Nee, de titel slaat niet op mij, want hoewel ik met mijn gezegende leeftijd van 40 tot de middenmoot behoor, voel ik me niet altijd wijs. Het komt met de jaren, zeggen ze, maar als dat waar is komt het toch geleidelijk en vaak ongemerkt. De titel was bedoeld op het eerste woordje, ouder. Niet in leeftijd maar als ouders van kinderen. Vaak heb ik in deze blog gefulmineerd over ouders en de opvoeding – of het gebrek daaraan – van hun kinderen. Iedereen zegt dat het in zijn tijd wel anders was. Als je dan een straf kreeg van de politie en je klaagde erover bij je ouders, dan kreeg je nog een schop na. De meesten die dat zeggen doelen niet op hun eigen jeugd, maar op die van hún vaders en moeders, want zelf hebben ze dat nooit meegemaakt. Maar soms loop je tegen een ouder aan die het allemaal begrepen schijnt te hebben.
Ik werd gisteren gestuurd naar een drogisterij in het dorp. Een jongeman was met zijn vader binnen komen lopen. De vader had namelijk bemerkt dat zijn zoon wel héél erg veel geurtjes en luchtjes had. En na enig drukken en persen – vergelijk het maar met het uitknijpen van en rijpe puist - kwam eruit dat hij deze geurtjes had gejat. Gewoon voor de kick. Omdat het zo makkelijk ging. En vader had hem gedwongen de consequenties van zijn gedrag onder ogen te zien en de spullen terug te brengen naar de drogist. Die schrok van de hoeveelheid die de jongen kwam terugbrengen en besloot de politie te bellen. Want we hadden het over enkele honderden euro's aan parfum.
Tegenwoordig kunnen winkeliers in een landelijk project, bij winkeldiefstal een civiele genoegdoening eisen van winkeldieven voor de tijd die zij kwijt zijn aan de aangifte, de inventarisering enzovoorts. Dit bedrag, dat is vastgesteld op 151 euro, wordt geïnd door het Hoofdbedrijfsschap Detailhandel. Die rekenen daar een klein percentage als incassokosten voor. Ik spreek een zegsman van die club regelmatig en die wist me te vertellen dat ruim 200 bedrijven per dag zich aanmelden en dat 99 % van alle genoegdoeningen, die winkeliers aandragen, zonder tussenkomst van de deurwaarden geïnd worden.
De jongen moest dus, naast de schaamte van het terugbrengen van de spullen, ook als consequentie aanvaarden dat hij mee moest naar de politie en daarvoor een straf zal krijgen. En dat de mogelijkheid van een civiele genoegdoening hem ook nog boven het hoofd hangt. Zijn vader, die hem vroeg in de avond weer kwam halen, merkte op dat de snelheid waarmee het nieuws rondging dat zijn zoon bij de politie zat, hem hogelijk verbaasde. Dat doet social media voor je. Misschien is dat een goede les voor degenen die nog twijfelden om wel of niet te gaan stelen.
Nou is het ook nog kermis, zoals in zoveel plaatsen rondom Koninginnedag. Op de kermis gebeurde, in tegenstelling tot vorige jaren, bitter weinig. Zoals het hoort. Wel hielden we nog een jongeman uit mijn wijk aan, omdat hij nog wat openstaande boetes had. Ik ben vaak bij hem aan de deur geweest, maar betalen was er niet bij, want hij was nooit thuis en ondanks een leeftijd die in de 30 loopt, woont hij nog thuis bij zijn moeder. En die trok haar handen er vanaf. Nu hadden we hem dus. Hij kon het bedrag maar nét bij elkaar schrapen maar had dan ook echt niks meer over. Omdat deze jongeman een beetje anti-alles is, kon ik hem niet overtuigen om de volgende keer zelf het initiatief te nemen en naar mij toe te komen als hij niet kon betalen, om zo situaties als vanavond te voorkomen.
Morgen is het 4 mei. Dan herdenken we onze gevallenen van de tweede wereldoorlog en conflicten van daarna. Ik zal in tuniek salueren voor de vlag en het Wilhelmus. Mijn gedachten zullen echter uitgaan naar collega's die in de dienst zijn omgekomen. Ik zou het op prijs stellen als u daar óók aan denkt. Voor hen die het ultieme offer brachten…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten