – worden steeds meer schoolkinderen onder toezicht van een volwassene ingezet als klaar-overs. Het is goed voor hun verantwoordelijkheidsbesef en groei, maar als ik even niet oplet wordt ik achter mij rug ook door hun gepiepeld. Dat hoort er dan maar bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten