Een veel gehoord gezegde. Geldt trouwens ook voor vrouwen. Netjes geklede mensen worden eerder vertrouwd dan slonzige types. Dat laatste uit zich ook in geschoren koppen, gekamde haren en gepoetste schoenen.
Er is de laatste tijd wat nieuws ( nou ja, nieuws) gepubliceerd over kleding bij de politie. We konden geen thermo-onderkleding meer bestellen. Geen bontmutsen. Geen T-shirts. Alles in de naam der bezuinigingen. Ik las de commentaren – goed voor mijn maagzuur – en bedacht me dat misschien maar weinig mensen weten hoe dat geregeld is, politiekleding.
Tot voor kort hoorde dat bij het Korps Landelijke Politie Diensten. Zij hadden een kledingwinkel, die ook al enige jaren digitaal te bezichtigen is. Een soort Wehkamp, maar dan zonder thuiswinkelcertificaat. Tegenwoordig is het ondergebracht bij de vtsPN, een soort van voorloper voor de Nationale Politie. Iedere agent krijgt een basisbudget en bijzondere functiegroepen krijgen een verhoging. Zoals motorrijders en ME’ers. Bikers, zoals ik, (nog) niet. Want bikekleding wordt verstrekt door iemand die een groot zakelijk inzicht heeft gekoppeld aan een lage drempel en daar inmiddels errug rijk mee geworden is.
Toen ik aan de opleiding begon, in 1998, gingen we de derde dag naar de winkel in Apeldoorn en kregen daar een basispakket. Eenmaal in het korps kregen we een aanvullingspakket. Nou ja, sommigen kregen zo'n pakket. Klasgenoten van mij die in Amersfoort te werken kwamen, kregen van de baas standaard een leren jas. Als je zo'n jas had, hoorde je er helemaal bij. Dat was stoer. Anderen, zoals ik, kregen wat leftovers.
Tegenwoordig krijg ik een jaarlijks basisbedrag van 225 euro om nieuwe kleding te kopen. Ik weet het niet, maar ik ben zeker niet modebewust, maar zelf ik geef per jaar meer uit aan eigen kleding dan dat. En een nieuwe jas kost 249 euro, een paar goede schoenen 100 euro en een parka zelf 350 euro. Dat kan een gewoon agent dus nooit betalen, of hij moet zo gek zijn van zijn vak dat hij bereid is dat bedrag uit eigen zak bij te leggen. Ze bestaan echt, overigens.
En dan is er nog de betekenis van het woord "uniform". Het betekent: allemaal gelijk. Waarom zijn er dan zoveel verschillende politiepakken? Afgelopen zomer waren er ineens blauwe poloshirtjes beschikbaar voor ME’ers, die prompt ook tijdens de gewone dienst werden gedragen, want een overhemd met stropdas is niet cool. En aangezien niet elke agent ook ME’er is, krijg je dus koppels die verschillend gekleed zijn. Geen uniforme uitstraling. De één draagt een parka, de andere een trui. De een heeft het koud en draagt een overhemd met lange mouwen, de andere korte mouwen. En dat wordt volledig aan de agent zelf overgelaten. En die vindt het allemaal wel best, zeker de wat jongere dienders ( sprak opa).
En zeg me niks over een verzorgd voorkomen. Een stoppelbaardje was een tijdje heel hip, dus agenten kwamen ineens ook ongeschoren op het werk. Schoenen poetsen? Als ze dof of vies zijn, gooien we ze aan de kant. Misschien dat de modder er vanzelf afvalt. Vage vlekken op de broek of stropdas? De broek trekken we 's avonds uit en zetten hem in een hoek, en de stropdas, ach, wie draagt die nou nog?
Ik corrigeer collega's op hun uiterlijk. En goed voorbeeld doet volgen. Ik heb zo'n tubetje schoensmeer in mijn kast, en gebruik dat regelmatig. En dan zie je ineens collega's denken: Oh ja, dat mag ik ook wel eens gaan doen.
Ik hoop dat in de nabije toekomst alles weer goed komt en dat we de kleding kunnen kopen die we nodig hebben. Maar dan wel allemaal hetzelfde.
Prettige kerstdagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten