Voormalig verkeersofficier mr. Koos Spee bezigt de term vaak als hij tekst en uitleg geeft in het programma ‘wegmisbruikers’: hufterig gedrag. En niet alleen het verkeer is er vol van, de hele maatschappij kent het probleem. En wij zijn er allemaal schuldig aan. We zetten ‘s morgens de kliko aan de weg, maar wel zo dat de stoep of de brandgang geblokkeerd wordt voor voetgangers of fietsers, vaak je eigen buren. We geven geen voorrang voor van rechts komende fietsers. En ik mocht gisteren nog zo’n voorbeeld ervaren: ik had mijn auto naar een plaatselijke garage gebracht om een specifiek probleem te laten verhelpen, en begin van de middag belt de monteur op dat niet alleen dat onderdeel vervangen moet worden, maar ook de buitenspiegel, omdat iemand deze eraf heeft gereden terwijl de auto langs de weg geparkeerd stond, wachtend op de reparatie. De spiegelkap werd zes meter verderop aangetroffen. En de dader ligt op het kerkhof. Was dat maar zo….Maar in ieder geval geen briefje onder de ruitenwisser van ‘sorry joh, foutje van mij, ik betaal je schade’. Niks. En weer 150 euro armer.
We doen het onszelf aan. Want ongemerkt worden we ook steeds asocialer. Iedereen gooit zijn sigarettenpeuken maar op de grond. Dat is zo gewoon geworden, dat je er niet eens meer bij nadenkt. Maar als de vent in de auto voor jou zijn asbak op straat leegt, hebben we het grootste commentaar. Soms overkomt het mij ook wel, hoor: zit ik te mopperen op een verkeersgedraging van een auto voor mij, en even later betrap ik mezelf erop dat ik dezelfde fout maak. Ja, maar dat is anders, zoals het credo van alle vrouwen ter wereld luidt als ze ruzie met hun mannen hebben.
En God verhoede dat we er onszelf op aan laten spreken. En zeker niet door de buurman, want waar bemoeit hij zich mee? En zeker niet door een agent, en al helemaal niet door zo’n 20-jarig pikkie die net van de opleiding komt en drie maagzweren verwijderd is van wat jij zelf al allemaal ervaren hebt. En als we dan al op ons gedrag aangesproken worden, dan is het typisch Nederlands om eerst naar een ander, in onze ogen veel belangrijker, maatschappelijk probleem te verwijzen.
Weet je wat jullie zouden moeten doen? luidt dan vaak de retorische vraag ( en nee: snel daarop inspringen met het antwoord:" Ja, naar de kamer van koophandel gaan" wordt dan niet op prijs gesteld) Boeven vangen! Meer letten op die k*tmarrokkanen! Heb je niks beters te doen? Maar dat durven jullie niet,hè? Jullie moeten zeker weer je quota halen hè? Er is al drie keer bij me ingebroken en alles wat jullie doen is bonnen schrijven! Als ik jullie nodig heb dan zijn jullie er nooit!
Zomaar even een korte bloemlezing van frustraties die een gemiddelde politieman over zich heen kan krijgen als hij een burger treft waarbij het even niet meezit. Welnu, welwillende burger, even een paar zaken rechtzetten:
Wij vangen wel boeven, maar het merendeel wordt gevangen door bovenregionale rechercheteams. De agent in uniform vangt ook boeven en draait de nodige onderzoeken naar inbraken, mishandelingen en bedreigingen, maar moet ook verkeerstoezicht houden. En ja, daar hoort bonnen schrijven bij. En oh ja, U bent toch degene die zich niet aan de snelheid houdt? Als je het risico wilt nemen om de wet te overtreden, moet je ook niet zeuren als je eens een keer gepakt wordt.
Meer letten op die k*Marokkanen? Wij letten op iedere bevolkingsgroep die zich in Nederland bevindt. Ik voor mij vind altijd dat het niet uitmaakt waar je wieg heeft gestaan of wat voor huidskleur je hebt, als je over de schreef gaat ben je van mij! En wat is er mis met zelf jongeren aanspreken op hun gedrag? Dat levert je vaak meer respect op dan stiekem de politie bellen als ze wat lawaai maken. En ben je zelf nooit jong geweest? Nou dan!
Heb je niks beters te doen? Ik heb zat werk! Mijn bak vloeit over van het papierwerk. Ik ga juist bewust naar buiten om even geen papierwerk te moeten doen, vergaderingen te voeren en lijvige processen-verbaal op te maken. En ja, als ik dan toch buiten ben, doe ik waar ik voor ingehuurd ben: toezicht houden op openbare orde en veiligheid. En wat is toezicht zonder de één of andere vorm van repressie?
Maar dat durven jullie niet, hè? Ik ben nergens bang voor. Ik ben wel voorzichtig, want ik wil wel ‘s avonds mijn eigen schoenen naar huis brengen. Ik ga dus niet alleen een huis in waar mogelijk nog een inbreker in zit, want een kat in het nauw maakt rare sprongen. Ik ga dus niet alleen een groep jongeren van 30 man aanspreken, maar zorg dat er iemand is die mijn rug bewaakt. Want ik wil nog langer mee dan vandaag.
Jullie moeten zeker weer je quota halen, hè? De enige verplichting die ik heb als het komt op aantallen bonnen schrijven, is het aantal dat in mijn jaarlijkse beoordelingsgesprek terugkomt. Want een agent die geen bonnen schrijft heeft misschien wel een probleem. Misschien durft hij geen mensen aan te spreken op gedrag om wat voor reden dan ook, of misschien zit hij of zij te veel binnen. Het kan allerlei oorzaken hebben. Ik hoef in ieder geval geen quota te halen, als het toch moest dan doe ik dat door het hele jaar heen, en niet alleen de laatste twee weken van het jaar. Ik ben helemaal geen strenge schrijver en deel vaak genoeg waarschuwingen uit en desondanks slaag ik er ruimschoots in om meer dan 160 mini-PV te schrijven op jaarbasis. Daar is ook geen kunst aan trouwens, kijk maar eens om je heen wat je allemaal ziet gebeuren.
Er is al drie keer bij me ingebroken en alles wat jullie doen is bonnen schrijven. Dat is bitter en het gebeurt vaker dan me lief is, maar het één heft het ander niet op. Als je slachtoffer bent geworden van een misdrijf is het niet de bedoeling dat je dan maar een vrijkaartje krijgt om je in de maatschappij te gaan misdragen. En overigens doen we heel veel aan inbraken: Er wordt een aangifte opgenomen, er wordt een buurtonderzoek gedaan, de Forensische Opsporing neemt sporen op en er wordt aan alle kanten inlichtingen ingewonnen. Maar inbraken is een lastige vorm van criminaliteit. Lastig op te lossen en lastig om daders te vinden. Keerzijde is dan wel dat áls we een inbreker aanhouden, er vaak meerdere inbraken opgelost kunnen worden. En daar doen we het dan weer voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten